Haastige spoed... is ook niet alles...

Vrijdag 11 mei
Misschien niet helemaal verstandig, om vroeg op te staan terwijl ik ook vannacht nog moet rijden, maar speciaal voor mij was vanmorgen een schriftelijk proefexamen Norsk 3 gepland dus daar kon ik niet wegblijven. Overigens liep het wel goed, dus heb ik goede hoop op een aanvaardbaar resultaat...
Omdat ik snel klaar was met de toets ben ik direct huiswaarts gegaan; achteraf niet het beste idee, want ik liet mijn telefoon liggen... deze maar snel weer opgehaald, waardoor ik alsnog mooi op tijd kon vertrekken. Als ik zelfs bij Tonsberg(wat ik wel verwachtte) geen verkeersprobleem zou hebben -ze zijn daar met een grootscheeps wegenbouwproject bezig en tijdens de spits loopt dit flink vol- zou ik al om vier uur bij de boot zijn. Zou... dat liep dus aardig anders...
Al tussen Nes en Honefoss bleek de weg gewoon dicht te zijn, van beide kanten, omdat ze met de rotswand bezig waren. Mooi moment, zo op de vrijdagmiddag tegen de weekendspits... Dat was het eerste uur vertraging. Ondertussen kreeg ik een sms van Color Line, dat de boot een half uur eerder zou vertrekken wegens zwaar weer... Plotseling liep ik achter op schema. Er nog even aan getrokken, maar Tonsberg deed wat er van verwacht mocht worden: volstromen.
Ondertussen contact gezocht met Larvik, men zou doorgeven dat ik later was. Ik was vast niet de enige... Uiteindelijk vertrok de boot om ongeveer tien over vijf en kwam ik twintig over aan... Wellicht begrijp je dat er wel de nodige krachttermen door de Zuidnoorse haven vlogen; verschrikt vlogen de beren weg en zochten de vogels hun hol op...
Nu kon ik wel kosteloos een overboeking krijgen van mijn bootticket naar morgenochtend acht uur, hoor; en daar was ik niet de enige in. Er waren verschillende mensen -net als ik laatkomers- die hiervoor kozen. Dwars als ik ben, besloot ik vrij snel hier geen gebruik van te maken. Ik had noch zin op zoek te gaan naar een overnachting, noch had ik veel trek 'even' een retourtje Tollefsrud te rijden. Dus, vooral uit de al eerder genoemde dwarsheid in combinatie met mijn wat ik hier ter plekke maar eufemistisch omschrijf als zijnde temperament, besluit ik via een omweggetje Oslo(want ook de Oslofjordtunnel is dicht) naar Jonkerslan te rijden. 
Overigens kom ik onderweg de nodige verkeersslachtoffers tegen aan de rand van de weg; in Noorwegen en Zweden alleen al twee dassen, een ree en een hertenkalfje. De laatste is slechts 40 cm klein, met een relatief grote, ranke kop met grote oren... Later zouden hier verderop in Europ nog verscheidene vogels, hazen en egels bijkomen.
Bij Goteborg begint de duisternis langzaam in te vallen, het in de stad gelegen pretpark toont zijn weelderig verlichte, bergop gebouwde attracties. Opvallend dat daar waar de Nederlandse pretparken veilig op de ruimte liggen, zowel Goteborg, Oslo als Kopenhagen deze mooi in de stad hebben liggen...  
Gedurende de gehele kustroute  in Zweden, zo'n 500 kilometer lang, rijdt ik met een behoorlijke zijwind die wellicht ook 'mijn' boot op zee teistert en ook op de brug bij Malmo voel ik de wind behoorlijk.

In Duitsland, ongeveer een half uur van de boot bij Puttgarden, komt langzamerhand de zon op en ik bereik het warme Friese bed zo rond acht uur, uiteindelijk met 'slechts' 2,5 uur vertraging.

Zaterdag 12 mei
Corrie was vandaag naar vrijwilligerswerk in Sumar, dus ik besloot na 5 uur slapen maar even naar Leeuwarden te gaan; kopje koffie bij mijn moeke en daarna even naar Fred. Hij zal vandaag zeggen of hij meegaat naar Norge volgende week. Overigens ga ik er van uit dat hij gewoon meegaat, en dat blijkt inderdaad het geval...
Het is alleen een beetje sneu, want hij moet hiervoor een spoedbehandeling van zijn paspoortaanvraag doen: dat kost dus 48 euro extra!!! Geldklopperij... Ook blijkt het leges nog niet zo lang geleden verhoogd; zul je net zien.
Nog even wat praktische zaken doorgenomen, daarna maar weer huiswaarts gegaan. Corrie was uiteraard alweer een tijdje thuis, dus samen van een relaxt avondje genoten.

Maandag 14 mei
Gisteren een beetje een luierdag; lekker uitslapen, ontbijten en 's middags -terwijl Corrie met de kinderen naar Leeuwarden ging- mijn blog bijgewerkt, afgewisseld met even in de zon zitten en luisteren naar het voetbal op Langs de Lijn...
Vandaag echter me met wat meer serieuze zaken bezig gehouden; om 11 uur had ik een gesprek met mijn vorige baas in verband met de terugkeer naar de IZZ... Ook al is de afspraak nu gemaakt dat ik 15 juni de nachtdienst in kan gaan(of in ieder geval rond die tijd), ik blijf zitten met een erg ambivalent gevoel. Het is een prettig gevoel dat de deur zo voor me open staat en ook even later op kantoor wordt ik weer aangenaam onthaald door mijn ex-collega's van Gesloten en Open Eikenstein...

Weet 't effe niet meer...

Het tegenstrijdige is echter dat ik helemaal niet terug WIL, dat het een rationele beslissing is, gestoeld op financiële overwegingen maar in het geheel niet ondersteund door mijn gevoel. Ik had deze achterdeur eigenlijk slechts willen gebruiken in het geval van heimwee naar Nederland, als ik niet kon aarden in Noorwegen. Eerlijk gezegd is het tegendeel waar; ik mis Noorwegen als ik in Nederland ben... De twijfel zet me voor een dilemma, wat tevens wordt gevoed door een stuk loyaliteit. Het afspraak is afspraak idee... Pfffff, komt tijd, hoop ik ook dat er raad komt...
Gelukkig kan ik hierover goed mijn ei kwijt bij Corrie, waardoor het niet zozeer tot malen komt maar ongetwijfeld me nog wel een tijdje bezighoudt.

Dinsdag 15 mei
De dag verloopt -misschien onbewust bewust- lekker rustig; beetje solliciteren, stofzuigen, boodschappen doen en koken...
En natuurlijk nadenken over mijn dilemma...