Nadat ik heb gewerkt, besluit ik om maar weer eens actie te ondernemen om de televisieontvangst mogelijk te maken, dus heb ik de ladder voor de zoveelste keer geleend van de buurman haha. Het blijft gemakkelijk, zo'n ladder, ik moet er maar eens aan denken om zelf zo'n ding aan te schaffen.
Alhoewel, ik gebruik hem slechts voor het opnieuw richten van de schotel... Iets wat overigens wel vrij frequent gebeurt, daar de schotel een beetje wankel is gemonteerd. Of wankel... de mast waaraan de schotel zit hangt iets achterover waardoor de instelling vrij gevoelig is; een stevige wind en hij is uit het lood.Tijdens het halen van de ladder maak ik kennis met de zus van buurman Gunne, Anne, zij heeft het huis vlakbij, op de landtong naast mij... Overigens noemt zij dit haar hytte(hut, weekendhuisje); zij woont zelf in de buurt van Trondheim. Ik word uitgenodigd om samen met de buren zaterdag op de koffie te komen...
zaterdag 24 november
Na gisteren gewerkt te hebben, ben ik vandaag vrij en dientengevolge in en om huis bezig. Om 18.00 uur begint de koffie, of eigenlijk gezien het aanbod van eten de koffietafel, bij buurvrouw Anne. Haar hytte blijkt beduidend groter dan mijn huis... 
De hierbij gevoegde foto's heb ik overigens een paar dagen later genomen, want zes uur 's avonds is het uiteraard gewoon donker...
woensdag 28 november
Nadat ik gisteren met mijn leidinggevende heb afgesproken de zaken ten aanzien van mijn mogelijke aanstelling als miljøterapeut zelf bij de kommune(gemeente) aan te kaarten, heb ik gelijk een mail verstuurd met als onverwacht snel gevolg; een gesprek met de helseleder van de kommune. Ook hij ondersteunt mijn aanvraag, maar geeft wel aan dat de uiteindelijke beslissing door het Personalkontoret wordt genomen... Het verschil tussen miljøarbeider, mijn huidige functie, en miljøterapeut is overigens niet zozeer een arbeidsinhoudelijke dan wel een financiele verandering.
Eenmaal thuis kruip ik direct mijn bed in; niet zozeer omdat ik ziek ben, maar omdat ik vanmiddag een nachtdienst heb aangenomen(de vaste nachtdienst is ziek)...
donderdag 29 november
Ik heb me vannacht goed staande gehouden; het helpt absoluut dat ik elk uur een controle moet uitvoeren; daarnaast ben ik wat aan het bakken gegaan(cake, boterkoek)...
Direct uit de nachtdienst heb ik een gesprek met Leslie van der Voorde, de Belgische afdelingsleider van de geriatrieafdeling in het ziekenhuis van Bø Kommune. Het gesprek, wat eigenlijk een orientatie is voor een mogelijke praktijkstage, zou eigenlijk om 11 uur plaatsvinden, maar zij biedt aan om dit direct te doen. Prettig genoeg ziet zij wel mogelijkheden voor een praktijkstage, ik heb er voor mijn autorisatie drie nodige en 'eldreomsorg' is hier een van...
Nog voor ik thuis ben wordt ik door het werk gebeld dat mijn aanwezigheid ook de komende nacht op prijs wordt gesteld; echter na een flinke ruk slapen slapen wordt ik s' avonds vlak voor nachtdienst gebeld dat dit niet meer hoeft... Ik ga toch naar het werk, maar keer vervroegd terug omdat de reden van de nachtdienst deze nacht ontbreekt... Het slapen deze nacht ontwikkelt zich wat moeizaam; niet verrassend, als je bedenkt dat ik tot 21.00 uur heb geslapen...
vrijdag 30 november
Ik ben ondanks het feit dat ik pas om half vijf kon slapen toch maar op tijd opgestaan, mijn handelingsritme bleek echter wel wat traag waardoor ik pas om een uur of elf vertrok. Omdat de groene Volvo nog altijd in Bagn staat(de garage die aanbood de auto als delebil te verkopen heeft hier nimmer actie in ondernomen) heb ik in Nederland een goedkoper onderdeel gehaald bij Volvosloper Hunter(onderdelen in Noorwegen zijn bloody duur). Genoemd onderdeel, een cilinderkop, moet de auto weer aan de praat krijgen. Uitgangspunt is dan, dat ik deze in Nederland verkoop of dat Corrie erin gaat rijden...
Bij mij in de buurt ligt vooralsnog geen sneeuw, des te opvallender is het dat midden in het verder geheel groene landschap een als iets te ruime met poedersuiker berg opduikt. Tussen Notodden en Kongsberg, waar het sowieso hoger gelegen is, rijd ik in winterse taferelen en ook in het Valdres(waar ik tegen 15 uur aankom) is het landschap mooi wit...
De weg naar Kongsberg brengt me weer terug in winterse sferen......en ook het uitzicht op de Begna vlak voor Bagn is prachtig.
Als ik om half vier weer huiswaarts rijdt(ik ben mijn mok vergeten, dus ik rijd even bij IKEA aan waar de familycard ook recht geeft op gratis koffie) is het zeker vanaf Oslo onverwacht rustig op de weg; ik ben net op tijd thuis om van het 'Mes op tafel' te genieten(behalve de vocaalmuzikale bijdrage van de presentator en zijn collegae).
Gouden bergen... je vindt ze in Norge!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten