Partir c'est mourir un peu...

Dinsdag 2 augustus
Gisteravond laat weer op pad gegaan, op weg naar de boot welke om 12.45 uur vanaf Hirtshals gaat. Zoals ook eerder was het afscheid weer moeilijk; ik hou me maar voor dat dit een goed teken is. Maar het maakt het de rit noordwaarts en ook de dagen daarna niet gemakkelijk, die liefde... Maar ik was weer op pad. Uiteraard de auto weer tot de nok(nou ja, nok) toe volgeladen... Een tijd geleden ook -toen nog met Corrie- voor deze boot gekozen, om een uur of één, half twee 's nachts zijn we toen vertrokken en volledig 'uut de lieken' in Norge aangekomen. Hiervan geleerd hebbende, ben ik nu om 23.00 uur vertrokken zodat ik een paar uur slaapspeling had.

de boot in Hirtshals...

En inderdaad, dit was een goede keus. Van een uur of drie tot vijf geslapen(niet tot mijn wekker helaas), waarna ik ruim op tijd en in de stralende zon(ook niet geslapen dus) in Hirtshals aankwam; het was hier overigens net als vorige week enorm druk... Tijdens de wachttijd gesproken met een ouder
en een jonger Nederlands stel(het was vergeven van de Nederlanders) die allen een autorondreis hadden geboekt als eerste kennismaking aan Norge. Het oudere stel deelde mee dat zij hun eerste overnachting in Geilo hadden, 135 km van de boot. Ik heb ze maar even gezegd dat hier minstens 100km bij op moeten worden geteld. Leuk begin, na de bootreis in een onbekend land een afstand afleggen van Leeuwarden naar Tilburg over relatief kleine wegen... Goed van dat reisbureau... sukkels.
Op de boot direct een bank gezocht met mijn kussen, maar al snel door personeel gewekt, omdat het erg druk was en mensen een zitplaats zochten... weer niet slapen dus. Uiteindelijk kreeg ik gezelschap van een zevental hoogbejaarde(uiteraard Nederlandse) dames, welke op een busreis gingen. De ene -van afkomst Fries maar al vele jaren woonachtig in Zeeland- ging een beetje op een sentimental journey, daar ze met haar ega, welke een half jaar eerder was overleden, 23 maal naar Noorwegen was afgereisd... dit was dus haar 24ste keer! Tussen de met witgrijs haar gesierde dames(waarvan nog een paar een Frisian Connection hadden) en mij ontstond daarop een geanimeerd gesprek over Norge... Later toch nog even geprobeerd te slapen, en dat lukte zowaar. Met een paar koffie-, tank- en eetpauzes tussendoor was ik om een uur of negen weer thuis.

gedenkplaats aan de E16,
met op de achtergrond Utoya

Overigens bleek bij de gedenkplaats van Utoya aan de ´snelweg´ E16 de toestroom van mensen nog nimmer verstomd... Terecht natuurlijk.
Na msn-en met Corrie niet te laat naar bed gegaan, want morgen weer vroeg aan het werk.


Woensdag 3 augustus
Na een dag hard werken(onder meer een butikktur van 3 uur) en daarna lezen op het terras ben ik 's avonds een beetje uitgeteld op de bank blijven hangen... De naweeen van gisteren denk ik. Nog steeds niet een tv-kaart van Viasat gekregen, dus gewone tv zit er nog niet in. Filmpjes wel, maar dat is toch anders... Wel een code van mijn bankpas gekregen, nu de bankpas nog... kan ik zelfs geld halen!!! Wat een prachtig land toch... maar soms verrekte langzaam!

Donderdag 4 augustus
Vandaag een vergadering met onder meer mijn leidinggevende van de kommune(gemeente, want daar ben ik in dienst). Wat betreft het werk een aantal puntjes op de i gezet(werkinhoudelijk).  De nodige vragen beantwoord gekregen... zoals het feit dat ik tijdens het bezoek van mijn moeder wel een paar dagen vrij kan nemen; is wenselijk nietwaar? Helaas kreeg ik ook antwoord op een vraag die ik niet heb gesteld... Dit behoeft nadere uitleg.
Ik heb in eerste instantie met Sor-Aurdal kommune een contract afgesloten voor twee maanden, dit eindigt formeel 25 augustus. Tegelijkertijd werd ik enorm gestimuleerd om te solliciteren naar een vaste functie m.i.v. 1 oktober(2 vacatures), dit heb ik al in mei gedaan, voor ik ben begonnen aan mijn vikariat(tijdelijke baan). Al op de eerste dag van mijn vikariat werden mij toezeggingen gedaan terwijl er nog vergaderd moest worden, op 1 juli was zeker dat ik één van de vaste krachten zou worden, van wie het contract op 1 oktober zal beginnen. men wilde me graag hebben, roemde mijn ervaring en kennis... heerlijk is dat!
So far, so good, ikke sant(nietwaar)? Van de ene werkneemster, die al bijna twee jaar hier werkt, loopt 1 oktober het contract af, en dat wordt dus niet verlengd. Ik werk deze zomer het meeste met háár samen, voelt vreemd hoor...

Snap je ´t nog

Nu hoorde ik dus donderdag, dat het feit of ik in september op Fekjaertunet werk afhankelijk is van het feit of zij elders werk vindt voor die tijd... anders ben ik in het slechtste geval werkloos in die maand! Dat viel me dus enigszins rauw op mijn dak. Wel aangegeven dat ik anders wel iets anders wil doen, maar garanties zijn daar voorlopig nog niet voor... Dus wellicht verplicht op vakantie naar Nederland en daar werken!
Organisatorisch gezien snap ik het wel hoor; op een team van 2 man met de zorg voor -op dit moment- 2 mensen is de financiele draagkracht minder groot dan bij een organisatie met 1000 werknemers... Maar ik had het niet zien aankomen, die duidelijkheid heb ik even gemist. We hopen er maar het beste van.