De laatste jaren ben ik nogal eens opnieuw begonnen, of beter gezegd aan iets nieuws begonnen... Als ik de laatste 20 maanden even in ogenschouw neem:
- maart 2011: Verhuizen van Leeuwarden naar Jonkerslan
- 17 juni 2011: Verhuizen naar Noorwegen
- 20 juni 2011: Start baan Fekjærtunet
- 1 juli 2011: Verhuizing naar Tollefsrud
- 1 maart 2012: Einde baan Fekjærtunet
- 1 augustus 2012: Verhuizing van Tollefsrud naar Akkerhaugen
- 3 september 2012: Start baan bij Hågålia in Bø i Telemark
Gelukkig zijn niet alle veranderingen zo vermoeiend -althans zo heb ik ze niet ervaren- als een eerste dag op het werk. En dan spant deze eerste dag -waarop avondmens Franke om 7.45 moet beginnen- wel de kroon! Niet alleen ken je de werkcultuur niet, ben je onbekend met het werk, ken je geen van de collega's of bewoners; het is ook nog de inwerkdag van nog twee andere collega's dus er wordt gewerkt met een surplus aan mensen in een relatief kleine ruimte... Het meest vermoeiend is op zo'n moment de communicatie; het volgen van de gesprekken die snel, binnensmonds, soms in het nynorsk of in het lokale dialect en dus af en toe aan me voorbij gaan. Gelukkig is men zeer behulpzaam en begripvol in dezen. De collega's lijken een leuke groep mensen te vormen, een combinatie tussen jongeren en ouderen, met iets meer vrouwen dan mannen. In ieder geval heb ik op de eerste dag het gevoel dat dit wel aardig goed zit, al ben ik blij als ik thuis op de bank onderuit hang...Woensdag 5 september
Na eergisteren mijn debuut met een vroege dienst te hebben gemaakt, heb ik dit gisteren vervolgd met een eerste late dienst. Gezien de energiestroom heb ik het 's ochtends thuis even rustig aangedaan; de late dienst verliep rustig, ook hier al met extra personeel(5 op 12), en men bood me aan eerder naar huis te gaan omdat ik vandaag weer een vroege dienst had...
Prettig aan de dienst van vandaag was, dat ik al wat meer grip had op het werk, een duidelijke inbreng kon hebben, kortom mijn lang verworven deskundigheid te gelde kon maken... Lekker gevoel, want dat heb ik bij Fekjærtunet zelden gehad omdat men wat meer vastgeroest zat in een achterhaald model...
Nogmaals woensdag 5 september
Natuurlijk nam het werk vandaag een belangrijke plaats in, maar werd het eigenlijk bijna constant overschaduwd door een belangrijk ander evenement:Corrie en ik zijn vandaag 7 jaar bij elkaar; al is deze beschrijving wellicht ontoereikend en kan ik beter zeggen dat wij al zeven jaar elkaars belangrijkste zielsgenoot zijn...
Lieve Corrie, ik hou van je!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten