Ik wordt vanochtend, overigens geheel tegen mijn gewoonte in, ver voor de wekker wakker; omdat ik niet meer kan slapen, ga maar uit bed(om half zes). Dit is de reden dat ik al voor 7 uur 'on the road' ben, na afscheid van een nog slaapdronken Corrie. Dit maakt het afscheid wel wat makkelijker, wat minder emotioneel, maar de stemming tijdens de reis blijft net als anders... beetje somber... We zijn nu ruim drie weken samen geweest, dat went snel... dan is het altijd even afkicken
Het weer is zonnig, droog en het rijdt als het Duitse spoor, snel en zonder al te veel oponthoud.
Ik ben om 13 uur al in Puttgarden, 16 uur in Helsinggør waar ik de oversteek ook vrij vlot kan maken. Het vermoeden van oponthoud aan de grens blijkt onterecht, ook de Noorse grens steek ik zonder problemen over dit keer... De bamboes komen veilig Norge binnen...pfff.
![]() |
Hyttefolk op weg naar huis... |
maandag 16 juli
Na een potje uitslapen(tot 10 uur) en onder het genot van een kop koffie en koffie en een broodje bijgepraat te hebben met Jaap, begeef ik me om half twee weer op weg naar Tollefsrud, waar ik om vier uur aankom.
Het overigens wel lekker weer om gewoon in mijn eigen huis te zijn; eerlijk gezegd was ik gisteravond ook liever doorgereden, maar was ik daar te moe voor... Ik ging zowaar eerder naar bed dan Jaap en Renate...
donderdag 19 juli
Vandaag Helge, mijn huisbaas, weer eens ontmoet. Weer leuk met hem zitten praten, hij toonde zich oprecht blij voor mij dat ik een nieuwe baan heb. Ik heb het idee dat ik het niet snel weer zo goed zal treffen met een huisbaas; zelfde leeftijd, zelfde humor, flexibel....
Daarnaast heb ik vandaag een uitgebreide inventarisatie van huurhuizen en koophuizen gemaakt op internet.. de bedoeling is dat ik morgen naar Bø ga, op huizenjacht...
Daarnaast ben ik ook even bezig geweest met het selecteren van met foto's voor een fotoboek van de USA voor Jelle, als cadeau voor zijn verjaardag.
vrijdag 20 juli
Voor de tweede keer deze week sta ik al voor zes uur naast mijn bed, voor de tweede keer zit ik al voor zeven uur in de auto , ditmaal onderweg naar Telemark. Mensen die mij langer en/of beter kennen weten dat dit voor mij niet altijd even gemakkelijk is...
Het doel van vandaag is simpel: huizen opzoeken, kijken of de prijs enigszins onderhandelbaar is; ik wil het liefst voor 1 augustus een woning of anders zo snel mogelijk daarna!
Paar goedkope koophuizen bekeken, maar helaas is de ligging daarvan niet ideaal, wat te dicht aan weg. De huurhuizen in Bø blijken aardig aan de prijs, dit heeft te maken met studentenverhuur... Bø heeft een grote 'hogeschool' dus dat drijft de prijzen aardig op; daarnaast zitten de huurhuizen vaak bij mensen op het erf, dus onvrij(al realiseer me dat ik gezien de termijn niet heel veel te eisen heb). In tegenstelling tot Nederland is hier geen woningvereniging, maar is verhuur een particuliere aangelegenheid.


Het is de hele dag prachtig weer geweest, ik heb het dus enorm getroffen... Op het moment dat ik in de hete middagzon wederom thuiswaarts rijd(rond een uur of vier), merk ik dat de warmte in combinatie met het vroege opstaan mij enorm suf maakt. Ik besluit dan ook even tot een halfuursdutje en zet de telefoon als wekker...
Als een half uur later de mobiel afgaat, blijk ik in een diepe slaap en schrik enorm paniekerig wakker. Mijn bewustzijn blijkt nog niet helder, want mijn reactie is alsof ik in de auto in slaap ben gevallen en ik zet dan ook mijn voet vol op de rem... in een stilstaande auto! Ook al realiseer ik vrijwel direct dat ik al geparkeerd sta, zit ik desondanks te trillen in de auto en stap er maar even uit om een beetje bij te komen. De thuisreis daarna verloopt simpel en vlotjes.
zondag 22 juli
Het weekeinde stond eigenlijk in het teken van lekker rustig dingen in en om huis doen; ik heb het inpakwerk, waar ik deze week mee ben begonnen, een vervolg gegeven en de stelling uit elkaar gehaald. Tussen door een beetje naar de Tour gekeken en met het cadeau voor Jelle bezig geweest en dit afgemaakt.
Verder een beetje gelezen, het gras gemaaid om huis(en dat is nog een heel behoorlijke klus).

Overigens zijn er mooie, krachtige en strijdbare toespraken van zowel premier Jens Stoltenberg als van de voorzitter van de JongerenArbeiderspartij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten