Van autoverkoop tot vervoersproblemen...

vrijdag 9 november
Na mijn aankomst in Nederland ben ik uiteraard direct gaan slapen... lang slapen zat er echter niet in, want ik had een relatief drukke dag voor de boeg; 11 uur stond ik weer naast mijn bed. 
Naast boodschappen doen was mijn belangrijkste doel om voor 15.00 uur de auto op Marktplaats te hebben... Dus na de koffie naar Heerenveen om -na de 'handletur'(boodschappen)- de auto fotoklaar te maken. Dus met spoed door de wasstraat en stofzuigen. Dit verliep voorspoedig, ware het niet dat ik me in de Knipe realiseerde dat de automatten nog bij de benzinepomp lagen... op mijn schreden teruggekeerd en de(relatie oude) matten lagen er natuurlijk nog. Eerlijkheid is niet slechts voorbehouden aan Noren, al verbaas ik me regelmatig in Bø, als ik bij de bloemenzaak een hele lading bloemen in potten(erica en zo) de gehele nacht of het gehele weekeinde gewoon buiten staan, DAT kan in Nederland niet...
Terug in Jonkerslan de auto leeggemaakt , foto's gemaakt en iets na drie uur de advertentie op Marktplaats klaar! De auto bleek schoner dan hij sinds aankoop ooit is geweest...
Opvallend was, dat er al direct verschillende reacties waren, waarbij een enkeling soms nogal dwingend overkwam. Iedereen wilde een voorkeurspositie... Er was iemand uit de Randstad, maar die kon absoluut niet voor zaterdag 17.00 uur, maar wilde wel dat tot die tijd de auto voor hem gereserveerd zou blijven. Ik heb hem toegezegd dat ik dit kon doen tot 12 uur, maar niet later. Uiteindelijk kwam ik tot een paar afspraken voor de volgende dag...

zaterdag 10 november
De belangrijkste reden om juist dit weekeinde naar Nederland te komen, was de reünie van de buurt waar ik opgegroeid ben, de houtrijke woningen in Huizum-West. Hierdoor probeerde ik de verkoop van de auto voor 12 uur te regelen, maar ondanks het feit dat de man die absoluut niet voor 17 uur kon komen zich al om 12.30 uur meldde(vruchteloos, want hij wilde de auto niet) slaagde ik hier niet in. De tweede koper meldde zich iets over 13.00 uur(de tijd waarop de reünie startte) en doordat we niet duidelijk hadden waar de auto(die door hem naar Litouwen zou worden geëxporteerd) overgeschreven moest worden, was ik pas om 15.25 uur bij de Vluchtheuvel, ons oude buurthuis waar de reünie plaatsvond... Overigens moet zo'n overschrijving bij het GWK of -als er sprake van is dat diegene er direct mee wegrijdt- de RDW...
De reünie zou tot ongeveer 17.00 uur duren, maar de gezelligheid hield tot bijna zes uur aan; ik was dus mooi op tijd. Overigens was het een aparte en leuke ervaring om met de oude buurtgenoten, waar ik tot ongeveer 44 jaar geleden mee speelde, weer herinneringen op te halen. Je hoort ook wel eens van dit soort samenkomsten, dat het belangrijkste is wat je nu doet; hier was het tegendeel waar; het ging vooral om wat we vroeger samen beleefden. Voor iedereen, dus ook voor de organisatoren, bleek dit een uitermate geslaagd evenement, dat een paar dagen later niet ten onrechte de lokale pers en de LC haalde...

De sfeer bleek uitermate goed. Ook de oudste generatie bleek nog behoorlijk vertegenwoordigd!

De houtrijke woningen in de 70-er jaren, met links de Bakker Korffstraat(op het verste hoekje ben ik opgegroeid...) en de Jan Lievenstraat...

Na de reunie lag nog een bioscoopbezoekje in de planning, maar uiteindelijk hebben Corrie -die mij even oppikte- en ik hier maar vanaf gezien.

maandag 12 november
De dag van gisteren verliep als een echte zondag.. uitslapen, bakje koffie, schaatsen en voetbal op televisie... relaxt dus.
Vandaag was het wachten op het ophalen van de auto; ik had met de Litouwer afgesproken dat deze maandag, misschien dinsdag opgehaald zou worden. Hiervoor zou ik thuisblijven. Terwijl ik druk in huis bezig was, stond ineens mijn moeder voor de deur... Ik had gisteren met haar gebeld(zoals afgesproken op de reünie) dat ik haar zondag zou bellen om af te spreken. Zondags gebeld om voor dinsdag af te spreken, dus staat ze maandag voor de deur, vanzelfsprekend... pfff. Ik was er niet voor in de stemming, maar helaas.
Overigens stond de auto ondertussen kentekenloos en gepoetst op de parkeerplaats te wachten, maar zonder resultaat.

dinsdag 13 november
Aan het eind van deze dag blijkt de auto nog steeds niet gehaald; ik ben ondertussen overigens wel even om boodschappen naar Gorredijk geweest. Op de fiets uiteraard, want de auto is niet meer van mij... Je merkt trouwens wel dat een auto in het buitengebied wel handig is, van het openbaar vervoer moet je het hier niet hebben. De opbrengst even gestort, boodschappen gedaan en toen ik terugkwam stond de auto er nog steeds. Na een paar vruchteloze pogingen mijnerzijds om de Litouwer(kun je eigenlijk ook Balt zeggen?) te bereiken ben ik hiermee maar gestopt... Zoals hijzelf zaterdag al beweerde: Vanaf nu is de auto zijn probleem...
Na een potje koken en de zoals daaraan gebruikelijk gekoppelde maaltijd ben ik met Corrie alsnog naar Leeuwarden gereden om een film te pakken. In het filmhuis draaide de overigens lang niet onaardige Franse film Dans la maison van regisseur Francois Ozon.






woensdag 14 november
Ik beleef een rustige, edoch ongedurige dag... Ongedurig, omdat ik aan het einde van de middag weer richting Noorwegen ga. Ongedurig, omdat ik op zo'n dag met een vre4selijk ambivalent gevoel rondloop. Enerzijds heb ik veel zin om weer naar Noorwegen te gaan, anderzijds wil ik in het geheel niet bij Corrie weg... Kutzooi.
Corrie brengt me 's middags naar Schiphol, dus vanaf het moment dat we de snelweg oprijden storten we ons in het almaar drukker wordende verkeer naar de hoofdstad; ik ben er niet rouwig om om dat achter mij te laten...
Daar we tijd genoeg hebben, eten we een lekkere hap bij de chinees in Hoofddorp(voor herhaling vatbaar!), alvorens we naar de gate van Norwegian gaan. Als ik eenmaal door de controle ben verdwijnt Corrie langzaam uit zicht... Het toestel vertrekt iets te laat, maar komt desondanks op tijd in Oslo aan; ik land voor het eerst op Gardermoen!
Alles lijkt volgens plan te verlopen, ik kan mooi op tijd de trein naar Oslo Sentral Stasjon nemen, en ben daar ruim voor de bus naar Drøbak vertrekt(die zet me namelijk vlakbij Jaap zijn huis af, waar ik vannacht slaap). In no time sta ik dan ook, een kwartier voor vertrek van de bus, in de overigens verlaten busterminal. Laat nu nergens op de borden bus 541 naar Drøbak staan... en er loopt -gezien het enigszins late tijdstip(half een 's nachts)ook niemand rond die het weet! Dus als ik dan eindelijk een buschauffeur heb gevonden, vertelt deze mij dat de laatste bus die kant uit al om even over twaalf is vertrokken...

Na een kostenoverzicht van een taxi(700 kronen) en een trein naar Ski(50 kronen) heb ik maar voor de laatste optie gekozen, al kwamen daar ook nog 'drosjekostnader'(taxikosten) van 250 kronen overheen. Uiteindelijk was ik tegen 2 uur bij Jaap. Deze was aan het werk, Renate sliep uiteraard al, maar hierin was voorzien... Snel naar bed...
 

Voorzichtige sneeuw, eventjes maar...

dinsdag 6 november
Lekker rustig dagje gehad vandaag... beetje uitslapen, en de dag begon met prachtig weer! Omdat ik gisteren vergeten was de brievenbus te lichten, ben ik daar maar even naar toe gelopen...
Ik had vandaag een late dienst, maar tijdens deze dienst begon het toch weer te sneeuwen, vandaar dat ik de auto maar weer 'boven' heb neergezet, iets wat de komende winter wel vaker zal gebeuren. Kom ik mooi even aan mijn beweging toe...
Doordat het 's avonds zowel bewolkt als uitermate donker is, merk ik dat ik in de allesomvattende duisternis wel een zaklamp had kunnen gebruiken. Toch is het een genot om in deze nacht, met slechts het geluid van de bomen, de beekjes en het in de sneeuw knisperen van mijn voetstappen mij huiswaarts te begeven...

woensdag 7 november
Ik heb vandaag niet al te veel beleefd; werken, eten, televisiekijken. Toch wil ik nog even een paar genietmomenten delen...

Het weer was vanochtend mooi en helder, en op het moment dat ik de auto op het werk parkeerde, overviel me onderstaande zonsopgang... en ook mijn thuiskomst in de opkomende duisternis was zoals vaak weer genieten...

donderdag 8 november
Na het werk -ik neem een paar uurtjes op om niet al te gehaast te hoeven- is de reis naar Nederland gepland; ondanks de nodige interesse voor de Volvo in Noorwegen heb ik besloten deze in Nederland te verkopen, zogezegd de laatste reis met de blauwe Volvo... Alle Noorse interesse verflauwde tot nu toe nadat bleek dat het om een 'utenlandsk' bil ging...die dus niet als gewone auto gebruikt kon worden. Overigens is de meeste sneeuw al weer weggedooid.
Gedurende de reis blijkt het mooie Noorse weer al in Denemarken ingeruild te worden voor druilerig dan wel regenachtig weer. Een nachtelijk, natte rit -over het algemeen niet mijn hobby- is het gevolg. Desondanks ben ik rond kwart over vijf in Jonkerslan en kruip ik naast mijn geliefde...

Cursus, dooi en enge dromen...

dinsdag 30 oktober
In de loop van vorige week zat er een vlugschrift bij mij in de brievenbus met de vermelding, dat op dinsdag 30 en woensdag 31 oktober een deel van de Liagrendvegen zou worden geasfalteerd. Daar ik dan toch vroeg op mijn werk ben, besloot ik de honneurs voor de medicatie waar te nemen. In verband met een tweedaagse cursus voor het voltallige personeel wordt er slechts minimale zorg verleend... Om toen over zeven zat ik dus al aan de koffie op het werk.
Tijdens de cursus werd duidelijk dat iemand voor opname weggebracht moest worden; daar ik ook dit begeleidde(voelt wat meer verpleegkundig), was ik uiteindelijk tussen 20.00 en 20.30 weer thuis... Mooi op tijd om de buurvrouw met hond Milly tegen te komen. Het was mij al opgevallen dat er niets aan de weg was gedaan, en zij bevestigde dat dit was afgelast; door de sneeuw werd er niet gewerkt. Ik kan dus morgenochtend een uurtje langer slapen...

woensdag 31 oktober
Net als gisterochtend kwam ook vandaag mijn leidinggevende Camilla nog even langs voor de cursus; dit stelde me in staat om even aan haar te vragen of we een tussenevaluatie moesten plannen en hoe zij vindt dat de de vlag er nu voor staat. Zij toonde zich aardig tevreden(dat gevoel had ik al) en vindt dat ik goed in het team pas. Positief, dat is mooi... De echte evaluatie komt later.
Teruggekomen van de cursus blijkt de televisie het weer niet te doen; ook het trucje -met een bezemsteel de schotel een tikje geven- is niet meer toereikend. Het zij zo.
De Passat staat inmiddels geparkeerd naast mijn huis, hij lijkt zich daar wel op zijn plaats te voelen... Ik zet mijn andere auto -de Volvo, snik- als delebil(sloopauto) op Finn.no. Nu is het afwachten...

donderdag 1 november
Naast het alleen zijn, het missen van je partner ervaar ik als grootste nadeel van alleen wonen het feit dat je het huishouden ook alleen moet doen. Ik mag daar graag even tegen iemand over zeuren als ik het doe... Toch staat vandaag -en dan vooral de late ochtend en begin van de middag- in het teken van schoonmaken van woon'slaapkamer, keuken en badkamer... Ik doe het eigenlijk niet vaak genoeg, maar dat is dan weer een voordeel van alleen wonen... Vanaf het moment dat de zon doorbreekt ben ik eerst even buiten en zit daarna in de middagzon lekker te lezen, met niet teveel gedoe. Uiteindelijk besluit ik tegen het einde van de middag toch maar even de tv te repareren. Kan ik toch nog even Twee voor twaalf kijken... Inmiddels heb ik al verschillende reacties op de auto-advertentie, dit vergroot mijn hoop op een goede afloop... Opvallend is, dat ik al voor de tweede keer in Noorwegen Jehova's aan de deur krijg; ondanks de uithoek nemen ze de moeite mij te 'redden'.. tevergeefs uiteraard. In tegenstelling tot Nederlandse Jehova's laten ze zich ook gemakkelijk afpoeieren. Moe van de wandeling zeker...

vrijdag 2 november

Het was vandaag fijn weer. De smeltende sneeuw van de laatste dagen heeft tot gevolg, dat de waterval op de berg weer wat duidelijker te zien is en de beek wat onstuimiger stroomt... Echter, de ook in de Scandinavische landen hernieuwde invoering van de wintertijd heeft tot gevolg, dat de avond weer een stuk vroeger dan voorheen zijn intrede doet en de allesverhullende duisternis mij het zicht op meer en bomen ontneemt. Dit klinkt alsof ik dit vervelend vind, maar het tegendeel is waar... Ik geniet met volle teugen van de lange zomeravonden, maar als de dagen korter worden waardeer ik ook zeer de intimiteit van de duisternis. Het stelt mij tevens in staat om zonder invallend zonlicht mijn avondrituelen te vervullen; deze hebben te maken met de infantiele programmaverslaving die Blokken, Man bijt hond en DWDD bij me oproepen...
De rest van de avond, tot Nieuwsuur en P&W staat meestal de kast dan weer uit... er is geen reet voor... De reacties op Finn nemen in getale toe, maar vooralsnog zonder resultaat.

zaterdag 3 november
Ik heb een onrustige nacht achter de rug; verschillende keren werd ik wakker doordat de regen op het dak boven mij kletterde, maar vooral door een droom die twee keer bezit van mij nam. Je zou zeggen dat ik deze droom nu uit mijn hoofd moet kennen, maar niets is minder waar... Ik herinner me een huis, boerderij-achtige woning, waar ik in een deel daarvan woonde. Mijn huisbazin was Cocky(nu huisbazin van Corrie), maar haar echtgenoot Leo was in geen velden of wegen te zien. Het huis was ook veel groter dan dat in Jonkerslan, en verkeerde in een overwegend vrij erbarmelijke staat. Ik bewoonde hier echter een vrij groot deel van, en werkte overdag aan huis; vraag me niet wat ik deed, ik kan het je niet vertellen... Op een gegeven moment ontdekte ik wat ongedierte in huis. Vervelend, maar inherent aan zulke oude huizen/boerderijen. De mate en het tempo waarin de kakkerlakken, spinnen en muizen toename was echter verontrustend en gaven mij in mijn slaap een beklemmend gevoel, niet in de laatste plaats omdat deze ondieren volledig bezit namen van mijn bed. Uiteraard vluchtte ik -watje als ik ben- uit dit bed en rende ik in paniek het huis uit, hierbij begeleid door duizenden kakkerlakken, muizen en spinnen, waar ik bij elke stap een paar van vermorzelde... en na deze Hitchkockiaanse voorstellingen werd ik wakker, tot twee keer toe... bleuhhh! Niet gek dat ik uit bed kwam met een stijve nek...

zondag 4 november
Lekker weinig gedaan, lang uitgeslapen(de droom achtte het niet zinvol nogmaals terug te komen, wat een uitermate ontspannen nacht opleverde afgemeten aan mijn staat van ontspanning) en wat gelezen voor mijn late dienst... Deze verliep bloody rustig, we zaten bijna te vechten om de activiteiten die gedaan moesten worden haha. Wel veel met elkaar gepraat, zo leer je je collegae ook nog een beetje kennen. Maar het was prettig dat ik om 22.00 uur huiswaarts kon...
Mijn hoop op verkoop van de Volvo in Norge neemt af, de meesten haken af als ze horen dat de auto niet geschikt is om op te knappen en weer aan te melden... althans niet in Norge.

maandag 5 november
De dag begon vervelend, ik voelde me klote en bekeek gemaakte keuzes vrij negatief. De keuze voor deze baan, en dan vooral het percentage(73%) waardoor ik noodzakelijkerwijze moet bijklussen, de keuze voor het(overigens mooie en prachtig gelegen) huis, waarbij ik in de winter op het pad naar huis nog wel de nodige problemen voorzie en het VW-barrel wat ik uitermate goedkoop heb aangeschaft en waarvan ik hoop dat hij me de winter door brengt maar waarvan dit resultaat op dit moment op zijn minst twijfelachtig aanvoelt... Gevolg was een intense, diepe somberheid die zich van mij meester maakte. ik ben er maar even op uit gegaan met de Volvo, 'even' naar Ikea(130km); paar dingen voor in huis aangeschaft...

Ik kon helaas niet even stilstaan bij dit uitzicht, dus de foto's maar vanuit de auto genomen...

De combinatie van onderweg zijn in dit prachtige land en het even praktisch bezig zijn bracht me weer aardig op de goede weg... en dit werd 's avonds nog even verder door- en uitgepraat met Corrie. Leve Skype!!! Had ik even nodig, blijkbaar... Je kunt ook niet elke dag een hosannagevoel hebben, nietwaar?

Noors kenteken...

woensdag 24 oktober
Als ik een dag vroege dienst heb welke volgt op de late dienst van dinsdag(gisteren), besluit ik de avond van tevoren dat ik vroeg op bed ga; een voornemen waar ik structureel niet in slaag en waardoor de nacht altijd veel te kort is... Het gevolg is dat ik vanavond flink afgedraaid was en alsnog erg vroeg voor mijn doen(22.45) het warme bed heb opgezocht. Overigens niet voordat ik 's middags en voertak voor de vogels heb opgehangen...


donderdag 25 oktober
Ik kom helemaal afgedraaid terug van mijn vroege dienst, en val dan ook bij de herhaling van Paul en Witteman op de bank in slaap; om vervolgens een uurtje later vol energie wakker te worden. het is lekker weer maar er staat een stevige wind. Als ik terugkom van een prettige wandeling blijkt de wind gevolgen te hebben voor de stand van mijn schotel; het verdwenen televisiesignaal is echter vooralsnog zonder ladder, met een klein trucje, op te lossen.
Overigens ben ik op de weg terug vanaf mijn werk wederom door de politie aangehouden; het lijkt zo langzamerhand noodzakelijk te worden om een Noorse auto aan te schaffen(althans een auto met Noors kenteken).

vrijdag 26 oktober
Ik heb inmiddels een auto op het oog; het beoogde barrel, een VW Passat uit 1996, staat te koop voor 10.000 kronen(1300 euro). In principe had ik voor vanavond afgesproken, maar desverre(helaas) heb ik dit na een zeer onrustige nacht moeten afzeggen... Ik ben de hele nacht al ziek, heb koorts en er lopen vloeistoffen van diverse kleur uit gaten waarvan ik niet eens het bestaan kende... Wellicht kan dit iets later een vervolg krijgen.

zondag 28 oktober
Nadat ik gisteren langzamerhand herstelde van de gevolgen van onder meer de spuitschijt, ben ik vandaag weer aan de slag gegaan; ook al omdat ik maar zes uurtjes hoefde te werken en de nacht door het omzetten van de zomertijd lekker lang duurde. Daarna ben ik naar Skien getogen om de Passat uit te proberen. Zoals gezegd een barrel, en het rijdt uiteraard niet zoals een Volvo, maar wellicht brengt hij me de winter door. In het bezit van een trekhaak, twee stel wielen(zomer en winter, is wel gewoon hier) heb ik gezien wat roest toch nog afgedongen tot 8500 kronen(iets over de 1000 euro)... Maar even kijken of ik de VW morgen met een collega kan ophalen. 's Avonds, na het genieten van Feyenoord-Ajax, keek ik naar buiten en blijkt het verdorie flink te sneeuwen!!! Dat is op dit moment ongewenst, daar ik onder de Volvo vrij slechte zomerbanden heb. Ik ben maar snel naar het vlakkere gedeelte gereden om morgen niet op de steile hellingen vast te zitten... Eigenlijk komt deze sneeuw
een dag of twee te vroeg!

maandag 29 oktober
Vanochtend met de nodige voorzichtigheid naar het werk gereden; op de laatste bocht strand ik nog bijna want ik glijdt in de laatste steile bocht -ongeveer 20 meter van mijn werk haha- alle kanten op en ontsnap ternauwernood aan de greppel naast de weg...
Na mijn werk rijdt ik in het inmiddels weer iets versomberde maar desondanks koude weer met collega Jenny naar Skien om de auto te halen. Ondanks het feit dat ze hiervoor 25 km om moet rijden zet ze me bij de auto af... Ik rijd daarna direct naar huis; de auto voelt vreemd aan maar dat is -na 6 jaar volvo- ook niet gek. Ik parkeer maar weer voor de hellingen, en loop de laatste 700 meter naar huis. Morgen weer vroeg naar het werk, dus ik kan niet het risico lopen om de helling niet op te komen...
De avond, ofwel de middag moet ik zeggen daar de wintertijd de avond behoorlijk vervroegt, biedt een mooi aanzicht over het meer... Ik kan niet goed kiezen welke foto ik het mooiste vind, dus doe ik beide maar...