Who'll stop the rain???

Vrijdag 2 september
Vandaag de zon zo goed als niet gezien; maar dat past natuurlijk ook bij mijn stemming dus sluit Norge weer goed op mij aan... De dag kabbelde voort zoals hij begon.. rustig. Even naar Norskkurs geweest(aan mijn grammatik gesleuteld), daarna naar de afsluiting van één van onze bewoners. Hij had ons allemaal uitgenodigd in zijn nieuwe huis... Dit staat aan de E16, maar je hoort het verkeer amper.. als je geen raam open hebt. Maar voor hem voldoet het en daar gaat het om!

Het begint zo rustig, maar...

's Avonds me nog even uitgeleefd op de brandstapel. In de planning lag om dit met Dennis te doen, maar die is alweer weg natuurlijk. Bij mezelf bevestigd dat er een pyromaan in me schuilt, het is heerlijk om een fikkie te stoken en de vlammen hoog(een meter of vijf wel) op te zien laaien terwijl bank en matrassen door de vuurzee worden verteerd. Het jongetje in mij kwam weer helemaal tot leven. Na een half uurtje was het hoogtepunt alweer lang voorbij, al smeulde het vuur nog tot diep in de avond na...

 ... daarna branden zowel de bank als de matrassen in no time op!!!

Zondag 4 september

Gisteren zou ik van alles doen, onder meer een huisje bekijken in Etnedal... we hebben de huizenkoorts weer een beetje. Het weer gooide3 echter watr mij betreft flink roet in het eten! Met bakken kwam het hemelwater naar beneden, dus bij Bagn maar teruggegaan. Nog even bij de expert langs geweest, want ik heb nog steeds geen tv. Nogmaals het contract ingeleverd, ze zouden me nog terugbellen maar tot dit moment nada...

De vooruitzichten voor het middaguur waren wat beter(volgens YR zelfs een paar keer een beetje zon), en wat schetst mijn verbazing: Het was vanochtend droog. Dus was ophangenh, een snelle bak koffie en On the road again. Ik was echter Bagn nog maar net voorbij en daar kwam de regen weer... Ik zou wel een blikje Canned Heat kunnen gebruiken... Nu maar wel doorgereden door het -ondanks de grijze dag- fabelachtig mooie Etnedal. Een aanrader!

Het huis was makkelijk te vinden en open dus ik kon er mooi even inkijken.. en het ligt erg mooi, met uitzicht over dal en rivier.

 Het 'object' bestaat uit vier locaties, op gezamenlijk 90 hectare grond en waarvan er drie bebouwd zijn... Aan de andere kant van de weg lag een ander gebouw, uit 1926. Dit was te merken! Nadat ik via een smalle, hobbelige en modderige weg erg steil omhoog was gegaan, bleek het totaal versmeerde pand gespeend van wat voor voorziening dan ook...

Het moge duidelijk zijn, dat dit niet ons droomhuis is... Meer iets voor Help! Mijn man is een dromer...
Op de terugweg via een ander, weer prachtig, weggetje gereden. Dit voerde me langs een bruisende rivier met dito waterval.

En dan kom ik -uiteraard na een kort bezoek aan de Statoil- thuis in de stromende regen en ik kijk uit mijn kamerraam... En dan wordt ik toch weer bevangen door de schoonheid van het land, waarbij onze eigen tijdelijkheid op deze wereld nogmaals wordt onderstreept. Want we kunnen als mensen wel denken dat we alles beheersen, maar als je naar buiten kijkt in Norge weet je wel beter. Alle huisjes, wegen en elektriciteitsleidingen ten spijt; de bergen, de natuur en de natuurkrachten zullen ons allemaal ver overleven...