Inhaalslag 10: Bijna bij...

zondag 15 september
Daar ik voornemens was en ben om aanstaande dinsdag een tijdje naar Nederland te gaan, heb ik de afgelopen tijd een aantal diensten geruild. Hierdoor ben ik bijna drie weken vrij met slechts het gebruik van slechts een enkele vakantiedag... Vorige week maandag realiseerde ik me echter pas in volle omvang, wat dit voor mij betekent in dit 'werkblok'. Ik werk maar liefst twaalf dagen achtereenvolgend, waarin twee 'langhelger'(lange weekenden, waarbij je 3 dagen van elk 12 uur werkt) besloten liggen. Gevolg is dan ook dat ik 116 uur in 12 dagen werk. Gelukkig krijg ik de mogelijkheid hier een dag af te knabbelen(de laatste), waardoor ik iets uitgeruster aan mijn Nederlandreis begin. Echter, daar ik voor vandaag met de bewoners een Sverigetur/Harrytur heb gepland, wordt ook dit een werkdag van maar liefst vijftien uur...

De Harrytur is een reis naar Zweden, waarbij mogelijk een bootreis wordt ingepland, en waarbij de aandacht ligt op het aanschaffen van etenswaren, snoep en rook. Bij veel mensen ook alcohol, maar dat is bij ons niet toegestaan... Ik weet eerlijk gezegd niet waar de term harrytur vandaan komt; de woordennaslagbijbel Lulofs geeft me hierin geen duidelijkheid, daar harry als heikneuter, achterlijk wordt aangeduid.
Maar misschien is dat wel de Noorse blik op het goedkopere Zweden, wie zal het zeggen... Ik verlaat mijn huis om 6.30 uur, om bijna 17 uur later(23.15) weer terug te keren. De dag is gevuld met autorijden, tweemaal de boot tussen Sandefjord(N) en Strømstad(S) en vier uur shoppen in het met Noren afgeladen Zweedse winkelcentrum Norbysenter... Op de parkeerplaatsen tel ik slechts een handvol Zweedse kentekenplaten tegenover honderden, misschien wel duizenden Noorse auto's! 

woensdag 18 september
Nadat ik gisteren uitgerust de reis naar Nederland kon beginnen en vanochtend na een voorspoedige reis om half zes het bed in Leeuwarden kon opzoeken, ben ik om 10 uur weer opgestaan met het voornemen om de Polenreizigers Jildou en Corrie uit Eindhoven te halen. Ik heb nog niet genoeg gereden... Niet alleen was de verrassing bij de dames groot omdat ze werden opgehaald, deze groeide temeer daar dit gebeurde in mijn 'nieuwe ouwe' auto. Het vele reizen zorgde overigens wel voor de nodige vermoeidheid 's avonds(en niet allen bij mij)...

maandag 23 september
Ik kan helaas niet mee om Jildou naar Schiphol te brengen; zij vertrekt voor een half jaar naar India(waar ze sinds vorig jaar enigszins verslingerd aan is geraakt) om hier haar stage te gaan doen... Erg ondernemend, er zijn niet veel mensen(ook weinig andere studenten) die haar dit nadoen! Zij vertrekt -met een brok in de keel en in een tranendal, ook mij laat dit niet onberoerd- al vroeg in de ochtend om morgen in Chennai te landen. Gelukkig houdt zij via haar blog http://incredibleindiastageverhalen.blogspot.in/ het thuisfront op de hoogte...

zondag 29 september
Ik maak een sprongetje in de tijd; ik realiseer me dit ten volle, maar een en ander heeft er ook mee te maken dat mijn Nederlandse verblijf vrij harmonieus verloopt, dit in tegenstelling tot het tumult van eerder dit jaar... ik had mezelf ten doel gesteld het plafond van de vroegere filmkamer te isoleren; dit is geheel volgens de planning verlopen zowaar!!! Even dreigde de uitgebreide administratie van mijn moeder nog even zand in de goedlopende raderen te strooien(het moet strafbaar worden gesteld om ouderen post te sturen die impliceert, dat zij een grote prijs hebben gewonnen; en vervolgens de nodige onnodige artikelen denken moeten te bestellen), maar voor het laatste weekeinde zat het plafond erin...
Die zaterdag ben ik in alle vroegte naar Olst afgereisd, waar een informatiedag voor potentiele Noorse emigranten werd georganiseerd(door wie anders dan Placement...).

Ik had hier een tafel besteld om mijn boek aan de man en vrouw te brengen. Uiteindelijk heb ik er 25 kunnen verkopen, en contact gelegd met een verkooppunt in Nederland, bij de Noorse Boekwinkel te Wageningen. Al met al een geslaagde dag.
De dag kreeg -eenmaal terug in Leeuwarden- nog een uitermate prettig einde met het bezoek aan de Blokhuispoort, waar een Jailhouserock werd georganiseerd met tegenvallende Memphis Maniacs , maar waarbij de gezelligheid met Corrie, Henk en Geesje veel zo niet alles vergoedde....
Vanavond echter staat de thuisreis naar het Hoge Noorden alweer op het programma; het afscheid valt me geenszins zwaar, maar dit kan zijn oorsprong vinden in het feit dat mijn geliefde meereist...

Overigens is dit mijn 10de en laatste inhaalslag... Ik bevind me nu weer op zodanige aanvaardbare afstand van het heden dat ik weer het gevoel heb regulier te kunnen bloggen...