Een eigen huis... en wat voor één!

zaterdag 25 juni


Tollefsrud, omgeven door eigen landerijen en

sterker: vanuit eigen bos gefotografeerd


Ik heb een huis!!! En niet het eerste het beste!!! Wel het beste eigenlijk dat ik op dit moment kon krijgen...



Eigenlijk moet je een slag om de arm houden, want voor je iets tekent weet je het niet zeker... Vooral niet in  Noorwegen! Voor hetzelfde wordt het huis dit weekeinde verkocht en vis ik achter het net, maar ik heb de toezegging dat ik in ieder geval een paar maanden, en wellicht langer, op Tollefsrud kan wonen.Tollefsrud, hoor ik iedereen denken... wat is dat? Tollefsrud is een oud hotel, in 1916 door de grootvader van de eigenaar gebouwd op maar liefst 720 hectare grond. In de loop der jaren zijn er twee huizen en een paar andere gebouwen bijgekomen; het geheel staat al ruim 2 jaar te koop.



De oprijlaan...kakkers!









Rechts het hoofdgebouw; links ons tijdelijk
onderkomen... 



Het huis van een iets andere hoek..



Omdat we daar wel eens zijn rondgeleid, wist ik dat er in het hoofdgebouw een appartement is wat meestal leeg staat. Ik heb een huis nodig, ergo: ik heb de stoute schoenen aangetrokken en de eigenaar(die ik een beetje ken omdat ik contact met hem heb gehouden) een voorstel gedaan om tegen een erg lage huur te wonen en dan wat onderhoud te plegen. Tot mijn, eigenlijk onze, verrassing ging hij daar vrij vlot positief op in...



En rechts... je snapt 't al!



Eénmaal bij Tollefsrud bleek dat hij mij liever niet in het appartement wilde(omdat het energieverbruik dan niet makkelijk te scheiden is), maar mij in het beduidend grotere, veel moderner bijgebouw wilde plaatsen. De reden dat we niet direct het contract hebben ondertekend, is dat hij niet had gecheckt of de contracten goed waren uitgedraaid...

Dit gebeurt dus maandagochtend, en dan kan ik er gelijk in... vandaar een kleine slag om de arm, maar ik heb er veel vertrouwen in! En heeeel veel zin!

O, en had ik al verteld van
de brug??? Nee toch?

Maar waar ik altijd op moet letten, is dat mijn fantasie hier niet mee op de loop gaat... van al dat moois wordt je een beetje hebberig!!!

Nee, hier kan ik een tijdje heel mooi wonen... misschien een paar maanden, misschien een jaar of langer...

En als ik er uit moet? Dan weet de eigenaar(die hier is opgegroeid) een groot antal huizen voor me te huur. Makkelijk, zulke lijntjes...
Vlakbij een rivier, 15 km van mijn werk.. niet onaardig lijkt me. En als jullie de foto's zien, geven jullie me vast gelijk!


Overigens: door de foto's heeft dit bericht de neiging om wat te husselen... daarom staat het wat raar door elkaar.

Midzomernachtsdroom...

23 juni



de ingang naar Fekjaertunet vanaf kantoor



Vanavond maar eens kijken wat Shakespeare bedoelde met zijn theaterstuk 'Een midzomernachtsdroom' ; vooralsnog merk ik er maar weinig van, hoor weinig mensen over midzomernacht of Sankt Hans zoals ze het hier noemen... Er schijnen wel de nodige vuren aangelegd te zijn, maar het hout is aardig nat geworden de afgelopen dagen. Maar wie weet!

Ik heb er inmiddels vier werkdagen opzitten, en het is me -zelfs met de taal- aardig meegevallen. Al is het verschrikkelijk vermoeiend om de hele dag Noors te spreken(Jaap had me hier al voor gewaarschuwd), eenmaal in de leilighet(appartement) ben ik wel aardig 'op'. En je blijft zoeken naar woorden natuurlijk. Maar de mensen zijn uitermate aardig en behulpzaam en ik krijg de ruimte om taalfouten te maken. Maar het werk is vrij relaxt, we zij al een paar keer pa tur(aan de wandel, de natuur in) geweest en uiteraard werkt de plaats waar je werkt ook de ontspanning danig in de hand:



de 5 bewonershutten met rechts ons kantoor



Maar zoals jullie zien, heb ik het niet gemakkelijk met het werk... Volgende week moet ik zelfs op 'hyttetur'; de ouders van één van onze bewoners hebben een grote hut, en nu is de groep(4 mensen) en begeleiding(4 mensen) hier uitgenodigd... Ergens aan het begin van het Gudbrandsdal. Nee, het is lijden met het werk! Ik kijk weer uit naar mijn vrije dagen haha!



ons kantoor met walgelijk uitzicht...
zal er wel nooit aan wennen





Nee serieus, het werk is meegevallen, heb wel moeite met het feit dat ik alleen ben en gezin thuis heb; gelukkig leven we in een tijd van webcomunicatie, dus hebben we vaak contact...                      





Uiteraard staat deze week ook in het teken van de huizenjacht... Tot nu toe concentreer i me op een aantal huizen; er is nog niets concreet maar er lijkt iets veelbelovend. Mooi huis, prachtig gelegen ook en voor een lage prijs! Morgen ga ik met de huisbaas om de tafel; dan weet ik dus 's avonds meer en zal ik zaterdag dit melden op de blog(hopelijk met foto's) Tot dan...



ons kantoorinterieur; als je het archief zoekt,
dat zijn die vier dunne mapjes op het tafeltje...
hoezo bureaucratisch?



                                                                         



De eerste werkdag

20 juni

Zoals de titel al zegt, ben ik vandaag bij Fekjaertunet begonnen... De gespannenheid vooraf(was vanochtend echt duidelijk merkbaar) bleek al snel onterecht; degene met wie ik meehobbelde, Kari, was zeer genegen om van alles en nog wat te vertellen... wel in het Noors natuurlijk. Dit was overigens de eerste keer dat ik het meehobbelen als vrij prettig ervoer. Eerst rustig gestart met het wekken van een cliente, daarna nog verder bijgepraat door Kari. Van een echt inwerkprogramma hebben ze hier nog niet echt gehoord, maar ik schrijf zelf wel wat zaken op. Het is ook maar een klein groepje(4 bewoners), want er staat één hytte leeg en in de zesde zit het personeel vooralsnog. Overigens lijkt dit laatste te gaan veranderen...



Fekjaertunet; zes hutten en een carport...



Om half tien een kleine møte(vergadering), een soort ochtendoverleg. Heb nog niet echt door of dit elke ochtend of alleen aan het begin van de week is. Om 10 uur overleg met/bij  de VKV(werk- en dagbesteding), meer multidisciplinair overleg waarin beleid voor clienten en kandidaatclienten wordt besproken. Daarna even kennisgemaakt met een cliente, die even kwam buurten op kantoor.

Na de lunch(mat) even met iemand naar de dokter geweest, gelukkig was dit vrij dichtbij, in Bagn(iets meer dan een half uurtje rijden!!!). De dienstauto(kleine 4x4 van Toyota, hartstikke nieuw) is gewillig nietwaar?

Toen we terugkwamen was het net na twee uur en zat onze (korte) dienst erop. Morgen om 2 uur weer, dan tot 9 uur 's avonds.

Direct na m'n dienst had ik een afspraak et m'n baas in...Bagn! Nu wel met eigen auto, jammer! In dit gesprek gesproken over m'n verblijfsvergunning(is nog niet binnen maar was geen probleem, zit eraan te komen), m'n loon(ik heb getuigschriften ingeleverd en nu stijg ik direct in loon), Norskkurs(start 15 augustus, wordt ik voor aangemeld al zit hier wel een kleine eigen bijdrage bij) en mijn sollicitatie naar de vaste baan (26 mei j.l) en de daaraan gekoppelde procedure... En dat op mijn eerste werkdag haha... hier hoor ik 1 juli wellicht meer van, er waren 8 sollicitanten... spannend.

Overigens heb ik gisteren mijn umvisning bij het huis van Grøv gehad, zag er wel leuk uit, maar ik vraag ook nog even rond.

De eerste stappen...

 Woensdag 15 juni De afgelopen dagen stonden al enorm in het teken van voorbereiding en de daaraan verbonden stress. Ook ik voel deze nu meer dan anders; heb veel steun aan Corrie natuurlijk, die het geheel vrij goed doorstaat.

Gisteren een auto bekeken(Chevy), een MPV met veel binnenruimte(zal wel flink drinken, een 3.4 benzinemotor). Afgesproken deze vandaag op te halen; er komt nog even een nieuwe accu in.

Ik heb dinsdagochtend veel spullen van de meidenkamer op Bij de Put gehaald; dit was nog een hele strijd want wat ik moest hebben stond geheel achteraan... Alles leeggemaakt en weer teruggezet. Vandaag de grote spullen opgehaald en in de bus gedaan. Nog even bij moeke langs geweest en verder gegaan met het inpakken van de auto. Rond een uur of negen 's avonds hiermee klaar; mooi op tijd want het begon te regenen!

De laatste avond in Nederland... voorlopig... Vreemd hoor.

Donderdag 16 juni



Uiteraard te laat vertrokken, kon moeilijk wegkomen. Moest nog een paar dingen in de auto leggen, daarna koffie en weg. Maar dat laatste was verrekte moeilijk... afscheid van Corrie erg emotioneel... ergens maar mooi ook! Maar de regenachtige dag werkt erg mee aan de gevoelde melancholie, dus ook terwijl ik reed lang niet prettig gevoeld. Gelukkig kon ik me al snel druk maken om andere zaken, zoals de files bij Bremen. Vertraging liep al snel op tot 1,5 uur, en ik vermoedde niet meer op tijd te komen, ook al doordat Hamburg ook vrij vol zat! Ook al heb ik er wel even aan gedacht, terugkeren was geen optie want dan moet je de hele rit nog es maken! Uiteindelijk was ik een half uur voor vertrek toch bij de boot, dus wel gehaald! Op de boot aan één stuk door geslapen(nou ja wel wakker geweest, maar de hele tijd languit gelegen). In Larvik eerst even gepind om te tanken, was maar goed ook want het was alweer mijn laatste geld. Kon geen eten meer kopen, maar wel gratis koffie bij de Statoil(met de speciale kop). Tijdens een sterk oplichtende ochtend naar Hedalen gereden, waar ik om 6 uur in de ochtend aankwam.



Eindelijk... Hedalen...(stavkirke)



Vrijdag 17 juni

Tot een uur of elf geslapen, daarna even koffie met Jaap en bijpraten. Even gebeld met huiseigenaar, om afspraak te maken voor bezichtiging. Onder voorbehoud morgen om 14 uur, hij belt om dit te bevestigen. Dit gaat om het huis dat ik ook met Corrie samen heb gezien. Slecht geisoleerd, maar wie maalt daarom in de zomer!



Uitzicht op een in avondzon badend Hedalen...



Daarna naar de bank geweest, afspraken gemaakt over mijn bankpas(bankkort). Deze wordt geleverd als mijn loon op de rekening staat. Rustig terug gereden naar Hedalen, kon niet meer terecht in Bagn gezien de tijd(15.00 uur). Alles is weer dicht...

's Avonds rustig mijn gang gegaan; wat aan Noors gedaan en film gekeken...

Zaterdag 18 juni

Vandaag even uitgeslapen, al was ik om half acht eerst al wakker... daarna tijdens de koffie nog even met Noors bezig, belde Harald Grov op, dat de afspraak van vandaag niet paste(voor zijn vader, die de afspraak deed). Is nu verzet naar morgen 13.00 uur. 's Middags even boodschappen bij de verbouwende Joker en  verder met Noors, tv gekeken. De rest van de dag niets bijzonders... Ik kijk wel uit naar morgen, het huis en zo... ben benieuwd!

Stressweek

We zijn weer een week terug in Nederland, en ik ga al bijna weer weg... Veel regelzaken, dat lijkt allemaal wel goed te gaan, ook bezig met aanschaf van auto; vervelend is dat alles nu af moet! Dit werkt ook extra confronterend, voelt zelfs een beetje verwarrend... doe ik er wel goed aan, wat laat ik allemaal achter? Als ik dan nadenk of er even weer met Corrie over praat komen we tot de slotsom dat het wel goed is en komt, maar niet allemaal even makkelijk is. De emoties gieren deze week door de kelen, en dat is eigenlijk ook logisch.
Rustig aan spullen inpakken, kijken wat mee moet en nog even spullen uit Leeuwarden halen.
Het komt zowel angstig dichtbij als verrukkelijk dichtbij...

Een cruciale week(2)

1 juni

Romy en Balder genieten van de buitenlucht, in
afwachting van de wandeling...

Vandaag een beetje uitgeslapen; Corrie had de dieren al gedaan dus rustige start. Kon ik me mooi voorbereiden op het gesprek met Bjørg Lie 's middags. Corrie meegenomen richting Bagn, deze liep een kilometer of vijf terug via de Austsidevegen. Het is prachtig weer dus genieten. In het gesprek de arbeidsvoorwaarden doorgesproken en het contract ondertekend. Mocht ik echter in een hogere loonschaal dan de aanvangsschaal willen komen, moet ik via getuigschriften aantonen dat ik minimaal 10 jaar als verpleegkundige heb gewerkt. Het laten zien van een loonstrook in dezen volstaat niet... 's lands wijs, 's lands eer zullen we maar zeggen. Volgende week maar gelijk zorgdragen voor deze getuigschriften...
's Avonds ben ik even op bezoek geweest bij Tineke, psychologe van Fekjaer en Nederlandse om utens. Even bijgepraat over de baan; het bleek dat ook bij de bewoners van Fekjaertunet al het één en ander over mijn komst was doorgesijpeld. Voor het bezoek aan Tineke nog even bij twee andere Nederlanders aangeweest, Jeanette en Jan. Zij wisten wellicht nog mogelijkheden om te wonen... even geinventariseerd.

2 juni

Droomhuisje...

Vanmiddag een adembenemende wandeling gemaakt naar Puttekøllen, een klim van ongeveer 2 km naar een immens mooi uitzicht over Begnadalen en richting Gulsrud(zat net achter een bomenrij). Ook prachtig kunnen neerzien op ons laatste(jaja) droomhuis, Furuøya...

Uitzicht vanaf Puttekøllen over Begnadalen, Gulsrud
zit net achter de bomen...

's Avonds met de honden gespeeld en gedraafd(waren helemaal afgepeigerd), en gelezen. De honden gaan inmiddels los mee als we 's avonds de dieren doen, vermaken zich ook best en luisteren goed... Rennen, draven, stoeien en spelen met stokken! Alleen moeite om te luisteren als het hondje van de buren in de buurt is.




3 juni
Deze vrijdag stond bijna geheel in het teken van regelzaken. Vanochtend om een uur of 10 naar de bibliotheek in Bagn gegaan; ik moest een registratiebewijs voor mijn verblijfsvergunning invullen en uitprinten; direct ook maar een kaartje geprint voor de terugtocht naar Denemarken, aanstaande zondag. Met de bewijzen van de baan en het registratiebewijs naar het politieburo gegaan om de verblijfsvergunning aan te vragen. Daar de verantwoordelijke persoon er niet was, spullen ingeleverd en men zou mij de papieren wel mailen...

Onze gast...

Daarna naar de Nordea bank gegaan, maar men beweerde daar dat zonder D-nummer ik geen rekening kon openen. Daarom maar naar Fagernes gegaan, daar hadden we vorig jaar een rekening geopend bij de DnBNor-bank. Deze bleek nog -ongevuld dat wel haha- open te staan.
Boodschappen gedaan in Leira en daarna terug naar Begna bruk.
Nog even in de middag met Corrie wezen kijken bij een huis in Hedalen; hier hebben Jan en Jeanette ook gewoond, was in koude tijd nogal een huis met gebreken, maar zag er mooi uit, prachtige locatie en ik kan in ieder geval de zomer wel doorkomen daar... is ook mooi vakantieadres voor Corrie en de kids!
Ik heb vandaag eindelijk de bewoner van onze Bed & Breakfast op de gevoelige plaat kunnen zetten. Apart dat zo'n beestje naast de voordeur komt!


4 juni
Vandaag een rustige hangdag, ben even aan het bellen geweest voor woningen, maar de eigenaars zaten ver weg of waren niet bereikbaar... afgesproken om, als ik terug ben, weer even te bellen. Na een kort bezoekje aan Jan en Jeanette konden we even kijken bij het huis van Leikny; dit was open dus konden we even rustig rondkijken... Leuk huis, maar we willen de nodige opties toch nog even doornemen en laten bezinken; ik mag eerst wel even in het appartement van Jaap, dat geeft me iets meer armslag...

 De dieren een laatste avondmaal gegeven en het huis schoongemaakt; morgenvroeg weer on the road!



Dit mezenkuiken werd in ons eerste weekeinde naast huis gevonden; het nest bleek in een gat boven ons slaapkamerraam te zitten... Met veel moeite het kuiken weer teruggeplaatst in de muurholte...




5/6 juni
in ale vroegte opgestaan om nog één keer de dieren te verzorgen... Daarna op weg naar onze boot(in Kristiansand). reis liep voorspoedig, mooi weer en ook de bootreis was het wer prachtig. We kwamen en beetje achteraan op de boot met de auto; dit bleek later een nadeel want bij Aalborg was de Limfkordtunnel geminimaliseerd van 3 rijbanen naar 1, waardoor er een enorme file(grotendeels veroorzaakt door het bootverkeer) ontstond. Een vertraging van minstens een half uur was het gevolg! De verdere rit huiswaarts verliep gelukkig soepeltjes, waardoor we om hal vijf maandagochtend alweer thuiswaren... nu allerlei zaken regelen!

Een cruciale week

26 mei
Met mooi weer vertrokken, met regen aangekomen. Dit beschrijft in het kort de reis naar Norge, ware het niet dat we eerst een brief moesten oppikken bij Eikenstein en een enorme temperatuurschomeling meemaakten(van 29 graden in Duitsland tot 6 graden in Norge). Maar verder een reis als alle andere...
's Ochtends om een uur of half zes in Begnadalen aangekomen op Gulsrud smabruk. Nog maar even gebeld van tevoren, dit bleek geen overbodige luxe, toen we aankwamen bleken Ronald en Marja nog erg duf... maar wij ook dus dat kwam goed uit haha. Zo snel mogelijk het bed in gedoken...

27 mei
Niet te laat opgestaan, moesten toch weer met de honden eruit... 's Middags pa tur naar Etnedal/ Bruflat gegaan, om hier te constateren dat ons droomhuisje inmiddels verkocht was... Gelukkig staat Norge vol droomhuizen!
Rest van de dag niet al te druk gemaakt, op z'n Noors dus...

28 mei
Vandaag zou Jaap komen eten maar omdat we nog tijd over hadden even een korte wandeling in de buurt uitgestippeld naar de Stamskollen(466 m). Deze bleek inderdaad niet lang, maar wel zodanig steil dat het meer tijd zou nemen dan we hadden gepland. Maar even naar Jaap gebeld dat het wat later werd(leve de mobieltjes). Uiteindelijk nog redelijk op tijd om boodschappen te doen en te koken. Even bijgepraat met Jaap...

29 mei
Uiteraard weer rustig gestart, daarna in de middag een autotur gemaakt naar Nesbyen en Fla. In Fla staat een camping te koop(Stavn), hier werden we rondgeleid door de Nederlandse eigenares, die naar Denemarken vertrok. Jammer dat de camping wat teveel tussen de huizen staat en wat te weinig grond heeft...

30 mei
Vanmiddag de berg op bij Tollefsrud, dit bleek echter gezien de pijntjes die ik overhield van zaterdag nog niet geheel gemakkelijk te gaan. Dus op onze(lees: mijn) schreden teruggekeerd en nog even beneden rondgewandeld over het terrein van Tollefsrud. We kwamen hierbij de eigenaar, Helge, nog tegen die vond dat we het wel mochten kopen...

31 mei
De dag begon vrij somber en regenachtig, dus maar even pa biltur(met de auto) naar het thuis van de reuzen, Jotunheimen. De bedoeling was om de Jotunheimvegen te volgen, maar net als vorige keer bleek deze 'stengt'... Onverrichterzake teruggekeerd(hoewel, op de hoogvlakte, vlak voor de sneeuw bericht gekregen van Tineke en Bjorg of ik morgen langs kan komen om de baan te bespreken), maar het voordeel was dat het 's avonds weer begon op te klaren, dus toch nog maar even erop uit en nog even een nieuw droomhuis bekeken aan rivier; vlakbij(hemelsbreed 3 km) en toch ver weg(25 km rijden). Het ligt prachtig aan het eind van een weggetje, aan de rivier met een vakantiehuisje erbij... en dan die prijs... We zouden er eerst naartoe lopen, maar dit bleek toch niet gemakkelijk, dus toch maar met de auto die kant uit. Het was alles wat we ervan verwachtten... Geweldig dus!

Bewogen tijd, mei 2011

24 mei
De afgelopen maanden is er veel meer gebeurd dan we in eerste instantie konden bevroeden; in het najaar leek de weg naar Norge nog mijlen weg, terwijl een half jaar later stappen worden genomen om een vertrek naar Norge dichterbij te laten komen. Na enkele bezoekjes aan Noorwegen is dit zeker in een stroomversnelling gekomen...
We hebben het onorthodoxe besluit genomen dat ik(Franke) sowieso op korte termijn naar Noorwegen ga. Dit klinkt vrij gemakkelijk, maar zo is dat uiteraard niet tot stand gekomen... Na dit besluit heb ik(jawel) ontslag genomen van Eikenstein, en ben in gesprek gegaan met werkgevers voor een op zijn minst tijdelijke baan. Deze lijk ik nu gevonden te hebben bij Fekjaertunet in Hedalen, een afdeling waar patienten van Fekjaer worden geresocialiseerd... Er moeten echter nog wel wat puntjes op de i worden gezet en dit gaat gebeuren in de periode dat wij op Gulsrud(boerderij van Marja en Ronald) passen in Begnadalen. Althans dat hopen we dus; in het najaar dacht ik immers ook al rond te zijn met het sykehuset in Al i Hallingdal...
Het afscheid van mijn werk heb ik inmiddels achter de rug, ik kan -en moet- nu vooral vooruitzien en binnen 26 mei-5 juni het nodige geregeld hebben...

Norskkurs in het Hallingdal 2010

24 oktober
Zo'n reis maken we niet weer, hebben we 's avonds afgesproken... al weet je dat nooit! We vertrokken vannacht in alle vroegte(01.00 uur in de nacht) naar Hirtshals, om vandaaruit de boot naar Larvik te nemen. Halverwege de rit voelden we beiden het gemis van een goede rustperiode, dus met hangen en wurgen en onder abominabele weersomstandig-heden, waren we ruim op tijd voor de boot. Deze vertrok om 12.45 uur; de voorgenomen hazeslaap op de boot bleek ook al niet te lukken. Eénmaal in Norge was het overigens, helder weer... maar al snel bleek, dat we de gehoopte aankomsttijd van 20.00 uur niet zouden halen. Uit contact met de beheerder van de hytte bleek, dat dit geen probleem was, het probleem lag meer bij onszelf; de vermoeidheid nam toe. Eénmaal bij de hytte was de sleutel schier onvindbaar. De beheerder had duidelijk gezegd: Rechts naast de deur hangt een sleutelkastje! Maar de enige in het donker voor ons vindbare deur had allesbehalve een sleutelkastje. Uiteindelijk, na hulp, bleek de betreffende deur verscholen achter een andere, vergrendelde deur!
Het huisje bleek overigens uitermate mooi te zijn en prachtig gelegen; met name de volgende ochtend werd dit duidelijk!

25 oktober
Na het opstaan eerst even rustig genoten van het serene Noorse landschap, alvorens richting Al te gaan voor de start van de cursus(11.30). De kennismaking met de andere 14 medecursisten was kort, onze 'juf' Margit ging vlot van start met de cursus in een behoorlijk Noors spreektempo... verrassend was, dat na even instellen hierop het over het algemeen goed te volgen was(wel met zo nu en dan vragen van verduidelijking). Het niveau van de groep bleek al aardig hoog... al blijven we natuurlijk allochtonen in een 'vreemd' land met vooral een vreemde taal... De les duurde, zoals ook andere dagen, tot 14.00 uur. Daarna kort de mogelijkheid om met Martin en Reidun te praten over verdere afspraken.
's Middags genoten van het mooie weer bij Vats, waar 'onze' hytte staat.


26 oktober
Redelijk vroeg uit de veren... Zonde om het prachtige Noorse weer te verspillen; vooral daar de Norskkurs ook al snel weer de aandacht vraagt... Vandaag ook de medecursisten weer wat beter leren kennen; mensen van erg verschillend pluimage, met verschillende doelen en toch met de gezamenlijke behoefte deze doelen in Noorwegen te verwezenlijken.
Ookgehoord van Reidun(Al Kommune), dat we morgen een gesprek hebben bij Maj-Britt Svartveit. Daar heb ik eerder mee gesproken(in augustus), samen met Helsedirektor Karsten Popp Dideriksen, dus ik verwacht nogal wat van dit gesprek... Na de cursus weer lekker onze gang gegaan in en om de hytte; jammer dat de open haard niet goed lukt...

27 oktober
Vanochtend bleek er een flink pak sneeuw te liggen; maar op tijd naar Al vertrokken.
Uiteraard nam één en ander wat meer tijd dan daarvoor...
Om 10 uur gesprek bij Maj-Britt; kwamen we eigenlijk weg met een flinke kater. Tijdens het vorige gesprek gedane toezeggingen bleken nu weg te vallen achter het feit dat er geen  vacature was... Terwijl vorige keer dit geen probleem leek! Bleven we een beetje hangen op
de site van de NAV... daar weet ik zelf de weg ook wel naartoe te vinden! Met de pest in ons
lijf naar Norskkurs; gelukkig was dat wel gezellig en constructief.
's Middags nog even een orienterend gesprek bij de psychiatrische polikliniek in Al; was wel een prettig
gesprek, maar ook niet om nu spijkers met koppen te slaan; en daar hebben we nu juist behoefte aan...


28 oktober
De ochtend start weer mooi en rustig; we hebben verder geen afspraken staan, dus de
enige 'verplichting' is Norskkurs... Daarna even rustig rondgereden, naar Nesbyen. We zouden eerst nog even bij Elverhøy binnenvallen, maar gezien de mogelijke uitwerking van zo'n 'overval' hier toch maar vanaf gezien. Hapje gegeten bij de plaatselijke Kro; daarna maar even door Nes gebanjerd, boodschappen gedaan en even gezocht naar de toekomstige lunchroom van Thessa en Nico. Niet gevonden natuurlijk...
's Avonds de hytte schoongemaakt.


29 oktober
Vroeg op, want op ons eigen verzoek start de norskkurs al om 9 uur. Nog even de laatste puntjes op de i gezet bij de schoonmaak en laat als altijd naar cursus. Dit bleek niet in ons 'eigen' lokaal te zijn maar -omdat de sleutel hiervan weg was- in de raadszaal van de de kommune. Leuk hoor, les met alle burgemeesters sinds 1716 of zo... aan de muur welgezegd.
 
Het sneeuwde de gehele ochtend, dus we twijfelden of we na de cursus de boot zouden halen; dit bleek wel het geval, want na Nesbyen ging de sneeuw al vlot over in regen. Uiteindelijk de veel mooiere weg 40 genomen naar Larvik, waar we ruim op tijd aankwamen. Toevalligerwijze kwamen we twee Norskkursgenoten, de 'Friezen om útens' Johan en Diny, tegen in de wachtrij voor de boot. Nog even gezellig zitten nakeuvelen, gegeten en na de bootreis de nacht in naar Leeuwarden... waar we om 7.00 uur in de ochtend aankwamen om direct ons bed in te duiken..