Momentum...

Als ik mijn blog van de laatste tijd teruglees, zie ik dat ik de tekst illustreer met de nodige foto's, waarbij me met name opvalt dat de meeste van de foto's het 'momentum' missen.... Ze zijn inderdaad meer bijzaak dan hoofdzaak, terwijl ik dit liever anders zie! Toegegeven, op de foto's staat nog steeds een mooi beeld, maar ikzelf mis de momenti... Ik werd hier kort geleden hard mee geconfronteerd, toen ik -nadat de herfstfoto's al een in mijn ogen redelijke lacune hadden- op een dag tot drie keer het momentum voorbijreed. De dag begon in mist, maar de zon worstelde zich hier voorzichtig doorheen, waardoor de reis naar mijn werk een aantal beelden opleverde die ik niet kon registreren.

Het nieuwe terras van de buren in prachtig avondlicht

Kon, omdat ik wel wilde maar het fototoestel het heeft begeven... Het zonlicht baande zich in de mist een weg tussen de bomen door... Fenomenaal!!! Toen ik even later op de brug bij Akkerhaugen over het meer uitkeek was ditzelfde zonlicht in combinatie met de  boven het water hangende wolkenvlokken tussen de eilandjes verantwoordelijk voor enige magie, en ook de blik op de zonovergoten en besneeuwde Lifjell, uitstekend boven een kom van mist was prachtig. Niet alleen momenti welke ik nimmer weer tegenkom(want dat is in mijn ogen het criterium van een momentum). Die specifieke lichtval, die situatie is uniek en kan niet meer 'gevangen' worden... 
Ondanks het gebrek aan goed materiaal ben ik in staat gebleken om later met mijn oude telefoon toch nog een paar aanvaardbare momenti vast te leggen, welke ik hierbij met jullie deel... Ik zal proberen dit desondanks te continueren, omdat naast mijn wel en wee de foto's mijn blog bestaansrecht geven...

Terwijl ik koffie zet val ik in een momentum van avondrood...