donderdag 16 mei
De afgelopen dagen, terwijl ik foto's sorteerde en
werkte, is het enorm slecht weer geweest: de regen viel met bakken uit de
hemel. Hierdoor nemen de berichten over wateroverlast en 'flom'(overstroming)
hand over hand toe. Als ik vanmiddag na mijn werk bij een huisje in Seljord ga
kijken, is dit niet anders. 
Niet alleen is het bij het huis slecht weer, de
kolkende rivier overstemt het vrachtverkeer op de nabijgelegen E 134 met gemak.
Prachtig... op de weg terug naar Bø besluit ik de stroompjes en watervalletjes
te tellen die ik tegenkom; bij een totaal van 75(!) stokt het... Ook op de
Liagrendvegen spuit het water uit alle gaten en tel ik 29 waterstroompjes, bij
mijn oprit tel ik zelfs nog een bonus van 21 'uitspattingen'... Ik besluit direct na
thuiskomst om een wandeling langs de watervallen 'in mijn achtertuin' te
maken, begeleid door de inmiddels doorbrekende zon. Dit blijkt een schot in de
roos, want de watervallen in mijn achtertuin, welke zich normaal manifesteren
als stroompjes, storten zich als volwassen, bruisende watervallen van de berg;
een genot om dit te zien!!!
Links een van de vijf watervallen die zich achter mijn huis hebben ontwikkeld...
vrijdag 17 mei: Nationale feestdag/ Grunnlovsdag
Het weer van de afgelopen dagen wierp voor de Noren
zijn schaduw vooruit, maar geheel tegen de verwachting in speelt de Nationale
feestdag, gekoppeld aan het ontstaan van de Noorse grondwet(grunnlov) in 1814,
zich af in een stralend zonlicht. De optocht van de school, begeleidt door het
plaatselijke korps, wordt door veel kinderen en hun ouders bijgewoond, allen in
nationale klederdracht(bunad). Het trekt de nodige bekijks, en ook in het
centrum van Bø zijn de nodige activiteiten gepland. 
Natuurlijk bekijk ik het
geheel van afstand, met de reserve van de nuchtere kaaskop wellicht, maar
stiekem ben ik een beetje jaloers. Niet zozeer op het nationalistische gevoel
wat zich bij deze dag manifesteert, maar vooral vanwege het feit dat een dag
als deze het historisch besef van de jeugd, maar ook van ouderen vergroot, want wees nu eerlijk,
welke Nederlander weet wanneer de Nederlandse Grondwet is geschreven en door
wie? Terug in Akkerhaugen zie ik op televisie een toename van overstromingen in
Noorwegen; in het Gudbrandsdal raakt een man voor de tweede keer in iets meer
dan twee jaar zijn huis kwijt...
donderdag 23 mei
Bijna een week later blijkt
het mooie weer van de Grunnlovsdag geen blijvertje te zijn geweest; de
grindwegen zijn in erbarmelijke staat, zo ook de Liagrendveg... Was op weg naar
huis het gat in de weg nog gemakkelijk berijdbaar, vandaag blijkt het gat een
schier onneembare hindernis; de gemeentewerkers hebben in al hun wijsheid
besloten om de weg in de gehele breedte uit te graven en weer vol te gooien.
Men ging hierin voorbij aan het feit dat er nog goede, harde stukken in de weg
zaten(foto links) en vervingen alles door zacht materiaal. Gevolg: je raadt het
al, een flinke bui en het grootste deel spoelt weg(foto rechts). Desondanks
besluit ik het er maar op te wagen ik slaag er in zonder problemen de hindernis
te nemen.
Vervolgens werp ik me weer op de foto's; ik heb de sortering klaar en
ben inmiddels bezig de juiste selectie bij de juiste tekst te voegen. Dit gaat
als een tierelier, tot ik er rond vrijdag middernacht achter kom dat ik de
foto's abusievelijk bij een onvolledig document heb gevoegd... Met de pest in
mijn lijf begin ik overnieuw; ik vergewis me echter wel goed van tevoren dat ik
nu wel het goede document bewerk! Rond 4 uur in de ochtend stop ik met mijn
eerste herstelwerkzaamheden... Uiteindelijk zal dit de gehele volgende dag voortduren,
tot -wederom- het nachtelijk uur. Als ik klaar ben, wijst de klok 04.47 aan op
26 mei. Nog even het geheel op USB zetten en dan morgen maar op weg naar
Nederland; er is een verbouwing die op mij ligt te wachten...
Plotseling, nu ik alle werk even achter mij kan laten, lijk ik plotseling weer open te staan voor de natuur en neem ik ineens waar, dat het voorjaar, de zomer zo je wilt, heeft toegeslagen en de natuur in een lichtgroene deken hult...
Bijna een week later blijkt
het mooie weer van de Grunnlovsdag geen blijvertje te zijn geweest; de
grindwegen zijn in erbarmelijke staat, zo ook de Liagrendveg... Was op weg naar
huis het gat in de weg nog gemakkelijk berijdbaar, vandaag blijkt het gat een
schier onneembare hindernis; de gemeentewerkers hebben in al hun wijsheid
besloten om de weg in de gehele breedte uit te graven en weer vol te gooien.
Men ging hierin voorbij aan het feit dat er nog goede, harde stukken in de weg
zaten(foto links) en vervingen alles door zacht materiaal. Gevolg: je raadt het
al, een flinke bui en het grootste deel spoelt weg(foto rechts). Desondanks
besluit ik het er maar op te wagen ik slaag er in zonder problemen de hindernis
te nemen.  |
| de weg langs het meer is onbegaanbaar |
Plotseling, nu ik alle werk even achter mij kan laten, lijk ik plotseling weer open te staan voor de natuur en neem ik ineens waar, dat het voorjaar, de zomer zo je wilt, heeft toegeslagen en de natuur in een lichtgroene deken hult...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten