Maandag 19 maart
Na mijn bezoekje aan de NAV van afgelopen donderdag, waarbij mij werd toegezegd dat de juiste persoon voor mijn aanvraag voor dagpenger vrijdag aanwezig zou zijn, terwijl bleek dat zij ook vrijdag nog ziek was, werd mij toegezegd dat ik maandag door haar teruggebeld zou worden. Vandaag dus.
Maar wie schetst mijn verbazing... Ho wacht, dat klopt niet, mijn verbazing hoefde niet geschetst... Het zou me inmiddels verbaasd hebben dat ik teruggebeld zou worden, en dat laatste was niet het geval.
Een dag vruchteloos wachten dus? Dat ook weer niet, want een beetje stofzuigen, dweilen, koken, boodschappen doen kan allemaal met de mobiel op zak, dus wachten hoefde niet. Maar vervelend is het wel...
Wat dat betreft verschilt de Noorse NAV niet zoveel met de Nederlandse Sociale Dienst, waar ik in een grijs verleden de nodige ervaringen mee heb gehad. Over het algemeen goedwillende mensen, daar niet van, maar zelf met een goed en regelmatig inkomen, die niet lijken te beseffen wat het is om maanden zonder inkomen te zitten... Leven van de snø is helaas niet mogelijk, zelfs niet in de hoeveelheden waarin het hier voorkomt. Of je moet professioneel brøyter(sneeuwruimer) of skileraar zijn. Leef je ook van de snø...
Na een avondje Noorse studie tijdig naar bed; morgen is het weer vroeg dag!
Dinsdag 20 maart
Om vijf minuten over acht snorde de motor van mijn auto alweer, om me richting Norskkurs te brengen. eerst moest ik nog even bij de garage langs. Niet omdat de auto kapot is, maar omdat ik graag de trekhaak van de groene Volvo op de blauwe wil. Altijd makkelijk, een trekhaak. De afspraak is, dat ik eerst de auto wegbreng en deze na cursus weer ophaal. Goed geregeld...
Op Norskkurs afgesproken dat men me opgeeft voor Norskprøve 3. Dit vindt ergens in mei plaats; ik zal hiervoor nog wel wat moeten leren!!! In januari prøve 2 gehaald, dus dat moet wel lukken. Staat altijd goed op de cv.
Aan het einde van de dag en een trekhaak rijker, rij ik weer huiswaarts in het overigens prachtige weer. Vlakbij de plaats waar ik een paar weken geleden de sneeuw in reed, zie ik een ree in een weiland. Even verbeeld ik me dat ze lacht, ofwel zelfs kwaadaardig grijnst. Misschien is het dezelfde die ik voor de auto had??? Ik besluit erboven te staan en rustig door te rijden.
Thuisgekomen zat ik net op de bank aan de koffie, toen in de voerstruik vlak voor mijn raam zich een geelgors(foto links) en twee groenlingen aan de mezenbollen tegoed deden. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat de foto's van internet geplukt zijn, omdat ik niet durfde te bewegen uit angst dat de vogels zouden opvliegen... Ruim tien minuten later(ze wisselden elkaar af) waren de vogels alsnog gevlogen en mijn koffie koud...
Woensdag 21 maart
Totaal onverwacht ben ik vandaag toch maar mijn verbazing gaan schetsen... Ik werd zowaar door een medewerkster van de NAV teruggebeld! Naar het zich liet aanzien, was degene die ik eigenlijk moest hebben nog steeds ziek, dus was ze zelf maar even gaan bellen. Blijkt dat ik vanaf 16 maart een geheel nieuwe uitkering moet aanvragen, daar ik geen 'werkbriefje'(zo heette dat ironisch genoeg vroeger in Nederland) had ingeleverd. En dat terwijl ik rustig had zitten wachten op een beschikking en me gewoon als werkzoekende(arbeidsøkende) had ingeschreven en me al het schompes heb gesolliciteerd... We hebben afgesproken dit morgen even te regelen, als ik uit Norskkurs kom. Hopen dat het dan goedkomt.
De rest van de dag nog even wat spullen opgemaakt, een slag door het huis heen en mijn bed verschoond. Kom ik terug uit Nederland in een schoon huis/bed...
's Avonds laat -dus geheel volgens Frankische traditie op het laatste moment- nog even mijn spullen voor morgen klaargezet, als ik naar Nederland reis. Belangrijk doel van die reis is het ophalen van verklaringen over mijn opleiding als B-verpleegkundige bij Dennenoord(nu Lentis). Hiertoe al een afspraak gemaakt bij Tineke Wierda, toen al hoofd praktijkbegeleiding, nu inmiddels een treetje hoger... Ondanks het feit dat een terugkeer naar Nederland een steeds reëlere optie wordt wil ik toch proberen om mijn autorisatie rond te krijgen...
In de loop van de avond krijg ik nog een mailtje van Jaap, dat hij een referentiegesprek met Syningom Omsorgsenter heeft gehad en dat dit wel goed verliep. Dat wordt dus afwachten...
Donderdag 22 maart
Een hele drukke dag vandaag, een lange ook... Een uurtje of 23!
Al om half zeven opgestaan, nog even een was in de machine gegooid en de keukenvloer gedweild.
Na het ontbijt alle spullen die mee moeten in de hal gezet, want ik had geen tijd meer om ze in te laden... en daarna naar Norskkurs!
In de pauze van half twaalf weggegaan, omdat ik een gesprek had bij de NAV. Dit ging erg makkelijk, al moest de heleboel weer worden aangevraagd, maar Laila(die me hielp, ik ken haar van overleggen met FekjærtunetTollefsrud, de auto ingeladen en even een broodje gegeten.
Daar Helge buiten was, raakte ik kort met hem aan de praat. Kort, maar toch te lang, want toen ik hem vroeg hoe laat het was bleek het al over twee uur!!! En half zes vertrok de boot... Dus minder dan 3,5 uur om de vertrektijd van de boot te halen. Gelukkig reed het als een tiet, echter toen ik(in de spits) langs Tønsberg reed, stond het daar weer vast. Zo snel mogelijk een binnenweg opgezocht(die ik al vaker had gereden, de 303 volgens mij) en toch nog op tijd de boot bereikt. Ik was zelfs nog acht minuten voor half zes bij het loket. Geen uur eerder, maar ach... Ik kon zo doorrijden, de boot op.
Op de boot lukte slapen niet echt, maar de nachtelijke rit kostte geen moeite. Een kop koffie hier, een plaspauze daar en hop naar Jonkerslan. Op een gegeven moment, tijdens een sanitaire stop, waande ik me al enigszins thuis, door de naam van deze pleisterplaats: Fuglsang... Kregen we laatst al van iemand te horen dat dit ook een Deens biermerk is, een parkeerplaats is het ook(met wc). Al lekker vroeg(half zes, lekker doorgereden) kon ik me in het warme bed naast Corrie neervlijen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten