Ik sta alweer vroeg naast mijn bed, ondanks de nachtelijke escapades... Niet in de laatste plaats omdat ik mijn wekker heb gezet, zodat ik nog even met Jaap kan bijkletsen; maar ook het kraken van de houten vloer boven mij -een teken dat Jaap inmiddels terug is uit de nachtdienst- voorkomt de noodzaak van een 'snoozende' telefoon.
Na een ruim uur bijpraten loop ik naar de bus in de buurt, welke mij naar Oslo Sentral Stasjon brengt. Van hieruit hoop ik een spoedige reis naar Bo te hebben...Vanuit de trein laat ik het zonovergoten landschap aan mij voorbijgaan, echter niet zonder dit vast te leggen:
Oslo, in de buurt van het station...
De door de windstilte prachtig spiegelende fjord bij Drammen en een nabijgelegen ijsmeer
De mist over het Heddalmeer bij Notodden is sprookjesachtig(let op de sneeuwtoppen)...
... en levert ook bij Nordagutu weer een fenomenaal uitzicht op, waarna we de mist induiken bij mijn woonplaats Akkerhaugen.
Als ik uiteindelijk aan het einde van mijn traject in Bø aankom(de trein vervolgt zijn spoor naar Stavanger) is het kwart over een, ik ben daardoor anderhalf uur te vroeg op mijn werk, maar soit... om nu daarvan een uur heen en weer te rijden is ook wat overdreven nietwaar?maandag 19 november
Ik maak even een sprongetje... Je moet wel wat te melden hebben nietwaar? De laatste dagen werden vooral gevuld met werk; ik had drie diensten van 10-21 uur... Dan ben ik om half tien thuis, en vul ik mijn avond verder vooral met enigszins uitgeteld hangen op de bank voor de televisie en skypen met Corrie. Na dit soort diensten ben ik niet zozeer fysiek uitgeteld, maar meer mentaal; de hele dag praten, luisteren en discussiëren in een taal die nog immer niet geheel eigen is blijft een uitputtende zaak, al went het meer en meer.
Vandaag echter was ik vrij en heb ik -ondanks het troosteloze weer- de gelegenheid te baat genomen om een nabijgelegen gardsbruk(boerderijtje) te bekijken. ondanks de nodige grond(iets meer dan 21 hectare, waarvan 16,5 bos) bleek de staat van de gebouwen zodanig slecht, dat de vraagprijs van 145.000 euro in mijn ogen veel te hoog is... Dat wordt 'm dus niet.
Overigens bleken de buren, van wiens erf de onderste foto werd genomen(in het midden achteraan de gardsbruk), over een mooie Amerikaanse 'bak' te beschikken.
De rest van de dag maar weer eens aan het schoonmaken gegaan; a man's gotta do what a man's gotta do...
woensdag 21 november
Gisteren moest ik werken, vandaag ben ik vrij. Vrij om te doen wat ik wil, vrij om mijn tijd in te delen zonder enige sturing van buitenaf en met slechts mijn persoonlijke behoeften als leidraad. De enige beperking wordt me opgelegd door het weer(sombertjes, harde wind) en de daaraan sinds dinsdagavond gekoppelde storing van mijn televisie. Nu is het laatste van ondergeschikt belang, want het voordeel is dat ik mij kan overgeven aan al dan niet interessante creatieve processen, Overigens houdt ik deze vooralsnog voor mezelf... Het vervelende van dit soort processen is, dat ze nogal persoonlijk zijn, waardoor het bespreken of zelfs laten zien op een weblog voor mij nog even een brug te ver is. Overigens sluit ik dit in de wellicht nabije toekomst niet uit...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten