Sneeuw en bezinning

donderdag 5 december
Dacht ik me daar vandaag een vervolgafspraak te hebben gemaakt aangaande mijn mogelijke praktijkstage in het ziekenhuis in Bø; op de een of andere wijze ben ik de enige geweest die dit bedacht en bleek de opkomst een beetje eenzijdig... Ik sluit echter niet uit, dat er een kleine kans is dat ik het op de vroege ochtend, net uit de nachtdienst verkeerd heb begrepen, ook al was de voertaal Nederlands/ Vlaams. Ik keer onverrichter zake terug op kantoor voor de laatste werkuren van deze week. Ach, er komt ongetwijfeld een nieuwe kans...
De zonsondergang is groots, als ik huiswaarts rijd...

vrijdag 7 december
Een vrije dag voelt in Norge extra vrij; als je een lang weekeinde hebt, heb je hier al ferie(vakantie, maar ook vrij). Het is dus logisch dat ik mezelf geen enkele druk opleg; ik doe wat ik doe...
Dit vertaalt zich in uitgebreid koffie drinken en ontbijten, onder het genot van een krantje(een oude krant, want ik krijg de Aftenposten van het weekeinde altijd halverwege de week van de buren voor mijn taalontwikkeling), een beetje aan het timmeren/klussen(ik heb me een week geleden voorgenomen de bank te repareren en ben er NU al aan begonnen); daarnaast heb ik wandelend in de middagzon de post gehaald -de brievenbus staat toch nog 1,3 kilometer van mijn huis- en heb ik een kerstboompje gescoord in het bos.. Of aan de weg eigenlijk haha, dat is wel zo gemakkelijk. Het een mooi bescheiden boompje geworden...

zaterdag 8 december
Vanochtend heb ik me op godsgruwelijke wijze verslapen. Ik gebruik de telefoons altijd als wekker, maar deze had ik blijkbaar op de bank in de kamer laten liggen. Het gevolg was, dat ik pas om 13.00 uur aan de koffie zat... maar daarna uitermate actief ben geworden!
Zo heb ik pogingen gedaan om de leefruimtes(beneden en computerruimte) iets te isoleren door de tochtroutes te onderbreken door kleden en lakens en heb ik voor een paar ramen een gordijn gehangen waardoor het raam, ondanks de dubbele beglazing toch vrij koud, de warme lucht niet direct afkoelt. Daar ik pas daarna -en na het afmaken van wat timmer- en schuurwerk, wat ik ondanks de matige vorst van minus 5 graden met een zwak zonnetje toch in t-shirt meen te moeten doen- van mezelf de verwarming mag aandoen, zie ik de temperatuur in huis met rasse schreden stijgen van 8 naar 18,19 graden... Het werkt dus. timmerwerk afmaken
In een vorig blog sprak ik van de bevroren tranen van de berg naast mijn op- c.q. afrit; genoemde tranen hebben inmiddels een bevroren huilbui gevormd, Dit mag opmerkelijk genoemd worden, omdat het de hele afgelopen week niet heeft gedooid en de temperatuur van vandaag de warmste van de gehele week was... Zelfs de greppel langs de weg herbergt een flinke klont ijs...


zondag 9 december
Het zat er al een tijdje aan te komen, en op de hoger gelegen fjell lag er al een hele lading: vannacht en vandaag is hier eindelijk een behoorlijk pak sneeuw gevallen; ongeveer 20-25 centimeter... Dit had tot gevolg, dat ik al om 9 uur werd gewekt door de buurman, die afspraken wilde maken over het brøyten(sneeuwruimen) met het oog op mijn werk... perfect natuurlijk, buiten de timing.

Ik weet vrijwel zeker dat ik gisteren nog in het bezit was van een auto, of iets dat hiervoor doorgaat... vandaag twijfel ik...

Ook in Nederland was er deze week een paar centimeter sneeuw; zoals in eerdere winters bleek dit ook nu weer eens voldoende om de gehele infrastructuur op zijn kop te zetten. De NS liet zich vandaag in het programma door een bobo vertegenwoordigen, die ik stellingen hoorde poneren als: Sneeuwval van 3-4 centimeter is voor ons voldoende sneeuw om op onze hoede te zijn... Maar we hebben hier uitermate, ja heel professioneel op gereageerd... In mijn nabije herinnering haal ik nieuwsuitzendingen naar boven waarin vermeld werd, dat een groot aantal ritten uit de planning was geschrapt! Gelukkig is die houding in Noorwegen anders. Hier is het uitgangspunt, dat het bestaan van de NSB(sorry, zo heet de Noorse Spoorwegen nu een keer) zijn oorsprong vindt in het slechte weer. Als wegen niet begaanbaar zijn, moet de trein nog kunnen rijden. Beter...
Uitermate grote irritatie maakte zich dit weekeinde van mij meester toen bleek dat het financieel belangrijke wedstrijdprogramma van het betaalde voetbal gewoon door zou gaan, onder het mom(een mom, oftewel mombakkes is een masker, dat zet je op als je iets wilt verhullen...) van de bewering dat doorgaan van de wedstrijden met rouwbanden en de in totaal achttien hieraan gekoppeld minuten stilte een grotere impact zouden hebben dan het afgelasten hiervan.
Ikzelf hecht meer geloof aan het idee van sportdominee Mart Smeets, dat in het kader van de gezamenlijke maatschappelijke verantwoordelijkheid KNVB en NOS een televisiemanifestatie hadden kunnen en moeten organiseren, met een integrale live-uitzending, niet van voetbal, niet van hockey of schaatsen, maar van de stille tocht waaraan alle betaald voetballers en alle bestuurders hadden moeten deelnemen; niet alleen Michael van Praag... Helaas bleef het bij een minuut stilte, waarbij de avonduitzending in die minuut ook nog werd geswitched naar de andere velden. Stel je voor dat je vier hele minuten moet uitzenden op een zondag van -zoals men het zo mooi noemde- rouw en bezinning... Je kan zomaar een mislukte schijnbeweging van de rechtsbuiten van Heerenveen missen...