Vol verwachting...

Weekend 20 en 21 augustus
Gisteren mijn moeder naar Sandefjord gebracht, vandaag aan het werk op de Tunet... Wat heet aan het werk; er is één bewoner aanwezig en die is druk bezig met inpakken van zijn spullen, hij verhuist volgende week en wil alles het liefst zelf doen... Uiteraard blijf ik hem wel mijn hulp aanbieden! In mijn hoofd uiteraard bezig met de komst van Corrie en de kinderen...
Eénmaal thuis in de avonduren even de was gedaan en bezig geweest met de schoonmaak(nou ja schoonmaak). Ook zondag de boel even verder op orde gebracht, morgen is hier weinig tijd voor want dan heb ik een erg lange dag...

Maandag 22 augustus
Vroeg op, voor het eerst naar Norskkurs. Volgens mijn baas zou dit een cursus van een week zijn, althans ik ben voor een week aangemeld; echter al tijdens de introductie blijkt dat het een Norskkurs is die maar liefst 300 uren beslaat. Dat redt je echt niet in één week. Op zich wel leuk om allemaal mensen met andere nationaliteiten te leren kennen(Somalie, Eritrea, Iran, Irak, Filippijnen, Spanje, Estland etcetera), maar het gevolg is ook dat het niveau zeer uiteenlopend is. Ik heb direct maar bespreekbaar gemaakt dat ik niet in de gelegenheid ben om de cursus volgens planning te volgen, want er zal ook geld in het laatje moeten komen. De docent zal dit overleggen en nog met een voorstel komen.
Na de Norskkurs(die om 9.00 uur begint) direct door naar het werk(waar ik tot 21.00 uur ben). Op dat moment zitten de reizigers al lang en breed te zonnebaden op de boot!

 

  


's Avonds probeer ik een beetje vroeg naar bed te gaan, maar dit lukt niet echt. Ik ben 'litt urulig', zoals vroeger de avond voor Sinterklaas klopt mijn hart vol verwachting omdat Corrie morgen weer komt.

Dinsdag 23 augustus
De onrustigheid zet zich ook door tijdens de noorse cursus op dinsdag, ga dan ook maar iets eerder naar huis, kan nog mooi even boodschappen doen in de middag... Rond half twee komen Corrie en de kinderen aan. Lekker fit, want ze hebben op de boot allemaal uitstekend geslapen!!!
Sanne -en later ook Jildou- nemen het er gelijk van in de zon op het gazon... gelijk hebben ze.
Later op de dag wordt er even rondgekeken op het terrein, bij de rivier en richt iedereen zijn kamer even een beetje in; iedereen voelt zich vrij snel op zijn en haar gemak.