Het wassende water

Na een natte Noorse juni(volgens kenners een natheidsrecord), valt er ok in de maand juli de nodige neerslag. Niet dat er geen mooie dagen zijn, integendeel; echter de dagen dát het regent, zitten er soms hoosbuien tussen.
Al eerder op deze blog refereerde ik aan het hoge water; 1,5-2 maanden geleden, vlak voordat ik hier kwam was er een behoorlijke overstroming geweest in het Gudbrandsdal welke zijn weg zocht naar het grootste meer in Noorwegen, het Mjosa. Huizen overstroomt, caravans meegesleurd... taferelen als ware het de Maas bij Roermond... Doordat het regelmatig blijft regenen, blijft er veel water uit de bergen komen en het water, ook van de Begna waaraan mijn huis ligt(zij het een 20-tal meters daarboven, dus voor mij geen probleem) en waaraan dit dal(Begnadalen) haar naam ontleent.

Het viel me wederom op, toen ik maandag vanuit Fagernes naar huis reed; de rivier is weer gestegen! Je kunt ook zien dat de wateroverlast op de weilanden groter wordt(foto), waarbij de op de achtergrond liggende camping overigens(al lijkt het tegendeel waar) voorlopig nog droge voeten zal houden. 


Het is ook niet verwonderlijk, als je ziet hoeveel verschilende stroopjes, stroomversnellingen, watervalletjes en watervallen de rivieren voeden. Verschillende watervallen heb ik in de afgelopen jaren geheel niet waargenomen, en nu bruist groot en klein van de bergen(midden boven op de foto zie je ook nog een kleinere waterval). Dus dat het water stijgt, ondanks de over het algemeen goede Noorse waterhuishouding, is niet verrassend. Een paar blogs geleden(22 juli) nam ik als voorbeeld een waterval in het Begnadal. Ik gebruikte hier tot mijn schaamte een internetfoto voor. Deze stelt mij nu echter wel in staat om het verschil te duiden met mijn eigen foto nu:

          

De eigen foto is uit een wat andere positie genomen, maar laat duidelijk zien dat er veel meer water vrijkomt dan in voorgaande jaren. De rotspartij links wordt geheel opgesoupeerd door het water(foto linksboven) terwijl ook in het verdere verloop een donderend geraas waarneembaar is(rechtsonder), ondanks de stilte van de foto...

 In Hedalen is de rivier geen uitzondering op de rest, ook deze is wilder, want ook deze wordt gevoed door de enorme hoeveelheid stroompjes en watervallen. Op de berg van Fekjaertunet is dit amper merkbaar... onze huishaas trekt zich hier tenminste geen mallemoer van aan en doet zich tegoed aan zijn 'drieklaveren'-ontbijt vlak voor één van de hyttes... 

Dicht bij de natuur...

Zondag 24 juli
Op een zondag als vandaag, die in het teken staat van de voorgenomen huisschoonmaak, verwacht je eigenlijk niet iets bijzonders te kunnen melden. De regen val op het grootste deel van de dag met bakken naar beneden dus de dag is bij uitstek geschikt voor het gestelde doel... Muziekje d'r bij, de deur open voor frisse lucht... 
Na gedane arbeid even een geurige bak koffie en dan gebeurt het... Door de wijd openstaande tuindeur vliegt met grote snelheid een vogel naar binnen, die -nadat hij of zij rechtdoor vliegt en een slag ronddraait in de keuken- met dezelfde snelheid weer terugkeert in de kamer. De vogel, die in het bezit is van een grote hoeveelheid intuitie en wendbaarheid, blijkt daarbij gezegend met een minimum aan verstand. Hierdoor neemt hij niet de snelste weg naar buiten, door de openstaande deur. edoch hij kiest ervoor om te testen of het raam dat zich het verst van de genoemde deur bevindt ook door hem opengeduwd kan worden. Het blijkt een vruchteloze poging, die ontaardt in een hoop gefladder van zijn kant...

Ik besluit in actie te komen en al snel heb ik de angstige vogel in mijn hand. Snel met de telefoon een paar foto's gemaakt en de vogel weer het luchtruim in geleid. Met dezelfde snelheid vloog hij weer naar elders...

Na determinatie blijkt het te gaan om een Motacilla thunbergi, ofwel de Noordse kwikstaart(ook wel de Noordse gele kwikstaart genoemd, wat een overbodige toevoeging is daar deze sowieso alleen in het geel voorkomt). De vogel is herkenbaar aan zijn gele buik en groengele vleugels, maar vooral aan zijn grijze hoofdkleur met zwarte wangen. In tegenstelling tot de Gele Kwikstaart heeft de Noordse geen witte wenkbrauwstreep.

Grappig dat dit gebeurde, want een paar dagen geleden had ik ook al een vogel in mijn slaapkamer; toe echter had ik niet de tegenwoordigheid van geest om een foto te maken. Van determinatie kwam toen dus niets, al vermoed ik dat het gaat om een juveniel van dezelfde soort.
Blijkbaar zijn de huizen hier uitstekend geintegreerd in- en dus dicht bij de natuur de vogels zijn er gek op!

Impact

Zaterdag 23 juli
Eigenlijk had ik vandaag willen beginnen met de opening dat ik mijn eerste elektronika in Noorwegen heb gekocht; een opening die me na de aanslagen in Oslo en Utøya onwezenlijk, dan wel onbetekenend en onbeduidend voorkomt  en waarvan ik me realiseer dat het alleen en uitermate beperkte nieuwswaarde heeft omdat de mededeling op mijn eigen blog wordt gedaan... 
De beelden van de beide Noorse aanslagen spreken wat dat betreft voor zich:

 

 

 

De ontreddering, de verbijstering is op het gezicht van deze vrouw af te lezen, terwijl ze wordt ondersteund door familie of stadgenoten...
Hieronder beelden van de slachtoffers, die niet het geluk hadden aan de schutter te ontkomen.. 

De impact van de aanslagen is enorm, dit is ook te zien aan het feit dat alle Europese kranten en tv-zenders dit als hoofditem hanteren. Ik heb zelfs begrepen dat er extra nieuwsuitzendingen aan worden gewijd in Nederland... Uiteraard is hierdoor het gevoel van veiligheid van de westerse wereld aangetast en vergroot dit de impact. Toch zie je in de loop van de dag het andere nieuws doorsijpelen... ook al verwacht je dat de wereld even stil staat bij nieuws van deze orde, de aankomst van de wandelaars op de Via Gladiola in Nijmegen, de twee doelpunten van Van der Vaart in een oefenwedstrijd van de Spurs en de drukte op de snelwegen en Schiphol eisen toch ook weer hun plaats op. De betrekkelijkheid neemt nog meer toe, als je je realiseert dat tegenover de verschrikking van 92 doden in Noorwegen een dodental van tienduizenden in Somalie staat ten gevolgen van de droogte en de daaraan verbonden hongersnood...

Maar ik heb gisteren mijn eerste elektronika in Noorwegen aangeschaft... een mijlpaal!

Intensief land...

Maandag 18 juli
Ik realiseerde me vandaag dat ik hier alweer vier weken aan het werk ben en woon, en tegelijk ook nog maar vier weken... Toch merk je soms dat alles 'gewoon' voelt, of eigenlijk moet ik zeggen vanzelfsprekend. Alsof ik hier hoor... Dat voelt eigenlijk wel gek, vooral ook omdat ik Corrie ook vaak mis. Maar ook dat hoort natuurlijk zo. Dus ik dacht eigenlijk vandaag: Ik heb niet zoveel te melden, gewoon werken en een beetje in en om huis bezig. Maar dat gewone is tegelijkertijd het speciale... dus heb ik over vandaag toch wat te melden blijkbaar.

Dinsdag 19 juli
Om het werk onder de knie te krijgen is niet zo moeilijk; we hebben op dit moment drie bewoners waarvan er op 1 augustus en op 1 september ook nog twee verhuizen. Dan komt de nieuwe lichting, en ik heb het gevoel dat dan het werk wat meer gaat beginnen... Ik werk wat vaker alleen, heb dit zelf zo gepland omdat de collega aan wie ik gekoppeld ben, binnenkort toch met vakantie gaat; moet ik het ook alleen doen. Het vreemde gegeven doet zich op dit moment voor, dat als ik met haar werk zij degene is die hier al twee jaar werkt en weg moet, omdat ik hier een baan heb gekregen. Beide collega's werkten hier twee jaar op projectbasis, dus tijdelijk en moesten op hun eigen baan solliciteren. De één is wel aan genomen en de ander niet... en daarvoor kom ik dus in de plaats. Ik heb dit een paar keer geprobeerd bespreekbaar te maken maar ze praat hier erg omheen. Haar motivatie is wel een stuk minder nu...

Een schotel, een tv, maar geen beeld..

Overigens is vanmiddag mijn schotel aangelegd; dit betekent nog niet dat ik tv heb want mijn kaart is er nog niet haha! Hopen dat ik 'm wel heb voor het einde van de Alpen-étappes van de Tour.
Mijn skattekort is wel eindelijk  binnengekomen!!! Kan ik eindelijk mijn loon krijgen...


Woensdag 20 juli
Vanochtend de auto naar de garage gebracht voor de reparatie aan de ruitenwissers. Kon mooi, want het was stralend weer. Eerst naar het werk, de werkfiets opgehaald. Auto weggebracht en dus op de fiets terug. Op de fiets door Hedalen, zeker in de stralende zon, is absoluut geen straf. Maar de 'oprijlaan' naar Fekjaertunet is vooralsnog niet voor me weggelegd; op de enorm steile helling vond ik al na 300 meter mijn Waterloo...de volgende 3 á 400 meter lopend afgelegd, zodat mijn hartslag even weer tot rust kon komen. Nog zo'n stuk gefietst en nog eens gelopen... Later, weer naar beneden ging gemakkelijker, al moest ik door die steile helling bijna aan één stuk door remmen...

Bagn uit de lucht...

Met de dienstauto naar Bagn(gemeentehuis) gegaan om mijn skattekort in te leveren, men verzekerde me dat er direct geld overgemaakt zou worden. Hopen maar dat dit ook het geval is. Even boodschappen gedaan voor de bbq die we een dag later met de groep hadden gepland(hadden nog van alles over van de hyttetur) en weer terug. Ritje Bagn had toch weer bijna twee uur in beslag genomen. Zwaar werk hoor...


Donderdag 21 juli
Weer van dat stralende weer; er was al de hele week regen beloofd, maar dat lijkt nog niet echt te willen... We zouden iets later beginnen in verband met de grillmat(bbq, mat is eten); op de één of andere manier kwam ik even in een overdenking terecht.

Terugkijkend op de afgelopen maand vroeg ik me af, of ik hier nou gelukkiger van ben geworden. Tegelijkertijd is er het besef dat je je dit nu nog helemaal niet móet afvragen, omdat je nog zo'n enorm proces aan het doormaken bent dat je dit nu niet, wellicht nog lang niet kunt beantwoorden... en toch denk je daar dan over na, en op dat moment antwoordde ik voor mezelf met: Nee, ik ben er vooralsnog niet gelukkiger op geworden. Althans niet gemiddeld gezien. Ik ben er zelfs op momenten(en dat heeft bijna altijd met het missen van Corrie te maken, maar ook wel met andere zaken, met het alleen zijn) zelfs ongelukkiger... Maar ook ben ik op andere momenten wel gelukkiger, als ik de rust van het land ervaar, de rust in mijn hoofd voel waar ik ook ben. Ik denk dus eigenlijk dat ik intensiever ben gaan leven de afgelopen maand; ik voel zowelhet geluk als het ongeluk dieper, maar ook de tevredenheid en de rust voel ik intenser.

Schaduwspel..

En dezelfde middag, terwijl ik na de bbq terug reed naar huis, ervoer ik dit direct weer. Vanaf de bergweg naar huis had ik een prachtig gezicht op Begnadalen en Tollefsrud, waar wolken en zon een schaduwspel op de bergen speelden.

Ach, ik laat de foto's wel voor zich spreken... wat mij betreft spreken die voor zich.

Verrassend genoeg kon ik ook zo ons huis zien liggen... door de uitvergroting is de foto wat wazig geworden, maar dat witte vlekje in het midden is ons huis! Je kunt dit ook nog terugvinden op de foto's daarboven, daar ligt het lichte weiland iets meer naar rechts...

Terug thuis, zittend in het avondzonnetje met een boek en een bak koffie op het terras(wel flink ingesmeerd tegen de muggen hahah), was het gevoel weer helemaal terug; als je dit zo ziet zal het je niet verbazen.





Vrijdag 22 juni
Vandaag spoelde het de hele dag; jammer hoor, want er was een afsched van één van de bewoners van het VKV(werk- en dagbestedingsproject) gepland met -je raadt het al- een grillmat! Astrid van de VKV had haar hytte op de fjell ter beschikking gesteld en voor het eten gezorgd. In de spoelende regen hadden een paar genodigde patienten gehuld in regenkleding nog wel de moed om op fisketur te gaan, dobberend in een bootje op een meer met nihil resultaat. Gelukkig was het eten daarvan niet afhankelijk...

Op dit moment is deze stroomversnelling
minstens een keer zo ruig...

Daarvandaan direct naar Fagernes gereden; ik had begrepen dat mijn loon van juni binnen was en moest direct regelen dat de huur(nog van juli) werd overgemaakt. Tegelijkertijd mijn boeking van Colorline maar betaald, want daar werd mijn creditcard geweigerd. Dit lukte gelukkig nu maar hopen dat het zo goed is...
Intussen spoelde het maar door; ook dat heeft wel weer een voordeel, want het water in de rivieren en watervallen is wilder dan ik tot nu toe ooit heb gezien! Tegelijkertijd is dat ook weer een nadeel, want het water in rivieren en meren staat erg hoog, dus is het land erg drassig... WTF all day, all night. In Bagn hoorde ik van de aanslagen in Oslo en Utøya, waarbij diverse doden en gewonden zijn gevallen. Ontzetting maar ook een gevoel van 'hoe kan dat hier nou?'... De krant Aftenposten bracht het geheel in Oslo wel aardig in beeld: http://bit.ly/ndZAYR

Wat nou somber...

Donderdag 14 juli
Vannacht beroerd geslapen; eerst heb ik op msn zitten wachten tot Corrie thuis was, zo rond een uur of half twee. Nog even gechat en toen naar bed... dacht ik! Maar blijkbaar was het eten bij de Marché niet helemaal goed gevallen, want ik heb de hele nacht boven de toiletpot gehangen.. en niet op de manier zoals ik het liefst doe haha!
Dus maar twee uurtjes slaap en de hele dag Noors praten voor de boeg. Ik was he-le-maal afgedraaid toen ik thuiskwam. 's Avonds nog wel even ge-msn-d met Corrie maar vroeg op bed(half elf). Doorgeslapen tot half tien maar liefst!

Vrijdag 15 juli
Vanmorgen eerst maar even naar het belastingkantoor in Leira; mijn skattekort(belastingkaart) is nog steeds niet binnen en mijn werkgever wacht hierop om mijn loon van juni uit te betalen! Volgens de dame achter de balie had ze de kaart vorige week vrijdag(toen was ik er ook al en was er iets misgegaan) op de bus gedaan en zou deze al in mijn bezit moeten zijn. Niet dus... Overigens sprak ik later Jaap nog en die bleek ook een in eerste instantie verdrongen herinnering te hebben aan een moeizame skatte-start. Maar even navraag gedaan bij het postkantoor in Fagernes en in Bagn, maar op beide locaties wisten ze van niks; wel even kennis gemaakt met de postbode, en aangegeven welke brievenbus van mij is. Schijnt altijd handig te zijn... Noge even naar de gemeente(mijn werkgever) om afspraken over loon te maken en daarna naar mijn werk. Gelukkig kon ik daar rustig aan doen, buiten koffie gedronken met de bewoners en een begeleidingsplan uitgewerkt. 

Zondag 16 juli
Gisteren niet zo veel gedaan. Linnenkast in elkaar en schoongemaakt, beetje gelezen op de zonovergoten veranda, een paar boodschappen in Bagn en -eindelijk- tv besteld. Althans de schotel en decoder, deze worden volgende week geinstalleerd. Beter...

Op de veranda in de stromende regen...

Vanochtend uitgeslapen en een groot deel van de dag buiten zitten lezen. Het regende nogal en dit heeft als voordeel dat de steekmuggen zich verstoppen... Overigens is het druilerige weer wel ongeveer gelijk evenredig aan mijn stemming; sinds Corrie weg is heb ik weer wat meer moeite om me in te stellen op het alleen zijn, dat zal wel wennen hoor maar daar het grote schoonmaken voorbij is heb ik meer tijd om andere dingen te doen dus ook om bij de leegte stil te staan. Dit klinkt eigenlijk wel zielig, maar dat is het niet hoor. Als ik, zelfs op een druilerige, regenachtige dag als vandaag naar buiten kijk, weet ik waarom ik hier woon!
Straks nog even de normale dingen doen: koffie, eten, filmpje, lezen en msn-en. Relaxt dus...

Een sombere, druilerige dag is hier een feest als je uit je raam kijkt!

En weg is ze weer....

Maandag 11 juli

Een dreigende lucht met
een natgeregend terras...

Gisteren, buiten hier en daar wat schoonmaken(het fornuis staat er, schoon en wel), beetje relaxt doorgebracht. Wat in en om huis bezig maar vooral: Genieten dat we samen zijn... Daarbij ontspannen genoten van de avondzon op onze veranda!

Het leuke daarbij is, dat hoewel het behoorlijk regent(tijdens ons avondmaal) de zon op de veranda ons heerlijk verwarmt terwijl het dak ons drooghoudt...

Op hetzelfde moment eten in de avondzon...

Nee het is geen straf om hier de avond door te brengen, al komen de muggen vooral 's avonds; met name na een regenbui. Onze zwaluwen(de schuur herbergt meerdere paren) doen hun best om de muggenstand te verlagen, maar met nog niet heel veel succes. Gelukkig is er altijd de anti-muggenspray; ze zijn er wel, maar benaderen je niet... meestal.

Vandaag even naar Lillehammer geweest, gewoon ff rondkijken. Het was mooi weer, maar helaas was mijn telefoon(en daarmee mijn camera) leeg... dus de foto's zijn gejat... Volgende keer beter!

Lillehammer is een gezellig stadje met een leuk centrum. We hebben even rustig rondgekeken, een paar boodschappen gedaan in de Storgate(letterlijk: grote straat). Of boodschappen; vooral een paar boeken gekocht, met mooie foto's van en wandelingen in Jotunheimen. Daar gaan we vast binnenkort nog iets mee doen... Tevens een vogelboekje gehaald, kennen we tenminste ook de Noorse namen als we ze zien... Bij het vogelboek ziten ook twee cd's, we vermoeden met vogelgeluiden... nog ff testen. Aan het einde van de winkelstraat wat gegeten in een uitspanning genaamd Nikkers'(heeft hier andere betekenis haha), met een terras boven het water. Lekker eten en en mooie locatie. Lilehammer is een herhalingsbezoek dan ook meer dan waard. Vlak buiten Lillehammer nog even boodschappen gehaald in een megawinkelcentrum(zoals de Centrale in Leeuwarden maar dan vele malen groter), alvorens weer huiswaarts te gaan. Onderweg nog een stuk in afstand afgesneden; via de grusveg langs het mooi gelegen Leirskogen... Het is korter, maar vast niet sneller

Vanaf het terrasje zich op een riviertje...

Woensdag 13 juli

De laatste dag dat Corrie bij me is... deze week. Ik moest vandaag werken, tot een uur of twee. Ik betrap mezelf erop dat ik me niet goed concentreer, dat ik rusteloos ben. Ik vind het maar niets, Corrie in Tollefsrud en ik weer aan het werk. Om twee uur snel naar huis... voor zover het landschap dat toelaat. We zouden eerst nog een bank halen in Oslo, maar dit heb ik even afgezegd. Eerst maar even nog samen koffie en een beetje eten...

Om een uur of vier rustig die kant uitgegaan; bakje gratis koffie bij Vik, even eten bij de Marché boven de snelweg in Holmestrand(waarbij de sfeer meer doet dan het eten, dat viel wat tegen).

Uiteindelijk waren we  veel te vroeg in Sandefjord; op het vliegveld uiteraard.

Dus in arren moede maar even een nieuwe kop koffie gehaald, op het terrasje voor het vliegveld. Prettig dat we in de zon zaten, maar wat mij betreft niet weer! Een glas capuccino(niet de beste die ik ooit heb gehad) voor maar liefst 39 kronen per glas(zeg maar vijf euro, wel het meeste dat ik ooit heb betaald). Afzetters... maar het gezelschap vergoedde veel... 

Nog even binnen gewacht tot Corrie ging inchecken. Van tevoren voelde ik me uitermate stoer, maar toen het afscheid éénmaal een feit was, was er weer die brok in m'n keel... en weg was ze weer! Al bleek later wel dat ze later vertrok dan ik dacht...

Op de terugweg veel mijmeren over de afgelopen dagen, nagenietend van een fijne week.

Hierbij werd ik geholpen door parchtige beelden van de ondergaande zon. Helaas de bloedrode lucht niet op de plaat, maar dit beeld van de avondzon, genomen om 23.25 uur, wilde ik jullie niet onthouden...

Tot de volgende blog...

Van schoonmaakemmer tot Jotunheimen

Donderdag 7 juli

Terwijl Corrie zoals voorgenomen lekker uitslaapt, sta ik alweer vroeg(wat heet vroeg, half negen) op het werk... Vermoeiende dag, want er staan de nodige motes op het programma, dus veel Noors luisteren en spreken met weinig rustmogelijkheden. Maar ik hoop wel iets eerder naar huis te kunnen. Dit lukt, maar niet zo vroeg als ik dacht.

Effe wachte... koeie!

 

Op de terugweg gestuit op een aantal koeien op de weg; moest gelijk aan Jildou denken.. alleen zijn deze koeien niet heilig!

Thuisgekomen bleek Corrie me daar enorm aan het poetsen geslagen! De pop... samen de rest van de dag de armen uit de mouwen gestoken.

Vrijdag 8 juli

Heerlijk samen uitgeslapen, daarna rustig ontbijten en en nog even wat doen in huis, alvorens naar Fagernes en Leira te vertrekken; in Leira eerst even nagevraagd hoe dat nu zit met mijn 'skattekort'(belastingkaart). Deze heb ik vorige week aangevraagd en nog steeds niet in huis. Wel handig als ik loon wil hebben... Deze bleek niet goed aangevraagd te zijn, werd nu(in tegenstelling tot verleden week) onmiddellijk geregeld. Binnen 10 minuten duidelijkheid... ik waande me even in een ander land haha. Daarna door naar Fagernes, want ik wilde even de IBAN en SWIFTcode van mijn bank hebben, dan kan ik even geld overmaken naar Norge... Ook dit was in 10 minuten rond!

Nog even rondgelopen in de Noorse zon, wat inkopen gedaan en met een omweggetje weer terug naar Tollefsrud. Na het eten nog even gepoetst en daarna de kamer maar eens opnieuw ingericht. Het is nu al veel meer ons huis dan een paar dagen terug! De kamer heeft inmiddels -ondanks zijn grootte- een knusse uitstraling. En wat een verandering!



Voor(boven) en na(onder)...



Voor en na...

 

Zaterdag 9 juli

Mooi weer, dus in de loop van de dag de gelegenheid maar even te baat genomen om 'pa tur' te gaan; de keuze was op Jotunheimen gevallen. Daar we laat vertrokken, zijn we er van uitgegaan dat we ergens zouden overnachten. We waren bij twee eerdere gelegenheden voor de slagboom van de Jotunheimvegen blijven hangen, daar indertijd de weg gesloten bleek i.v.m. sneeuw. Nu echter was deze weg geopend, dus kronkelden we een paar uur door de hoogten van Noorwegen.



Indrukwekkende natuur in Jotunheimen...



                                    Ondertussen genoten we van de prachtige natuur, fauna en vooral flora van deze weg.

Je verwacht het eigenlijk niet, maar op deze gedrende lange tijd in het jaar besneeuwde vlakte is rond deze tijd een veelheid van planten, mossen en dieren te vinden... je moet er alleen even oog voor hebben! Foto's maken en determineren dus...

 

 Een diversiteit aan planten en mossen, waarvan hier voorbeelden...



Uiteindelijk kwamen we uit in het prachtige Gudbrandsdal, op een stuk waar de vallei diep en smal was... om te eindigen in Vinstra, waar we gegeten hebben bij de lokale chinees; deze bleek overigens door het Countryfestival mudjevol te zitten! Overigens hebben we onderweg nog duidelijk kunnen zien hoe de de watersnood van een maand geleden heeft huisgehouden; al waren de Noren hard bezig geweest met herstelwerkzaamheden...

Daarna, het was inmiddels een uur of acht, bij de Peer Gyntvegen op zoek gegaan naar een slaapplek; de enige die we vonden was in Gala, en daar moest je een dure hut minimaal 3 nachten huren. Prijs: 375 euro!!! In geen 375 jaar... 

Vervolgens hebben we maar besloten terug naar huis te rijden; dit bleek achteraf een grotere opgave dan verwacht, daar we een tijd in de stromende regen hebben gereden en mijn ruitenwissers(nog) op halve kracht werken. Maar ondanks dit en de invallende duisternis(die in Norge en andere is dan in Nederland gelukkig) zijn we veilig thuisgekomen. Lekker lezen/film kijken en uiteraard laat op bed.

De weg zoals hierboven en hiernaast was door herstelwerkzaamheden maar net gebruiksklaar. Het water had een grote hoeveelheid modder en keien meegesleurd... 

Het verlangen groeit...

Zondag 3 juli

Ik heb gisteravond contact met iemand gehad over een bank... de kamer van mijn nieuwe huis is erg groot, en tot op dit moment is de enige zitplaats een houten stoeltje bij de secretaire... dat moet dus spoedig veranderen! Ik mis 't lekker onderuit hangen; maar ik heb ook nog geen tv, dus waarbij ik onderuit móet hangen is de vraag. Een bank dus... voor ik verder ga moet ik even iets uitleggen. Bijna iedereen in Nederland kent Marktplaats; ook in Noorwegen is iets waar daarop lijkt maar veel breder georienteerd. Veel beter dus! Op www.finn.no worden niet alleen artikelen aangeboden, maar ook is dit de Noorse Funda, kun je op zoek naar banen en nog veel meer. En ook kent de Noorse marktplaats, Torget(marktplein) een tak die wij in Nederland node missen: Gis bort(weggeven). Hier kun je dus gratis aangeboden artikelen ophalen en weer aanbieden wat je kwijt wilt. En het mooiste is, dat dit niet alleen maar troep is... Hier zoek ik dus op naar meubelen, en zag een mooie strakke bruine bank(5 jaar oud) met stoel en salontafel staan. Even bellen, en ja, ik kon hem vandaag komen halen. Wel vroeg(11 uur, in Oslo dus 130 km), maar voor zo'n bank... Dus vanochtend vroeg uit de veren en naar Oslo. Ik kon het direct vinden(met dank aan routenet) en het spul was in zodanig goede staat dat dat ik het direct heb ingeladen. Toen dat klaar was, vroeg-ie er ineens 3500 kronen voor(ruim 400 euro). Was ik niet van plan, dus de spullen maar weer uitgeladen en terug in de garage, je had zijn gezicht moeten zien haha. Jammer, maar helaas. Net de straat uit even een ander adresje in Oslo gebeld, maar ook die bank bleek weg.

Het laatste adres dat ik had was niet voor een bank, maar voor een tv, in Jessheim(onder de rook van vliegveld Gardermoen, iets ten noorden van Oslo). Deze bleek er nog wel te zijn, dus maar weer in de auto en op weg. Een uur later was ik de trotse bezitter van een 8 jaar oude Panasonic 100hz breedbeeld met tv-meubel. Het toeval wilde dat tegenover deze mensen in Jessheim een Nederlands(voor de helft eigenlijk) echtpaar woonde, familie de Graaf. Uiteraard raakte ik daarmee aan de praat, en heel gastvrij werd me direct koffie aangeboden. Zij woonden al 32 jaar(!!!) in Norge... Uiteindelijk terug naar huis, waar ik om een uur of vier weer was.

Direct daarna ook nog maar doorgereden naar Jan en Jeanette in Hedalen, daar deze nog banken hadden staan. Ik kreeg er direct een kleed bij... Top dus!

Dinsdag 5 juli
Langzamerhand begint alles wat vorm te krijgen; vandaag even het bed in elkaar gezet, dus ik slaap voor het eerst in Norge niet op de grond! Moest hiervoor wel een ringsleutel van Jan lenen, maar het is klaar voor de grote dag; morgen komt Corrie...!!! Nog bezig geweest met schoonmaken, net als gisteren, eergister, de dag daarvoor en de dag daarvoor, pffff... 't is mijn hobby niet! 
Nog even op Torget/gis bort geweest; want ik wil er nog eigenlijk wel een bank bij hebben. Twee mooie(witte) banken gezien, gelijk gemaild(stond geen telefoonnummer bij). Op hoop van zegen dus.
Na opruimen naar bed(2 uur). Morgen vroege dienst en daarna drukke dag...

Woensdag 6 juli
Belangrijke dag vandaag, want Corrie komt. Kijk ik al erg lang naar uit. Eerst nog even werken. Voor de tweede keer alleen; gaat best eigenlijk. Moest met iemand naar de apotheek voor medicijnen en ook naar de NAV(arbeidsbureau, uwv). De laatste moest voor de centen voor de medicijnen zorgen; beide instellingen zijn in Bagn, 35 km verderop. Dus hit-the-road met de dienst-Toyota(Urban Cruiser), door wachten uiteindelijk drie uren onderweg, van m'n 6 werkuren. Het vpprdeel was wel dat ik direct bij m'n baas het arbeidscontract weer ondertekend en wel kon inleveren.. dus dat is nu echt rond!
Na het werk snel even boodschappen bij de plaatselijke Joker, deze thuis afgeleverd en direct verder. Heb eerst even handdoeken en lakens gekocht bij de Jysk in Honefoss, daarna doorgekacheld naar Oslo. Ik had 's ochtends een sms gehad van één van de banken dat ik die wel kon ophalen om een uur of half zes. Dit werd een kwartiertje later, want ik kon het niet vinden en toen hebben we even ergens afgesproken. Bleek uiteindelijk te gaan om een bank(3-zits Karlanda), een linnenkast een groot rood vloerkleed en een rotan ladenkastje(alles IKEA). Prachtig op schema vertrokken naar Sandefjord, waar Corrie aan zou komen.

Even wachten en YES, Daar is ze!! Geweldig gevoel is dat, als je elkaar dan eindelijk weer omarmt!!! Op de terugweg van alles met elkaar te bespreken natuurlijk, niet in de laatste plaats de volle bus... De hele dag niets gegeten, dus beiden hadden beste trek. Even een hamburger bij de Statoil, en een uur of 12 's avonds thuis... Het was -uiteraard speciaal voor Corrie- mooi helder weer en dus op dat moment nog absoluut niet donker toen we aankwamen bij ons droomhuis... Alvast een paar spullen uitgeladen, rest morgen maar...

Heerlijk, samen....