Tour du sollicitation

Dinsdag 6 maart
Omdat ik laat op bed lag, heb ik maar kort geslapen; de wekker ging alweer om 11 uur... Maar als ik langer uitslaap, ben ik vannacht zo wakker en morgen moet ik alweer op reis!
Ook vandaag had ik overigens nog wat op de rol; ik wilde bij de garage langs, zodat direct mijn Noorse winterbanden op de blauwe Volvo gezet konden worden... Helaas bleek, eenmaal in Bagn aangekomen, dat dit een utopie was. Ik kon op zijn vroegst morgenochtend om 8.00 uur geholpen worden(mijn auto dus, zelf ben ik jaren geleden al 'geholpen') en dit paste mij weer niet... We spreken in principe voor donderdagmiddag af. Gelukkig is het mooi weer, dus de rit die ik voor de boeg heb morgen wordt ondanks de beperking van Nederlandse winterbanden een makkie.
Weer teruggekomen op Tollefsrud ga ik even achter de computer, wat dingen nakijken en mijn sollicitaties voorbereiden. naarmate de tijd verstrijkt maakt een vervelend gevoel zich van me meester; dit heb ik wel vaker op de eerste dag dat ik dan weer terug ben in Noorwegen... Ik probeer het van me af te zetten, ga wat dingen doen, even buiten in de zon bezig, maar het lijkt niets uit te maken; ik voel me verloren, alleen en somber.
Ik hoop wel dat dit morgen beter is, als ik ga solliciteren.

Woensdag 7 maart
Kwart voor zeven sta ik alweer naast mijn bed, om na een lekker ontbijt, gedoucht en geschoren iets na achten de auto te starten en richting Nord-Odal(in het zuiden van Hedmark) te kachelen. Het mooie weer van gisteren is in geen velden of wegen te zien; het sneeuwt zelfs, godbetert. Gelukkig duurt de sneeuwbui maar dertig kilometer. Bij Hønefoss tank ik even en neem mijn eerste kop koffie bij de Statoil. Daarna breekt zelfs de zon door! Dat zal aan de koffie liggen... Maar gelukkig sneeuwt, regent en hagelt het een kilometer of veertig verderop weer. Oppassen dus met deze banden. De wegen lijken overwegend schoon, al merk ik dat op sommige plaatse het wat glad is, vooral als ik een wat kleinere weg door het bos neem, waar nog de nodige dikke stukken ijs op liggen. Met deze banden kan dat eigenlijk niet goed, dus maar rustig aan.
Na 3,5 uur en 189 kilometer rijden, wat gelukkig tegelijkertijd kon, kom ik op de plaats van bestemming. De drie minuten die ik te laat ben worden me gezien de afstand ruimhartig vergeven door de gesprekspartners van Syningom omsorgsenter. Tijdens het gesprek, waarin de communicatie uitermate goed verloopt(zegt hij bescheiden), houden we het erg gemakkelijk pratende en na bijna 2,5 uur sta ik weer buiten. Mijn gedachte om nog even bij Jaap langs te gaan laat ik varen, ondanks mijn besluit om via Oslo(beetje om) te rijden. Ik doe dit, vanwege de droge of in ieder geval goed onderhouden wegen, maar terwijl ik Oslo nader begint het weer flink te sneeuwen; ik hoor later dat er ook een centimeter of 10 zou vallen... Ik heb dan al het besluit genomen om direct naar Gol te rijden, en niet meer naar huis te gaan. Had ik al een beetje rekening mee gehouden, want morgenochtend om 8 uur heb ik alweer een gesprek in Gol.

Winkelstraat Gol met op de achtergrond de verlichte skipiste

Net voor het donker wordt(dit gebeurt sneller omdat het flink bewolkt is) ben ik bij Gol en zoek ik gauw een overnachting. Dit wordt uiteindelijk het Eidsgaard Hotel, waar ik na een beetje handelen een kamer voor 500 kronen krijg. Moeten ze maar niet met een goedkope overnachting aan de weg adverteren... en natuurlijk korting omdat ik medlem ben(lid van een toeristische organisatie).
Na een snelle hap, een korte wandeling, een paar hoofdstukken lezen en wat skypen(gaat hier beter dan thuis), ga ik maar vroeg naar bed. Eigenlijk ben ik redelijk afgedraaid...

Donderdag 8 maart
Alweer zo vroeg op!!! Rond kwart over zeven zit ik aan het ontbijt(inbegrepen, dus daar moet ik naartoe), en tegen acht uur zit ik fris en fruitig in de hal van het kantoor van de avdelingsleiar, hier vriendelijk naartoe geleid door een collega van haar... Laat ze nu twee kantoren hebben en je raad het al... ik moest bij dat andere zijn. Ook nu weer een prettig gesprek, maar de tijdsduur is erg verschillend. Een uur later sta ik alweer in de inmiddels doorgebroken ochtendzon.

Ik besluit om even bij een huisje in de buurt te gaan kijken; dit hebben we op finn.no zien staan en het is zulk mooi weer... Daar ben ik gewoon gek op, even huizen kijken... Het huisje ligt een meter of 100-150 hoger dan Gol, met een mooi uitzicht, onder meer op de skipiste. Vooral de wandeling ernaartoe en het omstrunen(voor Hollanders onder de lezers: dit is een moeilijk vertaalbaar Fries woord, zoiets van omlopen, beetje kijken, rustig aan) is even genieten!
Daarna koop ik even een cappuccino bij Moi Bien in het winkelcentrum; dit is een lunchroom die door Nederlanders wordt geëxploiteerd. We hebben deze mensen, Thessa en Nico, op Norskkurs in Ål 2010 leren kennen. Thessa was er helaas niet, dus na een nog steeds zonnige wandeling door Gol, waarbij ik constateer dat Gol op winkelgebied zeer compleet is(al snap ik de combinatie van rijschool en sekswinkel niet zo goed, wie wijst wie de -morele- weg) besluit ik via de Golsfjellet naar Begnadalen terug te gaan...
Terwijl ik al genietend, maar uitermate voorzichtig, over de besneeuwde en zonovergoten Golsfjell huiswaarts rijdt, besluit ik om een onbekende 'shortcut' te nemen. Onverwacht pakt dit goed uit, het scheelt inderdaad wel 10 kilometer en is een veel mooiere route.
Bij de garage in Bagntijdsafspraak voor de volgende dag. Alles sal reg kom...