Bø in Noorwegen, niet te verwarren met Noorwegen beu...

weekeinde 9/10 juni
We maken er maar een rustig en relaxt weekeinde van; het zijn de laatste dagen van Fred in Norge en om deze nu extra vermoeiend te maken door nog naar heel veel plaatsen toe te vliegen.... Overigens gaat Fred op zaterdag nog wel even alleen op de fiets weg; nu is het jammer dat we niet twee fietsen tot onze beschikking hebben. Ik blijf daardoor enigszins noodgedwongen thuis; gezien het mooie weer en de aanwezigheid van een boek geen straf maar toch...

's Avonds voetbal gekeken en geconstateerd dat Oranje niet alleen zo goed kan breien als Barcelona, maar dat net als bij de Spaanse topper ook de goals voor de Nederlandse internationals veel te klein zijn; vijftien schoten waarvan drie op het doel!!! Volgens de 'kenners' op teevee zijn dit allemaal kansen... jaja.
De zondag voltrekt zich in alle rust en in het teken van de sport... Ik probeer Freds voorbeeld te volgen om op tijd naar bed te gaan in verband met de lange reisdag morgen, maar echt lukken doet dat niet.


maandag 11 juni
Ik sta om 7 uur op, stap snel onder de douche en vertrek naar Bagn; ik zou nog steeds te bloedprikken, dus enig tempo is geboden zo voor de reis naar het vliegveld. Ondanks het feit dat ik om 8.03 bij het legesenter(lege=dokter) ben, zijn er al de nodige mensen voor mij. Twintig minuten later is het achter de rug en rijd ik weer huiswaarts, waar Fred(op telefonisch verzoek) de koffie voor mij klaar heeft. 'Miele' wordt steeds meer multi-funkti... eerst vaatwasser, nu koffieautomaat... en nou gaat-ie weer weg, voordat hij tot volle ontplooiing gekomen is!
Geheel volgens schema vertrekkken we om 9.15 naar Sandefjord, mooi, met een marge van een uur. Al lijkt Fred het geen probleem te vinden om het vliegtuig te missen...
Geheel volgens traditie stoppen we nog even bij de Statoil in Vik, waarna we tevens nog even stilstaan bij de plaats waar het drama van Utøya nog steeds wordt herdacht... Overigens is dit door de rechtszaak, welke live op de televisie is te volgen, nog steeds zeer actueel!
Eenmaal bij Sandefjord zijn we meer dan op tijd; Fred oogt licht melancholiek, hij hoopt tot het laatste moment -overigens vruchteloos- dat hij het vliegtuig niet zal halen. Als ik vanaf de parkeerplek een foto maak van het vliegtuig, blijkt die hoop definief vals: hij komt echter wel als laatste de cabine binnen!
Hierna begeef ik mij naar Sandefjord, waar ik echter net te laat in haven kom om Fred te zien vliegen, daarom maar rustig op een bankje met een softijsje bij de haven gezeten; daarna ben ik met een mooi ritje over een aantal prachtige binnenweggetjes naar de  Norsjø Vandrerhjem gereden, waar ik gepland heb om te overnachten; deze blijkt echter pas 15 juni open! Over vier dagen... Daarom maar doorgereden naar Bø(waar ik morgenochtend toch moet zijn), maar dit blijkt vrij duur.

Hierdoor beland ik uiteindelijk in Lunde Vandrerhjem, welke verrassend genoeg beheerd blijkt te worden door een stel Nederlanders, Peter en Monique. De luxe kamer die mij wordt toegewezen doet niet onder voor een B&B of hotel en is uitgevoerd met eigen badkamer, tv en internet. Na een beetje  kastjekijken, lezen en even skypen met mijn geliefde ga ik vroeg op bed; ik wil er morgen een beetje fris uitzien!

dinsdag 12 juni
Heerlijk uitgeslapen... en na een lekker en rustig ontbijt ben ik mooi op tijd richting Bø gereden voor mijn sollicitatiegesprek als groepsbegeleider. Doordat ik een minuut of tien te vroeg was, trof ik een groepje dames aan de lunch, dus heb ik de vrijheid genomen om me voor te stellen en bij te schuiven. Dit leek wel goed te vallen en was absoluut van invloed op het wat meer informele karakter van het gesprek. Dit verliep wel prettig, dat geeft me weer wat hoop; maar ook het feit dat men meer vacatures heeft en ik alle diensten kan draaien(ook nachtdienst) werkt in mijn voordeel. Voor Sankt Hans(midzomer, 23 juni) willen ze dit rondhebben en 1 september beginnen... Ik ben benieuwd.
Daar ik er de persoon niet naar ben om direct na zo'n gesprek terug naar huis te racen, heb ik de gelegenheid te baat genomen om -net als vorige week- een toertje Telemark te doen. Reden Fred en ik vorige week door het zuidelijk deel, ditmaal was het midden aan de beurt.
Eenmaal onderweg besloot ik het Telemarkkanaal een eind te volgen; dit leverde een aantal prachtige plaatjes op en ook wel een komische situatie; ik spotte in het schilderachtig gelegen Kilen was een dame op leeftijd(in de zeventig) druk bezig met het maaien van het gras. De afgelegenheid van het dorpje deed haar in combinatie met het broeierige weer ongetwijfeld besluiten dat dit wel geoorloofd was in beha en directoir... Hoewel onschuldige voorbijgangers hier wel eens van konden schrikken.

De kanaalroute -waarop ook een kanaalboot(soort rondvaartboot) toerde- heb ik gevolgd tot de afslag Grova. Dit leidde mij langs de småbruk Brusli, waar onze Noorse huizenjacht ooit werd ingezet. Daar ik hier nog even een foto van maakte raakte ik in gesprek met de van oorsprong Groningse bewoner, die inmiddels acht jaar met zijn gezin in Norge woont.

Toen ik later in Tørdal de weg naar een specifiek huis vroeg, bleek ook dit een Nederlandse, een Friese zelfs, met een B&B in Grova...
Bij, in en rondom Tørdal heb ik de nodige zijweggetjes genomen om uiteindelijk via weg 40 weer bij Seljord te komen. Daarna leidden achtereenvolgens de E134, 35 en E16 me via Hokksund, Hønefoss en Nes(spiegelfoto) weer naar het vertrouwde Tollefsrud. Overigens bleek de windstilte bij Nes weer eens visueel oorverdovend...

Ik heb niet alle foto's op mijn blog, maar via mijn facebook is ook het nodige nog te zien...