Werkzoekende... een fulltime job!!!

Donderdag 26 april
Genoeg te doen vandaag...
Eerst naar norskkurs, tijdens de pauze voor een recept naar de huisarts, geld regelen bij de N.A.V., later info-møte in Fagernes, bankzaken regelen in Fagernes... ik krijg de dag wel om.
Norskkurs was net als anders, het is niet te merken dat ik maar zo nu en dan binnenwip om een les mee te pakken; ik draai naadloos mee. Helaas kan ik niet de hele schooldag blijven, want ik moet me om 12 uur melden in Fagernes, voor een info-møte.
In februari heb ik ook al deelgenomen aan deze bijeenkomst, maar ik moest toen vroegtijdig weg daar ik om 14 uur moet werken... In de brief leek het alsof je een 1-op-1 gesprek zou hebben, niets is minder waar. De opkomst bedraagt in totaal zes mensen, waar er 21 zijn uitgenodigd. Niet al te hoog dus, 29%... Het vervelende is, dat ik het eerste uur al eerder heb gehoord, er wordt wederom, aan de hand van dezelfde presentatie, verteld dat ik niet werkeloos maar werkzoekend ben, en dat dit een 'fulltime job' is. Niet een echt goedbetaalde baan dan... Aan het einde blijkt, dat ik vorige keer 20 minuten heb gemist. Maar ik moest komen, anders zou je gekort kunnen worden op de toch al vrij schamele uitkering...
Ik had nog geen geld gekregen, maar wel een postwissel. Vanochtend bleek al dat mijn bankconto niet bekend was bij de N.A.V., dus is dit gelijk aangepast. Dus in Fagernes maar even naar mijn bank en de postwissel laten overstorten.
Terug in Bagn even boodschappen gedaan, het recept en de pillen opgehaald alvorens een bezoekje te brengen -alweer- aan de N.A.V.. Valdres Bilberging(waar ik een vertaling voor heb gemaakt) had me voorgesteld bij hem een werkervaringsplaats te nemen in samenwerking met de N.A.V.. Goed voor mijn Noors... Helaas bleken deze plaatsen alleen voor jongeren of langdurig werklozen weggelegd...
Ondanks dit toch voldaan huiswaarts gekeerd, alles gedaan wat ik moest...

Zaterdag 28 april
Over gisteren niet al te veel te melden, de belangrijkste gebeurtenis was, dat mijn vertaling binnenkwam. helaas iets te laat om er nog een rett-kopi(gewaarmerkte kopie) van de politie van te maken, dat moet dus maandag maar.
Het was weer een erg mooie dag vandaag, al stond er een frisse wind in het begin. Daarom besloot ik niet om de berg op te lopen, maar een stuk te gaan fietsen. Eerst een kilometer of 10,12 richting Bagn en daarna weer terug, terug bij de Tollefsrudbrug was ik nog zo fit dat ik door ben gereden naar Ronald en Marja in Begnabruk. Ik had ze een tijd niet gezien maar het was wel weer even gezellig. Zij hebben besloten om na en verblijf van acht jaar half juni weer naar Nederland terug te keren.. Gelukkig niet met spijt...

Zondag 29 april
Ik kon gisteravond helemaal de slaap niet vatten, dus ben ik er maar weer uitgegaan. Even gelezen en even een filmpje gekeken, van die dingen. Toen ik om half vijf naar bed ging was het al weer aardig licht...
Toch om tien uur uit bed; ik had me vandaag voorgenomen even aan de rivier te eten(zou eerst ontbijt worden maar werd uiteindelijk het middageten). Het weer was dan ook heerlijk, de thermometer aan mijn huis wees naar 16,17 graden!!!
Ik heb heerlijk ontspannen aan de rivier in de zon zitten lezen(Noorse krant, Noors boek), eten en drinken. Rond een uur of drie was ik weer thuis, maar heb ik mijn luie middag rustig voortgezet op de veranda...

'Mijn' brug...




En dan hoor ik ook nog dat Feijenoord heeft gewonnen. Een perfecte zondag!

Ut i naturen/ buiten in de natuur

Dinsdag 24 april
Nadat de grootste woede is geluwd, heb ik vandaag maar weer gepoogd het dagelijks leven op te pakken. Dat dit niet helemaal is gelukt, blijkt uit het feit dat ik niet naar norskkurs ben geweest; vannacht zo slecht geslapen dat ik voor alle zekerheid vanochtend nog een paar uurtjes mee heb gepakt...
Daarna maar aan het solliciteren en -misschien uit een soort schuldgevoel- het nodige schoolwerk gedaan.
Daar het weer, zij het niet voorzienend in een alles koesterende warmte, een stralende vorm aannam ben ik maar even naar de rivier gelopen, dit is wel vaker een tochtje wat me even tot rust brengt, al mijmerend over het stromend water...
Tijdens deze tocht viel me op, dat de bomen, heesters en struiken zich langzamerhand overgeven aan het ontluikende voorjaar. Waar een week geleden de knoppen vanuit een licht wantrouwen ten opzichte van het Noorse klimaat zich angstvallig gesloten leken te houden, geven ze zich nu beetje bij beetje bloot...

Woensdag 25 april
Sinds ik terug ben uit Nederland overweldigt me soms, terwijl ik buiten loop, de hoeveelheid aan kwettergeluiden die ik waarneem en welke ik, op een enkeling na moet ik tot mijn schande erkennen, amper vogels aan kan determineren. Ja, een koekoek of het kloppend geluid van een specht, een kraai of merel, dat soort herkenbare geluiden, maar het geluid van de parende roodborst of heel veel andere vogels is aan mij niet besteed. Let wel, ik geniet ervan met volle teugen, maar de herkomst moet ik je schuldig blijven...
Op uiterlijk gaat het beter; en ik leer elke dag! Zo herken ik zanglijster, die samen met zijn vouwtje hier al tijden rondhuppelt, en denk ik ook het paartje keepjes te herkennen, al heb ik daar de bevestiging van Peterson voor nodig...
Een vogel die ik vandaag overigens niet kon thuisbrengen, maar in groten getale(15-20) bij mij aan het ravitailleren was, bleek de kramsvogel te zijn. Uiteraard kende Corrie hem dan weer wel... jammer is dat haha!

De lijster...




             ...de keepjes...

     ... en natuurlijk de kramsvogels!!

Zwarte dagen

Dinsdag 17 april
Vanochtend Norskkurs nog maar even overgeslagen; er lag nog steeds sneeuw op de hoofdweg, en de temperatuur was laag... Toch een wat extra voorzichtig, want ik rijd nu op zomerbanden(en ook nog niet al te goede). nou heb ik natuurlijk jaren zonder winterbanden gereden in Nederland(zoals Jaap niet onterecht aangaf), alleen hier is van de weg af raken wat definitiever(greppel, vangrail of erger). Dus een weinig voorzichtigheid -als de noodzaak niet zo groot is om weg te gaan- is geboden.
Later op de dag echter bleek de weg sneeuwvrij te zijn en het weer opgeknapt; ik heb me dus maar op weg begeven naar Leira, waar ik een gesprek had met Geir Helge, de opdrachtgever voor de vertaling. Deze bleek zowaar zeer tevreden(en uiteraard vervulde mij dit van trots) en had hij het zelfs over een andere opdracht... Ook gaf hij aan dat er wat hem betreft een werkervaringsplaats in zou zitten via de NAV. Dus dat moet ik snel maar eens onderzoeken. Helaas kan ik pas donderdag een afspraak maken met de NAV, want vandaag en morgen zijn ze dicht.
Hierna nog even bij de garage in Bagn langs gegaan, die mijn groene auto voor sloop aan het verkopen is. Ik had deze nog niet op internet zien staan, maar dit werd mij hier verklaard; ze waren onderhands met iemand in onderhandeling, dus de noodzaak om de auto op Finn.no te zetten ontbrak even. Wordt vervolgd...

Woensdag 18 april
Wat een klotedag vandaag. Ondanks de positieve dag gisteren zit ik op onverklaarbare wijze in een enorme dip! Ik voel me eenzaam, klote, somber, verdrietig en een f**king loser... Ik kan goddomme niet eens fatsoenlijk mijn leven hier op de rails krijgen, hoor maar niets van sollicitaties, mis Corrie enorm...
Klotedag... snel vergeten!!!

Donderdag 19 april
Ik had mezelf voorgenomen gisteren te vergeten; helaas lukt dat nog niet helemaal, mede doordat de NAV mijn een cheque stuurde met daarin mijn uitkering(klotewoord). In eerste instantie lijkt dat positief, heb ik weer ene paar bloody centen omhanden, echter het bedrag blonk zo uit in absolute schamelheid, dat het mij haast in lachen deed uitbarsten. Weer iets om achteraan te gaan, dit gelijk maar weer even gedaan vandaag...
Uiteindelijk blijkt dat een formulier, dat mijn Nederlandse loon ook moet laten meetellen, niet was bijgevoegd(overigens mijn eigen tekortkoming, dus had ik woensdag toch een beetje gelijk). Formulier E-301 had naar Nederland opgestuurd moeten worden en ik had begrepen dat dit direct naar Oslo moest. Dat wordt dan later niet even aangegeven, maar daar moet ik op eigen initiatief achter komen... Onmiddellijk aangevraagd uiteraard(moet bij het UWV), staat er een behandeltijd in Nederland voor van 6-8 weken... Ik zal proberen dat te vervroegen, anders wordt het wel heel erg knijpen in Norge... Gelukkig heb ik de nodige lumbaal gespaarde reserves haha.
Overigens merk ik wel dat dit me weer strijdbaarder maakt en enigszins uit het dalletje trekt.

Weekeinde
Het weekeinde is gemakkelijk en kort samen te vatten; het was vrij bewolkt, regende met regelmaat dus niet veel bijzonders gedaan. Om kort te gaan het was een echt S-weekeinde: schoonmaken(schrobben, stofzuigen, stof afnemen), schrijven, solliciteren, soep koken, sport kijken, schuurhout halen, struinen op het erf en slapen. En dan zijn er ongetwijfeld nog een paar dingen die ik heb gedaan, zoals lezen, die niet met een S beginnen...

Maandag 23 april
Wat ben ik toch een verdomde eikel! Woest ben ik op mezelf... Ik zal even bij het begin beginnen...
Ik had vandaag een sollicitatie, in de jeugdpsychiatrie in Elverum(Hedmark), een plaats/ stad hier ongeveer 180 kilometer vandaan. Vroeg op dus, even lekker gedoucht en om kwart over negen 'on the road'. Na een paar Statoilkoppen met koffie  was ik om 12 uur in Elverum, terwijl ik het gesprek om 13.15 uur had. Nog niets aan de hand...
Even verkend waar ik moest zijn, gekeken of ik vlakbij kon parkeren en daarna naar de winkel voor een paar boodschappen. Kort na 13.00 uur meldde ik me voor het gesprek. Prachtig!!!

ik ontplofte...

En het gesprek... liep als de spreekwoordelijke trein! Ik kon goed weergeven wat ik dacht, mijn visie op de (jeugd)psychiatrie sloeg aan, normen en waarden pasten en naarmate het gesprek vorderde merkte ik dat ook de beide dames(die al drie gesprekken achter de rug hadden) na een wat plichtmatig begin steeds wat enthousiaster, actiever in het gesprek zaten. Zelfs mijn Noors kreeg nog een pluim... Het liep echt als een trein... tot de verkeerde wissel werd genomen, en het gesprek over de autorisatie ging(absoluut vereist voor deze functie), en ik niet kon aangeven  wanneer ik dacht deze binnen te hebben. Vanaf dat moment, tot nu aan toe(maandagavond) zeker nog, ontplofte ik van binnen en ben ik woest op mezelf, mijn nonchalance, mijn laksheid, mijn gemakzucht...
Want doordat ik uitging van de vaste aanstelling bij Fekjærtunet, heb ik dit een beetje op zijn beloop gelaten, niet de energie erin gestopt die ik had gekund omdat met een vaste baan daar later nog wel mee bezig kon. En die houding wreekt zich nu, want deze mensen wilden snel zaken doen maar dat lijkt dus niet te kunnen. Lul de behanger...

Weer of geen weer...

Donderdag 12 april
De voorjaarszon omarmt me door vanaf de vroege ochtend te schijnen en mijn woonkamer in volle glorie te verlichten... Jammer dat het een schoolochtend is. De zon blijkt echter genegen dit de gehele dag(en uiteindelijk een paar dagen daarna ook nog) vol te houden. De sneeuw is hoegenaamd allemaal verdwenen, slechts een paar schaduwplekken herbergen nog een stukje sneeuw, zo ook de plaatsen waar sneeuwruimers de sneeuw naartoe schoven...
Na norskkurs en een bezoekje aan de N.A.V.(met de vraag over geld natuurlijk, ik kan helaas niet van de weinige sneeuw leven). Er is nog steeds geen duidelijkheid, vervelend. Ga ik even lekker buiten zitten met een bak koffie, boekje erbij... wie doet me wat! Overigens moet hier wel de trui bij aan. Daarna maar even de auto verder uitgepakt; daar was ik gisteravond(lees: vannacht) niet helemaal meer aan toe gekomen.
Na het schrijven van een paar sollicitaties kom ik er laat in de avond achter dat ik in Nederland vanaf pagina 25 ben gaan vertalen i.p.v. punt 2.5. Ik moet dus nog vier pagina's. Ik begin hier gelijk mee, maar krijg het 's avonds niet helemaal meer af. Morgen verder...

Vrijdag 13 april
Vandaag heb ik even een stuk gefietst; het is nog steeds mooi weer en ik had de laatste pagina's af. Ik heb gelukkig niets gemerkt van het ongeluk wat deze dag kan brengen; misschien is dat wel omdat het me toch al niet meezit haha, en kan ik niet meer dieper! Op de terugweg vond ik een dode das aan de kant van de weg, hij of zij(ik heb niet gecheckt) had dus wel degelijk ongeluk vandaag.
Het beest was nog helemaal gaaf, dus ik heb de auto van huis gehaald en de das meegenomen om te begraven. Ik vind het altijd zielig als er onverhoopt nog een Oslose weekendganger overheen rijdt(het is wel vrijdag, dus de hyttegang gaat haast weer los). Niet dat het beest het nog merkt, maar toch... Je ziet al te vaak dieren op de weg die helemaal aan smots zijn gereden; deze das zal dat dus niet overkomen!
Nog even wat hout gesorteerd in de schuur, alvorens te gaan koken, en later in de avond, ik zou haast zeggen uiteraard, met mijn kjæreste geskyped...

Zaterdag 14 april
In dit weekeinde wil ik de afbeeldingen bij de vertaling voegen. Het gaat hierbij om zo'n 150 afbeeldingen, die varieren van infantiele illustraties tot technische tekeningen. ook dit zal een hele klus worden, maar omdat ik gisteren het hele document in tekst naar mijn opdrachtgever, Geir van Valdres Bilberging, heb gestuurd met de afspraak om dit dinsdag na norskkurs te bespreken, zit ik op een deadline; dat doet het altijd goed bij me...

Overigens laat ik me het mooie weer ook met plezier welgevallen; tussendoor ben ik nog een paar keer buiten, drink ik koffie op 'mijn' brug en verzorg een respectvolle teraardebestelling van de das. Schop in de grond, gat, de das er voorzichtig inleggen en holladiee, dichtgooien maar weer... Nee, ik heb niet nog een paar woorden gezegd!
's Avonds volg ik Langs de Lijn, waar AZ wederom in de laatste minuten de bietenbrug opgaat. Ditmaal zelfs met verlies... In een paar weken je kansen op Europa League, beker en landskampioenschap verspelen... Het blijft me boeien.
Achteraf heb ik overigens wel een indirect gevolg van vrijdag de 13de ondervonden; ik heb een gisteren gestuurde afschrijving gekregen van Syningom Omsorgsenter. Hier had ik gezien het positieve gesprek toch wel wat hoop op gevestigd, maar helaas...

Zondag 15 april

Als ik om half tien uit bed kom, verrast het uitzicht me ten zoveelste male: niet alleen is het grijs bewolkt, deze bewolking is ook nog eens verantwoordelijk voor een dicht sneeuwgordijn! Het meeste witgoed blijft trouwens niet liggen, maar dooit weg. Pas later op de dag lijkt het meer te stapelen!
Overigens blijkt de lange sneeuwbui een uitstekende grond voor een productieve dag; om een uur of zes heb ik alweer twee hoofdstukken klaar. Uiteindelijk kom ik door de arbeidsintensiteit van hoofdstuk 6 hier niet helemaal mee klaar; rond een uur of elf, na ruim tien uur computeren stop ik ermee. Mijn schouders en rug doen zeer van die veel te lage rotstoel.

Maandag 16 april
Er ligt dan toch een centimeter of tien sneeuw, en ook vandaag zijn er sneeuwbuien. Dit houdt me aan huis gekluisterd, want mijn zomerbanden zitten al op de auto...

Ik heb geen zin om weer van een helling te glijden of in een greppel te belanden. Misschien valt het mee, maar ik neem geen risico.
In een sneltreinvaart maak ik de laatste twee hoofdstukken af, waarna ik bezig kan met de layout en het branden van de gegevens op een cd.
Rond een uur of twee ben ik klaar!! Ik vier dit gegeven met een koel glas Fanta zero.
Ik besteed de rest van de dag met rustig lezen of tv-kijken, en schrijf een stuk van mijn blog, waar ik zeer mee achterloop!

Nederland 3

Vrijdag 6 april
Ik ben alweer twee weken in Nederland, de tijd vliegt voorbij...
blijkbaar heb ik moeite om weg te gaan, want ik heb het moment tot na Pasen uitgesteld. overigens is dit een erg ambivalent gevoel, want eigenlijk mis ik Noorwegen ook enorm en kan ik haast niet wachten terug te gaan. Maar dan laat ik Corrie weer achter... Dus ik blijf nog iets langer; medicijnen genoeg...
Ik heb vandaag nog een paar boodschappen gedaan voor Jaap, het schijnt dat houten klompen maat 45 in Noorwegen niet te krijgen zijn... Maar ook voor mijn eigen mondvoorraad(in Noorwegen) haal ik het nodige in huis. Kost even wat, maar het levert uiteindelijk in dat dure Norge het nodige op.



Zaterdag 7 april
Na een rustige start van de dag vertrekken we rond een uur of drie weer eens richting... Leeuwarden. Daar hebben we blijkbaar de laatste weken een abonnement op! Dit keer vertrekken we naar de Anjen, waar mijn stiefschoonzoon Tim zijn verjaardag viert(was overigens gisteren). Echter we komen daar niet aan voor er een cadeautje hebben wordt bij Er-rol, de skatewinkel in Leeuwarden; terwijl Corrie zich daar over ontfermt, haal ik nog even een Nedernoorse bestelling voor een fles ketjap...

Rottevalle

Na een gezellig middagje, volgt een zeer plezante avond bij Janneke en André in Røttevålle. Als we dan niet in Zweden kunnen langskomen, dan doen we dat gewoon in Fryslan! Prettig als je met mensen zoveel gespreksonderwerpen hebt, van Scandinavië tot fine bliksems, alles kwam aan de orde; de avond kende in het geheel geen stiltes...

Maandag 8 april
Gisteren een lekkere dag dag gehad, beetje de krant lezen, sport luisteren en kijken(wielrennen, voetbal). Gewoon, een ontspannen zondag.
De maandag begon eigenlijk hetzelfde, met dat verschil dat Corrie een paasmaaltijd in elkaar wilde draaien voor de kinderen. De daaropvolgende paasmiddag en -maaltijd waren zowel aangenaam als lekker. Het is leuk om de kinderen dan even samen bij elkaar te hebben ik merk echter wel, dat ik Jelle dan mis...
Edwin, Jildou en Tim gaan daarna weer met de trein van half negen naar Leeuwarden, Corrie en ik besluiten op het laatste moment naar Titanic 3D te gaan. Corrie wil de film nog wel een keer zien(nu met 3D dus) en ik heb Titanic nog nooit gezien. Een soort van verstild protest denk ik, omdat de film 11 Oscars kreeg net als een van mijn mijn eerste films in de bioscoop, Ben Hur.
Overigens bleek het wel een leuke film, maar eerlijk gezegd niet meer dan dat en vielen de 3D-effecten mij een beetje tegen... We zijn om een uur of twaalf thuis, en ik besluit ter plekke om niet morgenochtend maar woensdagochtend weg te gaan. Anders moet ik nu nog snel pakken en morgen om een uur of acht weg... Daar komt bij dat Corrie dinsdag nog vrij is...

Dinsdag 9 april
Het blijkt een goede keuze om nog een dag te blijven; we hebben een heerlijke dag samen. Niet dat we zoveel doen, maar daar gaat het niet om...
Daarbij heb ik even rustig mijn spullen kunnen pakken en klaarzetten...

Woensdag 10 april
Ik zou eigenlijk gelijk met Corrie weg, maar deze vertrek iets na half acht en ik ben dan nog niet helemaal klaar met het inpakken van de auto. De vreemde situatie doet zich nu voor dat ik eerst Corrie uitzwaai en daarna zelf wegga. ook Sanne geeft me nog een snelle afscheids'hug' voor ze naar school gaat...
Om acht uur vertrek ik dan toch definitief naar Noorwegen...
De file bij Groningen valt erg mee, ik kan vrij vlot langs het Julianaplein. Vervolgens ga ik met mijn rekening bij de grens op zoek naar een btw-stempel; dit blijkt een probleem, omdat de douane niet meer aan de grens zit. Die Polizei zegt dat ik wellicht naar Veendam moet. Volgende keer maar even kijken, wordt dus vervolgd...
Daarna een tijd lang flink de vaart erin gehad, ik zat meer dan op schema, tot een ongeluk tussen Hamburg en Bremen roet in het eten gooide. Een flinke vertraging was het gevolg; overigens was het een troost dat ook de tegenliggende rijbaan met hetzelfde probleem kampte... Ik heb er nog net geen nieuwe kennissen aan overgehouden, al had dit haast wel gekund met zoveel stilstaande mensen.
In Puttgarden miste ik op een haar na de boot, waardoor ik een uur moest wachten(het rode stopsein ging 4 meter voor mijn neus aan). Maar door even goed door Denemarken te scheuren won ik weer wat tijd en kort na vieren kon ik inschepen naar Zweden. Het blijft trouwens altijd wel iets hebben, als je kort na vertrek dan vlak langs het Helsingørse Hamlet Castle vaart...

En vreemd genoeg viel me nu pas iets voor het eerst op: De gebruikte veerboten zijn niet alleen elkaars evenbeeld(dat wist ik wel), maar ze spiegelen zichzelf ook nog in symmetrie door de dubbele stuurhut. Grapsig dat me dat nog nooit is opgevallen.
In Zweden rijd ik zoveel mogelijk met de vlam in de pijp; het is nog 500km naar Oslo, dus iets minder naar Jaap en Renate, waar ik de spullen langs breng en een kop koffie hoop te drinken. De laatste keer dat ik hier reed(eind vorig jaar) was het midden in de nacht en vreselijk mistig, zodanig zelfs dat ik maar een parkeerplaats heb opgezocht om te slapen. Dit blijkt nu niet nodig, ik voel me nog aardig fit.

Net op het moment dat ik denk dat het me meezit, wordt ik er bij de douane(die is hier nog wel) uitgepikt. Men vraagt wat ik kom doen, en voor ik het weet hang ik een verhaal op over bezoek, vakantie en zo. Dit wordt me ingegeven door mijn ervaring vorig jaar in Larvik
Uiteindelijk vertrek ik een half uur later naar Jaap en Renate, waar zowel de koffie als maaltijd klaarstaat. Lekker... Ook al kan ik blijven slapen, ik vertrek toch vrij vlot weer naar Tollefsrud, heb enerzijds wel zin om weer thuis te zijn en anderzijds moet ik morgen weer vroeg op om naar school. Kort na middernacht ben ik weer op Tollefsrud, nog niet eens heel erg moe, toch slaap ik vlot en goed.

Sweet 'n white...

Nederland 2

Donderdag 29 maart
Vandaag maar even naar Leeuwarden geweest, even een bezoekje aan moeke en -minstens zo belangrijk- mijn nieuwe bril opgehaald bij Post en Everaarts. In tegenstelling tot mijn laatste bril(een rechthoekmodel) heb ik nu weer een ronde bril.
Het geeft me het gevoel alsof ik mijn identiteit weer terug heb. Dat klinkt wat overtrokken, maar ik keek in de spiegel en de bril stond gelijk weer heel 'eigen'... Ik kreeg nog een tip; omdat ik in het buitenland woon, kan ik aan de grens een stempel krijgen en de btw terugvragen... altijd leuk, ik was hier nog niet van op de hoogte. Ma zag tijdens het bezoek hierna 'uiteraard' niet dat ik een andere bril ophad; ik zal dat maar als een compliment voor mijn keuze beschouwen!

Vrijdag 30 maart
Vanochtend maar eens naar de Noorderpoort in  Assen gebeld met de vraag waar mijn theorieverklaring blijft. Verbaasd werd er geantwoord dat dit al een week geleden, direct na mijn telefoontje, naar mij toe was gestuurd. Uiteindelijk blijkt dat het huisnummer niet is doorgekomen, omdat we druk waren met de spelling van het adres. Het is dus logisch dat -zeker omdat ik niet bekend ben in het dorp- de brief ergens is blijven steken. Omdat het in de planning ligt, dat ik begin volgende week weer Noorwegenwaarts ga, spreken we af dat ik de verklaring 's middags even in Assen kom ophalen. Kost wel weer veel tijd die ik nu niet aan de vertaling kan besteden, maar soit...
De verklaring ligt inderdaad klaar en ik kan zo weer huiswaarts. Ik besluit nu binnendoor te gaan. Dit blijkt ruim 20km korter te zijn en ruim 20 minuten langer... Teruggekomen in Jonkerslan ga ik nog even bij de andere Vissers van de Fugelsang aan(dat zijn er twee). En inderdaad blijkt de brief daar te liggen. Heb ik nu 2 verklaringen... Een voor het bederven zeg maar...

Zaterdag 31 maart
Vandaag Open Huisdag, ook Bij de Put hebben we hier voor opgegeven. Met de huurders donderdag al een aantal zaken afgesproken, onder meer dat ik erbij aanwezig zal zijn om de mensen rond te leiden. Op het moment dat ik zal binnengaan kom ik voor het huis Tjerk 'Guevara' de Haan tegen, lid van Ready(mijn oude pingpongclub). Hij vertelt me nog kort van de autovrijheidsstrijd voor een parkeervrij Joods Monument, welke uiteindelijk door zijn inzet werd gewonnen. Hear, hear! Hij verteld met tevens dat een ander lid van Ready in de avond zijn 60ste viert voor Readyleden. Ik denk eraan om ook te gaan...
Eenmaal binnen wordt ik door huurder Piet hartelijk als altijd ontvangen, ik krijg direct een bakje koffie...
Tijdens het wachten -ik heb de voorkamer voor mij alleen- nog met vertalen bezig geweest. Je moet soms even van de nood een deugd maken, nietwaar? Uiteindelijk kwam er 1 geïnteresseerd echtpaar; overigens is dat meer dan vorig jaar...
Na boodschappen, koken en eten heb ik maar mijn twijfels overwonnen en ben wederom in de auto naar Leeuwarden gestapt voor een gezellige avond bij Chris... Waarbij het leukste moment natuurlijk was toen ik onaangekondigd voor de deur stond. Ook aangenaam om wat herinneringen uit de -althans voor deze League of Extraordinary Gentlemen- oude doos op te halen. En mogelijkheden genoeg hiertoe, want er zat in deze visite van eminente heren volgens mijn inschatting minimaal 300 jaar tafeltenniservaring... 

Maandag 2 april
Ik heb de zondag niet verslapen, hoor, maar echt veel bijzonders gebeurde er ook weer niet... Krant lezen, vertalen, Langs de Lijn, het vaste stramien zeg maar... Overigens voel ik me daar niet ongemakkelijk bij hoor.

In eerste instantie was ik van plan geweest om vandaag of morgen weer naar Noorwegen te gaan; ik blijf echter nog even plakken... in ieder geval tot donderdag, want ik heb minstens voor twee weken medicatie mee.
We hebben de laatste dagen de plannen gemaakt, dat we samen terug zouden rijden, en dan via Zweden(daar hebben Janneke en André een huisje) en een omweggetje naar Tollefsrud. Door omstandigheden gaat dat echter niet door; althans het bezoekje aan Zweden niet. Maar dat komt nog wel eens... Nu is de afspraak dat we zaterdagavond naar naar hen toe gaan in Røttevålle. We dubben nog over de gezamenlijke reis.

Woensdag 4 april
Ik twijfel enorm of het een goede keuze was om te blijven; gisteravond knetterde het weer even flink tussen ons... De hele afgelopen week is het soms een beetje blijven sudderen, en u ging het weer even los. Het gevolg is, dat ik het vandaag in huis niet kan vinden, loop met mijn ziel onder de arm en besluit de auto te nemen en een eind te rijden... aldus gebeurt. Toch fijn om de eigen wheels mee te hebben, anders was ik toch een stuk minder mobiel.
Donderdag 5 april
De lucht is opgeklaard, alles is weer uitgepraat... Merk dat ik gelijk een stuk meer ontspannen ben. Als pleaser kan ik toch maar moeilijk met dit soort conflicten uit de voeten.
Waar ik ook erg tevreden over ben, is dat de vertaling klaar is! Alleen de afbeeldingen moeten er nog bij, maar die staan in Norge op de computer dus dat kan nog wel... Lekker gevoel, zo'n grote klus bijna afgerond te hebben. Nu maar hopen dat de opdrachtgever tevreden is.
Omdat we nog een paar boodschappen moeten doen, combineren we dat met wat andere zaken; zo eten we chinees bij moeke Visser(van Kota Radja, mmm) en gaan we daarna naar het Filmhuis in Leeuwarden voor de film 'Parked', een mooi maatschappijkritisch sociaal drama.

Nederland 1

Vrijdag 23 maart
Tot een uur of 11 geslapen... dat is niet zolang, maar  wel genoeg om 's avonds weer goed in slaap te komen. ook al voel ik me redelijk uitgeslapen, het wordt toch vooral een hangdagje. Net als toen ik vroeger na een weekje uit de nachtdienst kwam; beetje hangerig, niet al te actief. Gewoon, lekker lezen en zo... Relaxt.
Het voelt toch wel weer fijn om thuis te zijn.
's Middags direct naar Hunter in Gorredijk geweest; Hunter is de naam van de Volvosloper, maar ook van de aangrenzende bandenman. Deze kon me gelukkig(na afspraak) dezelfde dag helpen met het overzetten van mijn zomerbanden en het verwijderen van de pigdekk(spikes) winterbanden, waar ik -volledig in overtreding zijnde in Duitsland en Nederland- de afgelopen nacht mee naar Nederland ben gereden. Ook in Norge is het ruim een week na Pasen volgens mij niet meer  toegestaan... dus eraf met die dingen... Tevens bij de expert langs geweest. Mijn Canal Digitaal werkt niet in Norge(o nee, dat kan ook niet want dat is niet toegestaan haha), dus maar even navraag gedaan over opzegging. Omdat deze opzegging niet direct kon, heeft men eerst maar even de Nederlandse netten in de decoder gezet. Misschien dat dit het installeren vergemakkelijkt...
Ook nog even gebeld met de Noorderpoort in Assen; deze kunnen mij, als rechtsopvolger van de Erudiet(de school van mijn opleiding tot B-verpleegkundige) een theorieverklaring leveren voor mijn autorisatieaanvraag. Men was erg behulpzaam, dit zou direct worden opgestuurd.
Achteraf bleek de dag dus toch actiever dan in eerste instantie in de planning lag...

Zaterdag 24 maart
Redelijk vroeg uit de veren, want Corrie en ik gaan vandaag naar Velp. Het Van Hall-instituut aldaar heeft een open dag, en Corrie wil graag een opleiding gaan doen.
Een aantal workshops(waaronder bodem-en waterbeheer)en voorlichtingen later is de interesse meer dan gewekt... en eigenlijk niet van Corrie alleen, maar ook ikzelf vind het machtig interessant. De opleiding Bos- en Natuurbeheer lijkt Corrie op het lijf geschreven, en heeft ook nog de mogelijkheid van een buitenlandse(lees: Noorse of Zweedse) stage...
Met meer duidelijkheid, al roept deze duidelijkheid achteraf weer de nodige vragen op, keren we wederom huiswaarts.
Thuisgekomen blijkt Edwin er al te zijn, hij komt even een hapje eten.


Zondag 25 maart
We zouden vandaag een treindag nemen van de Kruidvatkaartjes(dagkaart in het weekeinde voor een tientje), maar dit is er niet van gekomen. Dus lekker uitgeslapen en een start gemaakt met het restant van de vertaling voor Valdres Bilberging(Nederlandse gebruiksaanwijzing voor sleeptrucks). Ik ben hier al een tijd mee bezig, maar heb het in mijn kop deze in Nederland af te maken. Corrie zal toch moeten werken... en ik dus ook. Overigens liep dat vandaag wel lekker, ben flink opgeschoten, ook al is het wel tijdrovend. Het blijft leuk, zo achter de computer(in dit geval de laptop, in de keuken) met op de achtergrond Langs de Lijn. Ik moet als ik de begintune van Langs de Lijn hoor altijd denken aan vorig jaar, toen ik dezelfde intro hoorde voor een Noors programma.

Maandag 26 maart
Vandaag even 'back to the roots'; terug op het Dennenoord/Lentisterrein. Ik heb afgesproken met Tineke Wierda, in verband met een verklaring over het aantal praktijkuren en -afdelingen tijdens mijn opleiding B-verpleegkunde. Toen was het nog 'gewoon' PZ Dennenoord, onderdeel van de Vereniging tot Christelijke verzorging van Geestes- en Zenuwzieken(kan er een beetje naastzitten maar in grote lijnen klopt deze naam), waaronder ook Wolfheze, Veldwijk, PCA, Vogelenzang(ook een vroegere werkgever) en ik meen PZ Bloemendaal in Den Haag vielen... Later verviel de vereniging en ging dit op in eerst GGZ Groningen en later Lentis...

Het was leuk om nog even herinneringen aan toen op te halen, vooral aan mijn eerste afdeling, Parkzicht. Ook nog even langs de in aanbouw zijnde nieuwe afdeling gereden; dit is wellicht mijn volgende werkplek, gezien mijn huidige Noorse werkloosheid.
's Avonds even met Corrie naar IKEA; op de terugweg weer eens een ruzie als vanouds gehad, en uiteindelijk gaat het nergens om(in dit geval de werking van de cruise-control in Corrie's bolide), en is hetgeen in woede gezegd wordt belangrijker dan het item zelf. Achteraf snap ik het ook wel; Corrie runt een goed draaiend gezinnetje in Jonkerslan, waarin ik -niet in de laatste plaats omdat ik langere tijd thuis ben- eigenlijk een soort 'stoorzender' ben. Daarnaast neem ik natuurlijk, zowel figuurlijk als letterlijk(fysiek) als verbaal de nodige ruimte in. Ondertussen beperkt dat de anderen in de ruimte... Ik weet het wel, maar soms is het niet gemakkelijk om dat ter plekke te veranderen of er bewust van te zijn. En op dit moment zie ik dat wel in, maar in de tijd dat ik in Nederland was, speelde dat nog wel een paar keer een rol; overigens is dat niet altijd zo, maar nu wel... Opvallend is wel, dat twee mensen die zoveel van elkaar houden, dit soms zo uit het oog kunnen verliezen.

Dinsdag 27 maart
Corrie was vandaag naar het werk... Ik zat helemaal niet lekker in mijn vel, maar heb mede daarom maar heel veel energie in de vertaling gegooid...

Aan het einde van de dag bleek de storm nog niet geluwd, waardoor ik maar naar de sneak preview in Leeuwarden ben gevlucht. Hiervoor werd ik overigens onmiddellijk gestraft met een waardeloze film. Ik weet niet eens de titel meer, en ook het verhaal moet ik je schuldig blijven... Na een korte schrijfpauze even de sneaksites gecheckt; het blijkt Haywire te zijn, ofwel hoe een goede regisseur (Soderbergh)met een sterke cast een rommelig verhaal met veel actie en een slap slot kan maken. Het einde lijkt speciaal gemaakt om een tweede deel te garanderen. Zo'n film dus...

Liwwadden by night, na de film...

Woensdag 28 maart
Ik lig inmiddels aardig achter op schema's dus ik heb gisteren een beste ruk gemaakt met de vertaling. Ik heb het ook zo druk...
Corrie was 's avonds voor een poppeslok naar een oud-collega(nog gefeliciteerd Falien en Siep), dus maar even voetbal gekeken. Echt veel meer is er in Nederland zo 's avonds ook niet voor na DWDD...

Fuglsang... in Denemarken

Ik begin vandaag maar eens met het bijwerken van mijn blog; dat dat nodig is geeft de schrijfdatum, vandaag precies vier weken na de laatste datum, wel aan. Dat het schaamrood me tijdens het schrijven naar de kaken stijgt moge duidelijk zijn. Al met al is dit sinds de start van mijn blog de langst gemeten radio- en schrijfstilte, overigens wel een die verklaarbaar is, want een groot deel van deze tijd ben ik in Nederland geweest... Dit zou niet zolang duren, maar uiteindelijk plakte ik er steeds weer een stukje aan(wat overigens het weggaan niet gemakkelijker maakte...). Maar nu dan toch: de blog. De agenda met aantekeningen erbij en daar ga we!!

Maandag 19 maart
Na mijn bezoekje aan de NAV van afgelopen donderdag, waarbij mij werd toegezegd dat de juiste persoon voor mijn aanvraag voor dagpenger vrijdag aanwezig zou zijn, terwijl bleek dat zij ook vrijdag nog ziek was, werd mij toegezegd dat ik maandag door haar teruggebeld zou worden. Vandaag dus.
Maar wie schetst mijn verbazing... Ho wacht, dat klopt niet, mijn verbazing hoefde niet geschetst... Het zou me inmiddels verbaasd hebben dat ik teruggebeld zou worden, en dat laatste was niet het geval.
Een dag vruchteloos wachten dus? Dat ook weer niet, want een beetje stofzuigen, dweilen, koken, boodschappen doen kan allemaal met de mobiel op zak, dus wachten hoefde niet. Maar vervelend is het wel...
Wat dat betreft verschilt de Noorse NAV niet zoveel met de Nederlandse Sociale Dienst, waar ik in een grijs verleden de nodige ervaringen mee heb gehad. Over het algemeen goedwillende mensen, daar niet van, maar zelf met een goed en regelmatig inkomen, die niet lijken te beseffen wat het is om maanden zonder inkomen te zitten... Leven van de snø is helaas niet mogelijk, zelfs niet in de hoeveelheden waarin het hier voorkomt. Of je moet professioneel brøyter(sneeuwruimer) of skileraar zijn. Leef je ook van de snø...
Na een avondje Noorse studie tijdig naar bed; morgen is het weer vroeg dag!

Dinsdag 20 maart
Om vijf minuten over acht snorde de motor van mijn auto alweer, om me richting Norskkurs te brengen. eerst moest ik nog even bij de garage langs. Niet omdat de auto kapot is, maar omdat ik graag de trekhaak van de groene Volvo op de blauwe wil. Altijd makkelijk, een trekhaak. De afspraak is, dat ik eerst de auto wegbreng en deze na cursus weer ophaal. Goed geregeld...
Op Norskkurs afgesproken dat men me opgeeft voor Norskprøve 3. Dit vindt ergens in mei plaats; ik zal hiervoor nog wel wat moeten leren!!! In januari prøve 2 gehaald, dus dat moet wel lukken. Staat altijd goed op de cv.
Aan het einde van de dag en een trekhaak rijker, rij ik weer huiswaarts in het overigens prachtige weer. Vlakbij de plaats waar ik een paar weken geleden de sneeuw in reed, zie ik een ree in een weiland. Even verbeeld ik me dat ze lacht, ofwel zelfs kwaadaardig grijnst. Misschien is het dezelfde die ik voor de auto had??? Ik besluit erboven te staan en rustig door te rijden.

Thuisgekomen zat ik net op de bank aan de koffie, toen in de voerstruik vlak voor mijn raam zich een geelgors(foto links) en twee groenlingen aan de mezenbollen tegoed deden. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat de foto's van internet geplukt zijn, omdat ik niet durfde te bewegen uit angst dat de vogels zouden opvliegen... Ruim tien minuten later(ze wisselden elkaar af) waren de vogels alsnog gevlogen en mijn koffie koud...

Woensdag 21 maart
Totaal onverwacht ben ik vandaag toch maar mijn verbazing gaan schetsen... Ik werd zowaar door een medewerkster van de NAV teruggebeld! Naar het zich liet aanzien, was degene die ik eigenlijk moest hebben nog steeds ziek, dus was ze zelf maar even gaan bellen. Blijkt dat ik vanaf 16 maart een geheel nieuwe uitkering moet aanvragen, daar ik geen 'werkbriefje'(zo heette dat ironisch genoeg vroeger in Nederland) had ingeleverd. En dat terwijl ik rustig had zitten wachten op een beschikking en me gewoon als werkzoekende(arbeidsøkende) had ingeschreven en me al het schompes heb gesolliciteerd... We hebben afgesproken dit morgen even te regelen, als ik uit Norskkurs kom. Hopen dat het dan goedkomt.
De rest van de dag nog even wat spullen opgemaakt, een slag door het huis heen en mijn bed verschoond. Kom ik terug uit Nederland in een schoon huis/bed...
's Avonds laat -dus geheel volgens Frankische traditie op het laatste moment-  nog even mijn spullen voor morgen klaargezet, als ik naar Nederland reis. Belangrijk doel van die reis is het ophalen van verklaringen over mijn opleiding als B-verpleegkundige bij Dennenoord(nu Lentis). Hiertoe al een afspraak gemaakt bij Tineke Wierda, toen al hoofd praktijkbegeleiding, nu inmiddels een treetje hoger... Ondanks het feit dat een terugkeer naar Nederland een steeds reëlere optie wordt wil ik toch proberen om mijn autorisatie rond te krijgen...
In de loop van de avond krijg ik nog een mailtje van Jaap, dat hij een referentiegesprek met Syningom Omsorgsenter heeft gehad en dat dit wel goed verliep. Dat wordt dus afwachten...


Donderdag 22 maart
Een hele drukke dag vandaag, een lange ook... Een uurtje of 23!
Al om half zeven opgestaan, nog even een was in de machine gegooid en de keukenvloer gedweild.
Na het ontbijt alle spullen die mee moeten in de hal gezet, want ik had geen tijd meer om ze in te laden... en daarna naar Norskkurs!
In de pauze van half twaalf weggegaan, omdat ik een gesprek had bij de NAV. Dit ging erg makkelijk, al moest de heleboel weer worden aangevraagd, maar Laila(die me hielp, ik ken haar van overleggen met FekjærtunetTollefsrud, de auto ingeladen en even een broodje gegeten.
Daar Helge buiten was, raakte ik kort met hem aan de praat. Kort, maar toch te lang, want toen ik hem vroeg hoe laat het was bleek het al over twee uur!!! En half zes vertrok de boot... Dus minder dan 3,5 uur om de vertrektijd van de boot te halen. Gelukkig reed het als een tiet, echter toen ik(in de spits) langs Tønsberg reed, stond het daar weer vast. Zo snel mogelijk een binnenweg opgezocht(die ik al vaker had gereden, de 303 volgens mij) en toch nog op tijd de boot bereikt. Ik was zelfs nog acht minuten voor half zes bij het loket. Geen uur eerder, maar ach... Ik kon zo doorrijden, de boot op.

Op de boot lukte slapen niet echt, maar de nachtelijke rit kostte geen moeite. Een kop koffie hier, een plaspauze daar en hop naar Jonkerslan. Op een gegeven moment, tijdens een sanitaire stop, waande ik me al enigszins thuis, door de naam van deze pleisterplaats: Fuglsang... Kregen we laatst al van iemand te horen dat dit ook een Deens biermerk is, een parkeerplaats is het ook(met wc). Al lekker vroeg(half zes, lekker doorgereden) kon ik me in het warme bed naast Corrie neervlijen...