Et uke med mora min... Een week met mijn moeke

Maandag 15 augustus
Vandaag maar vroeg op, voor een vrije dag... kan moeilijk uit bed komen dus ben ik iets later dan gepland op pad(ongeveer 09.20 uur). Corrie is dan uiteraard allang op weg met ma... Ik heb gepland om in Drammen nog een boodschap te doen, maar de drukte op de weg, veroorzaakt door de wegwerkers(tot vier keer toe oponthoud is mijn deel), heeft tot gevolg dat ik direct door moet... Ook geen probleem. Uiteindelijk -nadat ik ook nog even met Corrie heb gebeld- heb ik nog wel tijd om naar de COOPmega te gaan, en precies om 13.00 uur loop ik de aankomsthal binnen. Een kwartier later is ma in 't zicht.

Door het werken aan de weg besluit ik een wat kleinere parallelweg te nemen, dit heeft bij ma een groot aantal' aha-erlebnisse' tot gevolg, zoals het kerkje van Andebu op de foto hier rechts. Het weer is echter nog steeds zoals de dag startte: druilerig. Voorbij Drammen echter begint het wat op te lichten en uiteindelijk komen we in de zon op Tollefsrud aan, waar we beginnen met een kop koffie in de avondzon.
Na een rondleiding in huis en maaltijd, besluit ma al vroeg naar bed te gaan; tegen 10 uur gaat ze afgepeigerd naar boven... Nog even de tijd voor mezelf dus, ook lekker.

Dinsdag 16 augustus
Rond een uur of negen hoor ik moeke omscharrelen in de badkamer; ik besluit er zelf ook maar uit tegaan.

Na ontbijt en koffie eerst maar een rondleiding over het erf en gebouwen gedaan; de ooh´s en aah´s zijn niet van de lucht, en ook de wandeling naar de rivier valt in goede aarde. Ook de aan ons gazon ontsproten paddestoelen oogsten de nodige bewondering.

´s Middags heb ik gepland om via Hedalen over de fjell richting Gulsvik te rijden. Een mooie tocht door een prachtige, nauwe kloof die ik ook al eens met Corrie heb gereden. Het weer is vrij redelijk, soms wat zon dus de tocht(die we overigens starten met een bezoekje aan Bergsrud en Fekjaertunet) is puur genieten. Na 12-13 km op genoemde tolweg echter blijken de overlangse gaten in de weg zodanig, dat ik besluit terug te gaan. Daar betaal je nou 50 kronen voor... ook de rest van de weg is niet goed, dus ik rijd voorzichtig terug, hier en daar de diepe kuilen voor de tweede maal ontwijkend.   

Eén van de grootste kuilen, een kilometer of 7 voor het einde, pak ik buitenom. Door omstandigheden kom ik in een week stukje weg, waardoor mijn wiel wegzakt. Ik probeer -achteraf een slecht idee, ik had beter kunnen stoppen en achteruit- te herstellen door naar links te sturen maar dit blijkt vruchteloos... Uiteindelijk zitten we met beide rechterwielen vast in een diepe blubbergreppel. geen bereik op de telefoon, dus ik besluit om naar de weg te lopen... het is mooi weer en maar 7 km. Ma blijft bij de auto(het duurt uiteindelijk twee uur voor ik terugben), lekker puzzelen.
In het zicht van het einde van de weg kom ik een zware 4wheel tegen. De Servische boswerkers willen ons wel helpen; uiteindelijk blijkt ook een oudere man gestopt. Het ontbreken van sleepkabels zorgt er echter voor dat deze behulpzaamheid niet gehonoreerd kan worden en onverrichterzake huiswaarts keert. Ma en ik rijden met de oudere man mee, die ons bij mijn werk afzet. Hier leen ik de dienstauto om thuis te komen... s Avonds nog een keer geprobeerd(in de regen) om de auto vlot te krijgen maar helaas.
Zo maak je nog eens wat nieuwe dingen mee...

Woensdag 17 augustus
Uiteraard stond de ochtend in het teken van het ophalen van de auto... Toen bleek dat de garage in Hedalen geen sleepauto had, kreeg ik het idee de ANWB in te schakelen. En eerlijk is eerlijk: In no time had men pechhulp voor me geregeld! Deze moest uit Hønefoss komen, maar dat bleek niet meer dan een uur te duren. 

Geholpen door een Ford...

...hoe diep kun je zinken?

De sleephulp(VIKING, hoe kan het ook anders) was erg opgewekt en optimistisch (zo´n kleine auto..., geen probleem, klaren we zo) en hij had de auto dan ook binnen vijf minuten uit de greppel en nog beter: ik reed er zo weer mee weg. Beetje viezer, maar verder geen probleem... Eigenlijk had ik hem gelijk gisteren moeten inschakelen natuurlijk. Even aan Jeanette(collega  en mede-Nedernoor) gevraagd of ze me kon helpen om de werkauto terug te brengen en ook dat was geen probleem.

Fagernes

Een uur of twee was ik weer thuis dus nog tijd genoeg om het prachtige weer goed te benutten met een korte biltur naar Fagernes; via Bagn maar even de parallelweg genoemen langs Reinli, en na een wandeling door Fagernes en een softijsje weer rustig teruggereden naar Tollefsrud. Eigenlijk de gehele dag heel mooi weer gehad, op een enkel zomers buitje van 5 minuten na.In de avond zat ma tot acht uur buiten in de avondzon, terwijl ik het eten voorbereidde.

Donderdag 18 augustus

Ma ontwart het uitzicht; ik zie van ver af
nog heel goed hoor...

Vanochtend beetje uitgeslapen, maar om een uur of 10 opgestaan omdat ik vandaag wel even naar een vergadering moest. Eerst een lichte aanvaring met ma, het is duidelijk dat ik thuis wonen(bij moeke dan) niet meer gewend ben hahaha. Het werk belde of de vergadering eerder kon beginnen dus in de auto en snel op weg...´
Toen ik terugkwam was ma even alleen te wandelen geweest, ze kon me goed verslag doen van het geheel. Ze was langs de weg iets zuidwaarts gewandeld en een pad naar -wat later bleek- een campinkje ingeslagen.
Ook 's middags gaat ze even te wandelen terwijl ik een hek probeer te demonteren; ze zoekt dan even het naastgelegen dorpje op. Eigenlijk een erg rustig en ontspannen middagje; mijn eerste middag thuis deze week.

Vrijdag 19 augustus
Vanavond om 19.55 uur vertrekt het vliegtuig weer, dus we starten de dag rustig op: Ontbijtje, koffie, paar broodjes.
We vertrekken iets later dan gepland, zo rond kwart voor twee. We hebben dus ruim 5 uur om een route van 3 uur af te leggen. Jammer dat het de donkerste dag van de week blijkt; het regent bijna de hele weg. Desondanks rijden we een wat alternatieve route: Ik wil eerst via de fjellweg(243 naar Nesbyen), maar op internet zie ik dat dit geen goed idee is gezien de erbarmelijke staat van de weg.

Weggeslagen weg aan de Vestsida in Hedalen

Dus ik denk via een klein Hedals weggetje te gaan, wat ik een paar weken geleden heb gereden... Ook niet dus, halverwege moeten we terug omdat de weg is weggeslagen! Het is even moeilijk keren, maar het lukt.

De Randsfjord; geen echte fjord,
wel het vierde meer van Norge...

Uit arren moede besluit ik dan via Bjoneroa en Jevnaker langs de Randsfjord te rijden, me onvoldoende realiserend dat er dan bij Hønefoss een file staat(een erg ongelukkige kruising). Het is een dag van vele verkeerd uitpakkende besluiten. Uiteindelijk passeren we Hønefoss nog ruim op tijd(ongeveer 16.00 uur); echter ook bij Utøya is het enorme druk, daar er een herdenking van de schietpartij(vandaag vier weken geleden) plaatsvindt door de nabestaanden van de slachtoffers(zie onder). Het aantal bussen is niet te tellen...

Gelukkig zijn we desondanks ruimschoots op tijd op vliegveld Sandefjord Torp, dus zitten we om 18.30 uur een broodje te eten in de vertrekhal. Tegen 19.00 uur besluit ma door de poort te gaan; dit gaat vrij vlot al lijkt het wel wat onwennig. Ze vergeet bijna haar koffer mee te nemen als ze haar ´bakje´ leeghaalt. Gelukkig komt ze tijdig tot inzicht, draait zich om, pakt de koffer en verdwijnt uit het zicht. Daarop bel ik nog even met Marja en Kees, doe boodschappen bij de COOP(is vlakbij) en rijd ik huiswaarts, waar ik in het donker en regen om 23.15 aankom. Waarschijnlijk komen Marja, Kees en Ma op hetzelfde tijdstip in Groningen aan.
Mooi op tijd om nog even te msn-en met mijn geliefde... Inmiddels nog een sms-je van Marja gekregen dat ma aangekomen is.