Vanochtend om tien uur begonnen, het begin van een relatief lange dag werk en plezier. Het werk was redelijk rustig, maar om 21.00 uur ben ik vertrokken naar het Julebord, dat door collega's van Psykisk Helse was georganiseerd; gewoon bij een collega thuis, samen gekookt... Daardoor een heel ander karakter dan dat van vorig jaar(van mijn vorige baas, waar ik voor 450 kronen(bijna 60 euro) met een voor mij schier onbekende groep kon eten, ook niet gedaan dus), waar naast een aantal traditionele gerechten(ribber, pinekjøt en fårikål) vooral gezelligheid en spelletjes op het programma stond. En drank natuurlijk...
Eten, drinken, kletsen en de onvermijdelijke karaoke...
Gevolg van dat laatste was, dat ik een paar mensen even terugbracht naar Bø, waar bleek dat de er een paar in het centrum woonden, terwijl er ook een collega ver buiten Bø woonde, en we diens woning door sneeuwstorm en gladheid slechts tot op een paar honderd meter konden naderen. In de duisternis en sneeuwstorm een paar honderd meter achteruit op een mij onbekende weg; een avontuur haha... Uiteindelijk ben ik tegen half vijf in de ochtend thuis en slaap niet lang daarna...
zaterdag 15 december
Half negen naast mijn bed; er moet weer gewerkt worden!!! Ik start wel vrij fit, maar kak na een uur of acht wel een beetje in... en dan moet ik nog drie!!! Maar zoals mijn collega het niet onterecht verwoordt: Held om natten, held om dagen...('s nachts een held, dan ook overdag een held). Daarnaast houdt het genieten van de mooie uitzichten(ook tijdens het werk) me makkelijk op de been.
woensdag 19 december
De twee afgelopen dagen was ik vrij, maar ben ik bezig geweest met het invulling geven aan een site. Ik verkoop de door mij verzamelde stripboeken en ben daarvoor een webwinkel begonnen... Dit slurpte mijn dagen en nachten op...
Als ik vandaag naar mijn werk wil, kom ik bij mijn auto en blijkt deze dichtgevroren te zijn. Ik probeer van alles, maar het mag niet baten, tot ik erachter kom dat mijn rechter achterportier niet goed is afgesloten. Ik klauter daarop via de achterbank op mijn stoel; dit is geen probleem, ik bezit gelukkig een aangeboren lenigheid die mij in de gelegenheid stelt dit binnen een kwartier voor elkaar te krijgen haha. Ik start de auto in een keer, en nadat ik ben terug geklauterd en mijn jas, tas(met telefoon) en trui op de achterbank heb gelegd, begin ik met het schoonmaken van de ruiten. Echter... ik blijk in een vlaag van verstandsverbijstering het achterportier dicht te hebben gedaan, en ook dit blijkt nu in het slot te zijn gevallen... Daar sta ik, in een de middagzon, in mijn t-shirt, met een stationair draaiende doch afgesloten auto...
Ik besluit tot actie over te gaan: Ik loop terug naar huis, leen onderweg even de ladder van de buren, breek via het balkon(is altijd open) bij mezelf in, zoek mijn Nederlandse telefoon om het werk te bellen dat ik later kom, pak een trui en de reservesleutel van de auto en begeef mij wederom op weg.Teruggekomen open ik de inmiddels volledig opgewarmde en dientengevolge geheel ontdooide auto met gemak en bereik ik mijn werk met een vertraging van slechts een half uur... pfff
vrijdag 21 december
Gisteren gewerkt; ik had nog een afspraak over een praktijkstage, maar dit kwam er om onduidelijke redenen niet van.
Vandaag 6.30 uur uit bed, geconstateerd dat de wereld nog niet is vergaan; ik verwachtte eerst dat dit dan wel na mijn werk zou gebeuren(kan natuurlijk beter daarvoor, maar ja, my kinda luck). Tegen twaalf uur 's nachts toch maar kerstgroeten verstuurd, er van uitgaand dat de wereld blijft...
Terwijl ik mijn e-mail check lees ik dat er wellicht in januari wordt vergaderd over een mogelijk miljøterapeutschap. Zou een forse loonsverbetering betekenen...
maandag 24 december
Uitgangspunt was, dat ik de afgelopen dagen een extra dienst van 7 uur zou draaien; door ziekte heb ik dit weekeinde 16 uur extra gewerkt! Gevolg is een blok van 9 diensten op rij(tot en met 27 december).
Voor vanavond ben ik door mijn buren uitgenodigd voor Julaftenkaffe(kerstavondkoffie). De Noren zijn erg traditioneel in dit soort vieringen, hebben ook een speciale eettraditie op Kerstavond, veel meer dan wij. Ik was dus alleen uitgenodigd voor het vervolg op de maaltijd, de koffie 's avonds. Het was toch weer gezellig, we hebben altijd wel gespreksstof; ik kreeg zelfs nog een kerstcadeau...
Een boek over Tvedestrand, een plaats aan de kust van Telemark; geboorteplaats van buurvrouw Tora en tevens een havenplaats waar in vroeger tijden veel Noors hout naar Nederland werd verscheept(mogelijk ook de palen waarop Amsterdam is gebouwd, volgens de buurman, al heb ik enige scepsis in deze). Maar een leuk gebaar; gelukkig was ook ik niet met lege handen gekomen... een kort daarvoor zelfgebakken cake was hun deel...woensdag 26 december
Nadat ik gisteravond na mijn late dienst terugkom op de Liagrendvegen, tijdens de nachtwandeling die volgt op het parkeren van de auto word ik overweldigd door de combinatie van stilte en de weerschijn van de maan. De enige geluiden die ik ervaar worden veroorzaakt door de beweging die ik zelf maak, vooral het knisperen van de licht bevroren sneeuw onder mijn voeten...
Daardoor besluit ik vandaag mijn fototoestelletje niet te vergeten en een mooie witte-kerstreportage te maken voor ik naar mijn werk ga...
Het werkt niet demotiverend, als je door deze omgeving naar het werk mag lopen... echt niet!!! En iwe kan zeggen dat-ie zo'n parkeerplaats heeft?
Je laid-back manier van leven die je de dag ervoor het portier niet liet afsluiten redde je dus. In 2e instantie, nam die je te pakken door je buiten te sluiten. Hilarisch vond ik. Never a dull moment with Franke. I praise you for that matey! Maar ja, auto afsluiten is geen Norske noodzaak natyrluk.
BeantwoordenVerwijderen