Wat nou somber...

Donderdag 14 juli
Vannacht beroerd geslapen; eerst heb ik op msn zitten wachten tot Corrie thuis was, zo rond een uur of half twee. Nog even gechat en toen naar bed... dacht ik! Maar blijkbaar was het eten bij de Marché niet helemaal goed gevallen, want ik heb de hele nacht boven de toiletpot gehangen.. en niet op de manier zoals ik het liefst doe haha!
Dus maar twee uurtjes slaap en de hele dag Noors praten voor de boeg. Ik was he-le-maal afgedraaid toen ik thuiskwam. 's Avonds nog wel even ge-msn-d met Corrie maar vroeg op bed(half elf). Doorgeslapen tot half tien maar liefst!

Vrijdag 15 juli
Vanmorgen eerst maar even naar het belastingkantoor in Leira; mijn skattekort(belastingkaart) is nog steeds niet binnen en mijn werkgever wacht hierop om mijn loon van juni uit te betalen! Volgens de dame achter de balie had ze de kaart vorige week vrijdag(toen was ik er ook al en was er iets misgegaan) op de bus gedaan en zou deze al in mijn bezit moeten zijn. Niet dus... Overigens sprak ik later Jaap nog en die bleek ook een in eerste instantie verdrongen herinnering te hebben aan een moeizame skatte-start. Maar even navraag gedaan bij het postkantoor in Fagernes en in Bagn, maar op beide locaties wisten ze van niks; wel even kennis gemaakt met de postbode, en aangegeven welke brievenbus van mij is. Schijnt altijd handig te zijn... Noge even naar de gemeente(mijn werkgever) om afspraken over loon te maken en daarna naar mijn werk. Gelukkig kon ik daar rustig aan doen, buiten koffie gedronken met de bewoners en een begeleidingsplan uitgewerkt. 

Zondag 16 juli
Gisteren niet zo veel gedaan. Linnenkast in elkaar en schoongemaakt, beetje gelezen op de zonovergoten veranda, een paar boodschappen in Bagn en -eindelijk- tv besteld. Althans de schotel en decoder, deze worden volgende week geinstalleerd. Beter...

Op de veranda in de stromende regen...

Vanochtend uitgeslapen en een groot deel van de dag buiten zitten lezen. Het regende nogal en dit heeft als voordeel dat de steekmuggen zich verstoppen... Overigens is het druilerige weer wel ongeveer gelijk evenredig aan mijn stemming; sinds Corrie weg is heb ik weer wat meer moeite om me in te stellen op het alleen zijn, dat zal wel wennen hoor maar daar het grote schoonmaken voorbij is heb ik meer tijd om andere dingen te doen dus ook om bij de leegte stil te staan. Dit klinkt eigenlijk wel zielig, maar dat is het niet hoor. Als ik, zelfs op een druilerige, regenachtige dag als vandaag naar buiten kijk, weet ik waarom ik hier woon!
Straks nog even de normale dingen doen: koffie, eten, filmpje, lezen en msn-en. Relaxt dus...

Een sombere, druilerige dag is hier een feest als je uit je raam kijkt!