Even Nederland

Woensdag 27 juli
De afgelopen dagen niet al teveel bijzonders gedaan, of het moet zijn dat ik even mijn bankzaken heb geregeld... Binnenkort krijg ik dan ook mijn bankpas van mijn Noorse rekening!
Het merendeel stonden de dagen in het teken van mijn vertrek naar Nederland; vooral vandaag uiteraard...Al vroeg opgestaan, want eerst moest ik werken tot een uur of één 's middags. Ik had mijn spullen al meegenomen naar het werk, dus ben direct vanuit Hedalen vertrokken. Mooi, droog weer om te rijden.

Bloemenzee met op achtergrond Utoya..

Onderweg een paar keer vrijwillig gestopt(voor koffie in Vik, een keer om me nogmaals te verbazen over de hoge waterstand en een keer om letterlijk even stil te staan bij de aanslag op Utoya vorige week. Met name de laatste stop was erg indrukwekkend; het leek alsof iedereen die er langs kwam even stopte om zijn/haar respect te tonen of een bloemetje te leggen... Gevolg was een enorme bloemenzee, zelfs tot aan het water.


Door een onvrijwillige stop van bijna een uur even verderop(wegwerkzaamheden) kwam ik aardig krap in mijn tijd te zitten, dus maar even een paar andere stops gecanceld. Hierdoor was ik -inclusief tankbeurt- iets meer dan een half uur van tevoren bij de boot, die afgeladen bleek!!!
Op de boot m'n kussen mee, maar van het voorgenomen rustmoment kwam eigenlijk niets door het vele lawaai dat de andere passagiers(vaak ook jonge kinderen)produceerden... Uiteindelijk maar even met wat mensen aan de praat, en om een uur of half tien van de boot gereden. Het gas erop en Denemarken vlot doorkruist alvorens ter hoogte van Flensburg een paar bakken koffie tot me te nemen; moet toch wakker blijven nietwaar?
Dit later nog eens herhaald en daarna goed doorgereden... om 5.50 uur was ik in Jonkerslan; en eigenlijk zonder dip.
Als een blok in slaap gevallen...

Zondag 31 juli
Stonden de laatste dagen vooral in het teken van samenzijn met Corrie, inkopen doen voor Norge en het deels inpakken van de bus; vandaag was natuurlijk de beurt aan het verjaardagsfeest van Ma aan de Grote Wielen.
Zoals het bij Ma hoort, was het keurig verzorgd... Daarnaast was het ook nog gezellig! En uiteraard ontbrak het verhaal niet, dat Ma als lid van LZC ooit de Grote Wielen heen en weer heeft overgezwommen.
Maandagavond weer retour naar Norge... met een beetje dubbel gevoel natuurlijk.