Nog maar een paar dagen samen...

Dinsdag 30 augustus
Begon de dag bewolkt, al snel brak de zon door en werd het een hele lekkere dag... mooi weer, fijne temperatuur. Een echte dag om lekker te luieren; dat hadden we ons tenminste voorgenomen!
Uiteindelijk na het middageten besloten om toch nog even de berg op te gaan(de berg is aan de overkant van de weg en beslaat een deel van het eigendom van mijn huisbaas, 700 hectare bos). We vertrokken wat te laat, mede doordat ik gisteren heb afgesproken vanavond een bewoner te helpen met zijn verhuizing. Ook bleek dat we de afstand hadden onderschat;
dit werd echter teniet gedaan doordat we een groot deel van de klim met de auto aflegden... De laatste 500 meter wel geklommen, tot we bij één van de vier hyttes van mijn huisbaas kwamen. Even lekker aan het water gezeten en daarna bij de jachthutten gekeken.

Vervolgens ben ik met de auto teruggekeerd en is de rest terug gewandeld. Dit bleek uiteindelijk mijn mazzel en hun ongeluk; want na 100 meter kwam ik eerst een fazant tegen, en even later ook nog een eland met jong!!! Doordat Corrie en ik 's avonds ook nog een vos de schuur in zagen lopen was het een wildrijke dag...

Woensdag 31 augustus
Toch altijd een vreemde dag, zo'n laatste dag van de vakantie.. alles moet opgeruimd worden en ingepakt(zoveel mogelijk) en toch wil je ook wel iets leuks doen. Hoe je het ook wendt of keert, het beinvloedt je dag, en het is nog vreemder als je bedenkt dat je zelf hier achter blijft...

Ondanks dit gevoel en een overleg met mijn baas toch nog maar even van het mooie weer genoten en een rit gemaakt. Gisteren hadden we een afspraak gemaakt voor de bezichtiging van het huis in Bjoneroa; het was prachtig weer dus de rit op zich was al mooi.

We werden door de bewoonster/eigenares, een oude dame genaamd Sonja, allerhartelijkst ontvangen en enthousiast rondgeleid. Tijdens de rondleiding bleek echter wel dat haar gevoelens ten opzichte van verkoop op zijn minst ambivalent waren te noemen; ze kon er gezien haar leeftijd niet alleen blijven wonen, maar wilde ook de plaats van vele herinneringen eigenlijk niet achter zich laten. Ook wij voelden een ambivalentie: enerzijds de charme van het huis met absoluut prachtige componenten; anderzijds de slechte indeling waardoor een praktische toepassing als een B&B niet haalbaar is. Een huis met onmogelijke mogelijkheden zogezegd. Maar zeg dat zo'n aandoenlijke dame, die je ook nog vergast op een kopje koffie met eigengemaakte fyrstekake, maar eens recht in haar gezicht. Niet dus...
Op de terugweg door een sanitaire stop nog even het bos ingelopen en de prachtige locatie van een paar hutten bewonderd.
Na het eten van de wraps hebben we gezamenlijk nog even een film van Jildou gekeken(Salaam Bombay)... Overigens hebben we vandaag allemaal even de vos de schuur in zien lopen... Het zal zijn paadje wel zijn.

Donderdag 1 september
Zeven uur op... vroeg hoor, zeker als je iets moet doen wat je helemaal niet wilt, namelijk je geliefde uitzwaaien in de wetenschap dat je haar een tijdje niet ziet. Maar ach, je houdt je goed, tot de auto de oprijlaan uitrijdt en de uit de auto wapperende  handjes in de verte verdwijnen. Dan ren je snel naar binnen en zie je door de bomen nog een glimp van de blauwe Volvo...
Maar even een was gedraaid van beddengoed(goed he, die tussen-n) endaarna na de personeelsvergadering. Hier horen we hoe het werk er de komende maanden uit gaat zien bij gebrek aan bewoners.
's Avonds nog even aan het 'opredden' geweest(is een frysisme, het leuke is dat het in het noors 'rydde opp' is) en met Corrie ge-msn-d in het hotel in Padborg...