Zinloos...

Onderstaande weblog is vooralsnog een jubileumblog; voor 125ste keer sinds mijn Noorse emigratie klim ik in de pen om jullie van mijn wel en wee te berichten. Ik doe dit nog steeds met veel plezier, en hoop dat dit voor het leesplezier ook nog steeds geldt... Al gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat dit plezier net nu een wrange bijsmaak heeft...

zaterdag 1 december

Houtblokhouder...?

Ik was -geheel in tegenspraak tot mijn winterslaapbehoefte als goede beer zijnde- lekker vroeg uit de veren; uiteindelijk bleek dit in een onverwachte behoefte te voldoen gezien het mooie weer dat moeder aarde aan de dag legde... Na het ontbijt ben ik eerst even naar de winkel gereden; gezien de oogst van de laatste drie dagen in mij muizenvallen(zeven ) besloot ik de hulp van de veel te dure gifblokjes in te roepen(NIET om je vingers bij af te likken); toevalligerwijs kom ik tevens bij de XL in Gvarv een houtblokhouder tegen(ik zou niet weten hoe dit anders heet). Vaak zijn deze rond, maar dat vind ik naast onpraktisch helemaal niet mooi. Het gevolg is wel dat dat de supershoppers de kamer uit kunnen.
Eenmaal terug besluit ik nog even het mooie weer mee te pakken door een stukje te lopen. Om het nuttige met het aangename te verenigen loop ik eerst even naar de brievenbus om de post te checken(bleek niets), waarna ik -terug bij mijn oprit- de weg langs het meer volg naar de jachthut... Toch al snel een tochtje van  bijna 5 kilometer. Mijn conditie(lees uithoudingsvermogen) valt me vies tegen, als ik mijn steile oprit opklauter loop ik te puffen als een hangbuikzwijn in de zomer...

zondag 2 december
Nadat ik flink heb uitgeslapen, zie ik dat het weer wederom wat donkerder is. Het is het startsein voor een ontspannen dag bloggen, sport kijken en lekker lezen. ik zou kunnen vermelden dat ik ook nog de badkamer en wc heb schoongemaakt, maar dat doe ik niet want wie zit daar nu op te wachten???
Ik hoor 's avonds tot mijn verbijstering dat bij een jeugdvoetbalwedstrijd een grensrechter in elkaar is geslagen door een handvol jochies van 15 en 16 jaar... Grenzeloos, volledig grenzeloos, is mijn eerste gedachte... Ik merk bij mezelf een groeiende irritatie over dit soort gedrag, gedrag dat zich niet alleen de laatste jaren maar wel steeds meer manifesteert en wat voor mij een reden is geweest het zichzelf meer en meer verengende Nederland de rug toe te keren.
Ik kan haast niet anders dan hier de hele avond aan  te denken...

maandag 3 december
Na mijn werk, de boodschappen en het aanzetten van de koffie heb ik de televisie aangezet. Het nieuws van 18.00 uur vermeld het onthutsende bericht, dat de mishandelde grensrechter Richard Nieuwenhuizen is overleden. Verbijstering, verslagenheid, wanhoop en wat dies meer zij maken zich van me meester. Ik mag dan wel Nederland hebben verlaten het laat me niet koud en zeker niet omdat mijn naasten, familie en vrienden daar wonen...
Wat mijn verbijstering en onbegrip tot grote hoogte tilt is de mededeling dat genoemde grensrechter ook nog voor een tweede keer is aangevallen, met een vergelijkbare situatie tot gevolg. Mijn reacties die hierop volgen zijn niet verschillend van de meeste mensen: Afschuwelijk, walgelijk, aanpakken die rotjongens, berechten als volwassenen. Lynchen is nog net niet aan de orde... De regels bij de KNVB zijn even duidelijk als ontoereikend: 3 jaar schorsing, de zwaarste straf...
Ikzelf heb even geen idee hoe je dit moet aanpakken; zoals bij elke extreme gebeurtenis is ook de reactie extreem, het Nederlandse recht heeft hier ongetwijfeld een modus voor die ik niet ken en als volgt zal wel gehandeld worden. een ding weet ik wel: Er kan nimmer genoeg grond zijn om tot zinloos geweld over te gaan, of dit nu om Meindert Tjoelker gaat of om Richard Nieuwenhuizen...

dinsdag 4 december
Ik heb al in de zomer geconstateerd dat de berg naast mijn oprit huilt; deze term heb ik ontleend aan de 'Weeping Rock' in Zion National Park in de VS, waar schijnbaar het vocht recht uit de berg komt... Ook bij mij is dit het geval, echter sinds een aantal dagen is de Noorse temperatuur beneden het vriespunt, waardoor ik slechts bevroren tranen aantref in de berg...
De Nederlandse actualiteitenrubrieken en talkshows -die ik nog allemaal ontvang- staan bol van de gasten die hun zegje willen doen en zich belangrijk genoeg vinden dit ook met de rest van Nederland te delen. Een opmerking die mij dinsdagavond bij bleef, was die van 'sportdominee' Mart Smeets bij DWDD; hij gaf aan dat dit soort excessen noch op de voetbalvelden, noch in de rest van de maatschappij thuishoort. Tevens vond hij dat Studio Sport, de NOS en de KNVB in dit geval de handen ineen moesten slaan om een thema-uitzending te maken met zinloos geweld als centraal punt. Mij spreekt zo'n idee wel aan, maar dan vooral als je het op primetime op alle omroepen zou doen... zal wel een utopie blijken... In Noorwegen lees ik niets over de laatste exces van de Nederlandse haatmaatschappij...