Eind juli belde Marre, dat haar geplande bezoek iets eerder uitvalt dan gepland; geen probleem natuurlijk. Zij is op Interrail, samen met een paar klasgenoten, en ze hebben dit in een project voor school kunnen gieten. Met een GO Pro-camera tot hun beschikking maken ze erg leuke filmpjes over Interrailen door Europa; erg leuk. Hun bezoekje blijkt gezellig en -overwegend- ontspannen, we maken een paar leuke tochtjes in de omgeving; zo bezoeken we de sluizen van Vrangfossen en strijken we een halve dag neer in Lona, vlak bij Bø...
Tijdens hun bezoek komt ook Jacob nog een nachtje over uit Vinterbro, om even -voor het eerst- te proeven aan het wonen in Akkerhaugen. Leuk om weer even bij te praten, dat gebeurt tegenwoordig meestal via de mail...
Bezoek Corrie en company
Doordat Marre and Co. eerder kwamen, was ook hun vertrek iets eerder gepland. Hierdoor had ik gelukkig wat meer tijd om het bezoek van Corrie, Edwin, Geesje, Henk en Jaap voor te bereiden... Daarnaast moest ik een aantal geruilde dagen werken, dus drukdrukdruk! Overigens redde ik dit ruimschoots op tijd(huis schoon, bedden opgemaakt etc.) dus geen probleem.
Ook al was van tevoren niet geheel duidelijk hoe het bezoek zou gaan, ik kan wel stellen dat de bezoekers naadloos in mijn leven pasten en dat dit dus liep als een trein... Enorm gezellig, actief en goed gehumeurd. Doe mij nog es zo'n groep... Naast activiteiten in de regio(wandelen aan en vissen in het Norsjø en een toertje naar Lona was het hoogtepunt toch echt de tocht naar de Låtefossen bij Odda, over Haukeli en de Hardangervidda... Maar wat lul ik nu, kijk maar gewoon naar de foto's en geniet!
Later in augustus staat het werk weer overwegend centraal; niet verrassend als je ziet hoeveel dagen ik al afwezig ben geweest; ondanks bijwerken heb ik toch ook nog wat in te halen... Het is echter op het werk zo rustig, dat ik eindelijk het gevoel heb dat de vakantie is begonnen haha. Daarnaast verbaas ik me over een aantal zaken: Twee vrouwelijke collega's praten met passie over hun favoriete zomerhobby(zalm en forelvissen), die ze ook met liefde bij het ijsvissen uitoefenen... Ik schijn toch nog in hokjes te denken, want ik verwacht deze passie niet bij vrouwen(sorry), dit onder meer ingegeven doordat ik dit in Nederland op deze wijze nooit eerder meemaakte... Een mannelijke collega spreekt overigens met dezelfde passie over zijn liefde voor de (rendier)jacht... Ook zo'n onbekend fenomeen voor een Nedernoor...
Aan het einde van de maand verbaas ik me over de verwondering, welke een jongetje met een veel te grote schooltas tentoonspreidt terwijl hij, gehurkt naast de weg, geconcentreerd langdurig naar een beestje in zijn handen kijkt. Ik ervaar dit als bijna ontroerend...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten