Wat een eentonig leven lijkt dit: Hartstikke vroeg op! Al om een uur of zes zelfs. Met goede moed naar het vliegveld, want twintig over tien vliegen... dus inchecken om uiterlijk 9.50 uur... Uiteraard zijn we weer prachtig op tijd, dus eerst nog aan de koffie.
Eenmaal in het vliegtuig realiseer ik me dat ik tijdens mijn vrije dagen niet echt tot rust ben gekomen, en ook de komende negen dagen werk ik er acht. Ook Corrie had vandaag haar 11de achtereenvolgende dag van vroeg op... hier maar wat meer bij stilstaan.
In Noorwegen merk ik dat de sneeuw nog steeds op zich laat wachten; in stilte had ik gehoopt dat bij mijn terugkeer in het Noorse ik door de sneeuw zou moeten ploegen met mijn piggdekks(banden met spikes). Helaas...
Overigens vriest het wel overdag, waardoor het landschap een bevroren status aanneemt, terwijl de zon als een volleerd schilder met een paar luttele stralen naarstig poogt om een beetje kleur in het witte landschap te brengen, wat wonderwel lukt... Op de plek waar ik de foto's neem is het inmiddels -8 graden... Om 3 uur in de middag!
Vrijdag 11 november
De bank zegt af wegens ziekte, dus ik kruip nog maar even mijn bed in.
Als ik later op de dag naar mijn werk rijd, valt me de witheid van de omgeving op. De rijp bedekt de loofbomen en kleurt ze mooi wit. En ze steken zoals zo vaak mooi af tegen de groene naaldbomen. Wederom merk ik dat het landschap me raakt, zoals bijna elke dag in al haar gedaantes...
 |
| een dun laagje sneeuw op de berg |
 |
| bevroren boomtoppen zorgen voor grijze berg |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten